Zaterdag was voor mij een erg leuke dag. Om half 1 pakte ik mijn fiets en ging snel naar het station, want ik ging naar Amsterdam toe voor de book launch voor het boek ”This is where it ends” van Marieke Nijkamp bij de American Book Center. Marieke Nijkamp is van oorsprong Nederlands, maar woont in de Verenigde Staten en haar debuut is ook geschreven in het Engels. This is where it ends gaat over een shooting op een Amerikaanse high school en ik was wel erg nieuwsgierig geworden naar dit boek. De American Book Center organiseert sowieso erg leuke evenementen, dus hier moest ik zeker bij zijn!
In Amsterdam meette ik met Nanouk (Dutch Book Chick) en liepen we naar de ABC Treehouse, waar alle evenementen worden georganiseerd. We werden ontvangen door organisator Tiemen, die alle YA aankoopt bij de American Book Center. We gingen naar de tweede verdieping, waar al een volle zaal was met publiek en andere bloggers, waaronder Eline (All The Feels), Emmy (Zon en Maan), Tim (Killing My Darlings), Melisa (Booknuts) en de BookTuber ReadingMissFroggy, die de Q&A begeleidde. Onder het genot van heerlijke cake gingen we van start met de Q&A met Marieke Nijkamp, die toevallig die dag jarig was!
This is where it ends gaat dus over een Amerikaanse school shooting, het speelt zich af binnen 54 minuten, waarbij je vanuit verschillende perspectieven leest. Drie jaar geleden was Marieke voor het eerst in de USA voor een roadtrip en zag ze een Amerikaanse schoolbus. Dit deed haar denken aan veiligheid op Amerikaanse scholen en gun laws. Vier karakters kwamen tot leven en toen had ze het idee om dit boek te gaan schrijven. Ze vond dat ze veel geluk had met haar agent, want anders zou het boek misschien nooit zijn uitgegeven. Marieke werkt al 10 jaar aan een fantasty-verhaal en schrijft al acht jaar in het Engels, maar drie jaar geleden zette ze haar projecten aan de kant om zich volledig te focussen op This is where it ends. Dit is haar debuut, maar ze wil waarschijnlijk ook nog een contemporary schrijven over een meisje dat haar geboortedorp bezoekt om erachter te komen of haar beste vriend zelfmoord heeft gepleegd of dat er meer aan de hand is.
Marieke heeft veel research gedaan, want ze wilde alles zo realistisch mogelijk laten maken. Marieke wilde neutraal in het verhaal staan en geen mening laten doorschemeren over de gun laws in de VS. Ze had meteen al het idee welke personages dood zouden gaan, en dat waren jammer genoeg de personages waar ze het meest aan gehecht was geraakt. Ze moest daarom ook zeker huilen tijdens het schrijven van het boek. Ze wilde een hele diverse groep hebben die het verhaal vertelden, jongens, meisjes, heteroseksuelen, homoseksuelen, gehandicapten en meer. Ook latino’s hebben haar verhaal gelezen zodat de latino’s goed werden beschreven in het boek. Ze had ook wat Spaanse zinnen in het boek gezet, waarbij ze wonder boven wonder eerst halverwege het verhaal overstapte op Italiaans, wat ze wel erg grappig vond. In het boek lees je niet vanuit het perspectief van de dader, want ze wilde niet schrijven vanuit zijn gedachtegang. Daders van school shootings kunnen heel verschillend zijn, meestal zijn het blanke jongens, maar achtergronden kunnen wel enorm verschillen. Het boek heeft wel een tragisch einde, maar biedt wel wat hoop. Het redigeren duurde vier maanden en ze heeft later social media berichten toegevoegd aan het verhaal, aangezien dat ook heel gebruikelijk is deze tijd.
Marieke wilde laten zien in haar boek dat je leven op korte termijn enorm kan veranderen. In haar boek legt ze vooral de nadruk op alle slachtoffers. Ze hoopt door dit boek school shootings wat bespreekbaar te maken op scholen. In de USA is er namelijk anderhalve shooting per week, terwijl in Nederland maar twee shootings ooit zijn geweest. De shootings gebeuren dus vaak, dat had ik zelf niet verwacht!
Na de Q&A ging iedereen naar de American Book Center, kochten we onze boeken en lieten we onze boeken signeren. Ik vond het erg leuk om Marieke te zien en zij vond dat ook! Ik heb daarnaast nog flink kunnen kletsen met andere bloggers, ik heb er weer een mooi gesigneerd boek erbij en was weer even in mijn favoriete boekhandel. Een leuk dagje dus, helemaal als je erna nog in Haarlem bij de Toyboys 50 Pokémonkaarten voor 5 euro hebt gekocht (don’t judge ik ben heel volwassen). Ik hoop This is where it ends snel te gaan lezen, zodat ik even flink mee kan huilen!
Had jij al gehoord van This is where it ends?
1 reactie
Ik wil deze zeker nog lezen, lijkt me een erg intrigerend boek!