Evenement: Interview met Salla Simukka

Na 4 boeken van Salla Simukka in een razend tempo te hebben gelezen, was het dan eindelijk tijd voor het interview met deze schrijfster. Ik kon haar interviewen in Haarlem bij H. de Vries boeken, een prachtige boekhandel. Er waren ook andere bloggers en we konden Simukka één voor één interviewen. Ik was als laatste aan de beurt (ladies first, dus Tim en ik konden lang wachten), maar dat was het zeker waard! Ondertussen kon ik genieten van een taartje en gesprekken met andere bloggers, en werd ik ook nog gefilmd over de boeken van Salla Simukka.

Na 105 minuten wachten was ik dan eindelijk de persoon die Salla kon gaan interviewen, en wat vond ik het eerst spannend! Achteraf bleek het gigantisch mee te vallen en ging de tijd heel snel voorbij! Ik kon nog genoeg vragen stellen, dus het was een leuk gesprek. De schrijfster van de Snow White trilogie is zeer beleefd en had genoeg te vertellen over haar boeken. Ze was een aardige vrouw.

Ik had van te voren wat vragen voorbereid, maar al snel brandde ik met nieuwe vragen los die spontaan in mij opkwamen. Eerst begonnen we met haar schrijversverleden. Simukka begon op haar negende met een verhaal, namelijk over een meisje die een blauwe kat ontmoet. Deze kat veranderde in een tijger en samen vlogen ze naar een fantasywereld, genaamd ”World of Promises”, waar ze samen allemaal avonturen beleefde. Ze vond het concept wel origineel en leuk, maar haar schrijfstijl vond ze achteraf nog niet goed. Ze schreef aan dit verhaal tot haar twaalfde.
Toen ze 18 was schreef ze in de zomer een verhaal en deed ze mee aan een schrijfwedstrijd met dit verhaal, wat ze won, maar na drie jaar was het echt uitgegeven. Zelf heeft ze geen rare schrijfgewoontes en vond ze zichzelf maar een ”saaie schrijver die gewoon thuis achter de computer zit”, terwijl ze juist zo’n leuke schrijver is 🙂

Ik was voornamelijk benieuwd naar de Snow White trilogie, dus daar gingen we verder over praten. Ze had het idee van de trilogie toen ze in 2011 in Frankfurt in een boekenwinkel zat. Ze wilde graag een YA schrijver over criminaliteit. Ze had drie beelden in haar hoofd, ten eerste witte sneeuw met vlekjes rood van bloed, geld wat schoon was gewassen en een koelkast. Deze drie beelden die ze had begon ze op papier te zetten en vanuit deze beelden kwam het eerste boek. Ze was van plan om een trilogie te maken, dus toen de titel Rood als Bloed werd bedacht, wist ze al snel de titels van de andere boeken.

Lumikki, de hoofdpersoon in de trilogie, had ze al helemaal in haar hoofd en hoefde ze bijna niet meer te bedenken. Ze weet precies hoe Lumikki zich gedraagt, welke muziek ze luistert enzovoorts. Haar personages zijn niet op echte personen gebaseerd, maar wel elementen van zichzelf komen af en toe wel naar voren in haar karakters.

Ook was ik benieuwd naar het ex-vriendje van Lumikki, Vlam, omdat hij pas in deel 2 echt genoemd wordt. Simukka vertelde dat de naam Vlam in haar taal een jongensnaam of een meisjesnaam kon zijn, en pas in Wit als Sneeuw maakte ze duidelijk dat Lumikki dus verliefd was op een jongen. Ze kon alleen de vertalers vertellen welk geslacht Vlam was.
Als laatste vraag vroeg ik nog waarom Wit als Sneeuw in Praag afspeelde. Haar antwoord was dat ze toevallig in Praag begon met het schrijven van dit boek en ze vond het een prachtige stad. Ook wilde ze een mooi contrast met de koude winter in Finland en de stikhete zomer in Praag, wat ze naar mijn idee prachtig heeft gedaan!

Als afsluiter kon ik nog met haar op de foto, en daarna kon ik uitkijken naar het Sprookjesfeest! Mijn kostuum is al af, dus ik ben benieuwd hoe de rest eruit gaat zien.

Zie ik jou ook vanavond op het Clavis feest?