Het bezoeken van leesclubs vind ik altijd ontzettend leuk. Je ontmoet mede-boekenliefhebbers, bespreekt een boek dat je wel/niet leuk vindt en gaat met elkaar in gesprek waarbij je nog meer over het boek komt te weten. Na het bezoeken van vele leesclubs, heb ik samen met boekhandel Kooyker in Leiden een leesclub gestart. Vorige week was het de tweede leesclub die werd gehouden en deze keer gingen we De kids of appetite bespreken (waar ik zelf laaiend enthousiast over ben), dus ik was heel benieuwd wat de andere lezers van dit boek vonden!
Bij het beginnen van de leesclub maakte ik een start door het bespreken van de cover. We hadden de algemene mening dat de Nederlandse cover mooier is dan de Engelse, maar dat de bladeren wel een wat strip-achtige indruk gaven. Zelf vond ik dat heel moeilijk, alleen had Inge daar wat bedenkingen bij. Ze vroeg zich af waar die bladeren voor staan. Al snel kwamen we erachter dat de bladeren staan voor de kas waarin de Kids of appetite zijn. Dat was voor mij een hele eyeopener, haha!
Daarna vroeg ik aan iedereen het cijfer dat ze aan het boek gaven. Het gemiddelde was een 8.3, erg netjes! We vonden allemaal het verhaal erg mooi, zeker door alle betekenissen die de vader van Vic had gekoppeld aan de plekken die Vic bezocht. In het begin was het verhoor van de politie niet helemaal duidelijk, maar al snel word je meegenomen in dit bijzondere verhaal.
Zelf had ik enorm genoten van de schrijfstijl van David Arnold, maar de meningen waren daarover erg verdeeld. Zo vond iemand de vele poëtische quotes van David iets te veel van het goede. Ook vroeg ik of de andere lezers boeken kenden die een soortgelijke schrijfstijl hadden. Zo kwamen de titels Ik geef je de zon, Simon vs. de verwachtingen van de rest van de wereld en The Strange and Beautiful Sorrows of Ava Lavender voorbij. De laatste had ik nog niet gelezen, maar lijkt mij inderdaad erg goed!
Vervolgens besproken we de personages van De kids of appetite met de bijpassende boekenleggers. Vic vonden we allemaal een fijn personage. Zijn syndroom vonden we erg goed beschreven en de research die David daarin heeft gestopt is zeker indrukwekkend. Baz en Zuz vonden we wat mysterieus wat hun verleden betreft. Er wordt wel wat verteld over hun geschiedenis, maar niet in detail. David heeft zelf vrienden die ook zo’n verleden hadden en ik had het idee dat David niet al te veel nare herinneringen naar boven wilde halen bij zijn vrienden en dat daardoor de herinneringen van Baz en Zuz niet in detail zijn beschreven. Coco vonden we een leuk personage, maar ook een beetje apart. Ze is nog zo jong, waarom vertelt niemand haar dat ze niet gewoon naar school moet gaan? Aan de andere kant vonden we haar ”frakking”-woordje erg grappig en was het heel gaaf om te zien dat zelfs de rap in het boek is vertaald. Dat voegt zeker veel toe aan een vertaling!
Na het bespreken van het boek, deden we nog een rondje rondom de YA-tafel en boekenkasten en raadden we elkaar vele boeken aan. Al snel was dat anderhalf uurtje voorbij, wat ging dat snel! Ik had weer erg genoten van de leesclub in boekhandel Kooyker. De datum voor de volgende leesclub moet nog uitgekozen worden, maar ik kijk er nu al naar uit!
Ben jij al eens naar een leesclub gegaan?
1 reactie
Ik kijk ook heel erg uit naar de volgende leesclub! Het was in ieder geval erg leuk om zo over ‘De Kids of Appetite’ te discussiëren :D.