Hoe mijn zoektocht naar een kamer verliep

Rotterdam, ik woon er nu bijna drie weken en ik heb er geen minuut spijt van gehad. Sinds begin maart woon ik eindelijk dichtbij de universiteit en kan ik op de fiets binnen een half uur overal in Rotterdam zijn. Ik ben heel blij dat ik nu op kamers woon, maar het heeft een hele lange tijd geduurd voordat ik eindelijk een kamer vond. Op kamers gaan is echt een nieuwe periode in je leven, en mocht je dit hele avontuur nog moeten meemaken, kan je nu in ieder geval lezen hoe het mij is vergaan.

De aanleiding om op kamers te gaan

Toen ik geslaagd was voor de middelbare school, had ik het idee dat ik gewoon thuis zou blijven wonen. De universiteit was volgens het openbaar vervoer binnen 75 minuten te bereiken, wat ik niet al te erg vond. Ik had wel het idee dat het dagelijks reizen mij zou bevallen en dat ik wellicht niet elke dag naar de universiteit hoefde. Daarbij vond ik het prima om thuis te blijven, hierdoor hoefde ik in ieder geval niet al te veel aan het huishouden te doen en zou ik elke avond een heerlijke maaltijd krijgen. Veel studenten blijven gewoon thuis wonen, dus dat zou mij vast ook goed doen.

Dit veranderde in de loop van dit studiejaar. Ten eerste ben ik lid van een studentenvereniging. Nu moet je niet denken aan een grote ontgroening of verplichte avondjes, dat heeft mijn studentenvereniging niet. Ik heb gewoon een fijne introductieweek gehad waarbij ik de vereniging en andere leden leerde kennen en ik kan komen naar de vereniging als ik dat wil, maar niets is verplicht. Hoewel ik socially awkward ben, liever een boek lees dan dat ik ga stappen en de chipsbak de voornaamste reden is waarom ik naar feestje ga, toch vind ik het heel gezellig op de vereniging en heb ik er hele gezellige mensen leren kennen. Als ik een avondje naar de vereniging, moest ik altijd rond 11 uur weg om mijn laatste trein te pakken. Dit vond ik nogal vervelend, dit was een van de redenen om het huis uit te gaan.

Daarnaast was de reistijd richting de universiteit vervelender dan gedacht. Het openbaar vervoer meldde 75 minuten, maar dit is eigenlijk anderhalf uur als het mee zit. Ik miste bijna altijd de trein als ik op het station aan kwam en het leverde ongelooflijk veel irritaties op. Daarbij putte dat reizen mij behoorlijk uit en had ik ook minder tijd om andere dingen te doen door het op- en neer reizen.

De laatste reden was ook dat ik zin had in een uitdaging en een grote stap die ik wilde maken, zelfstandig wonen is een grote klus en als je al je hele leven thuis woont, is het best vreemd om daar niet meer te wonen, maar ik had het idee dat ik daar wel aan toe was. Een nieuwe stad, een nieuwe studie, een nieuwe vereniging, daar hoort ook een kamer bij! Mijn leven is al flink veranderd de afgelopen maanden, dus op kamers gaan kon daar ook wel bij.

 

De zoektocht zelf

Een kamer zoeken als student is ontzettend lastig. Ik meldde mij in september aan bij Studentwonen Rotterdam en begon al snel op kamers te reageren. Ik wilde graag een kamer voor hooguit 400 euro per maand waarbij ik dichtbij het centrum wilde wonen. Mijn studentenvereniging is namelijk dichtbij het centrum, dus dichtbij mijn vereniging en de universiteit zou fijn zijn. Ik zag al snel leuke kamers voorbij komen en reageerde op ontzettend veel advertenties, maar na meer dan dertig berichten kreeg ik eindelijk reactie terug. Ik werd gevraagd om te komen hospiteren. Hierbij kom je langs bij de desbetreffende kamer, leer je je huisgenootjes kennen en kijk je of de kamer je bevalt. De huisgenootjes zelf beslissen uiteindelijk wie er komt wonen in de lege kamer. Mijn eerste keer hospiteren was best fijn. Ik zou een appartement delen met één huisgenoot die net was afgestudeerd en het appartement was dichtbij de vereniging en binnen 10 minuten fietsafstand van de universiteit. Hoewel het hospiteren goed verliep (ik vertelde enthousiast over het recenseren van boeken, mijn studie en de vereniging), werd ik het uiteindelijk niet. Een maand later kon ik weer hospiteren in hetzelfde gebouw, maar ook toen was ik het niet geworden. Er komen namelijk heel veel mensen hospiteren bij een kamer, dus de kans dat je daadwerkelijk de kamer krijgt is ontzettend klein. Ik reageerde mij suf op advertenties bij Studentwonen, maar het hielp niet echt. Ik gaf de hoop bijna op, maar dat moest ik totaal niet doen. Vanaf maart zou ik drie keer achter elkaar om 9 uur beginnen op de universiteit (dus dat is om half 7 mijn bed uit) en lange dagen maken, dat zou ik echt niet trekken! De paniek sloeg al een beetje toe, maar gelukkig was het drie keer scheepsrecht.

Een meisje van mijn studentenvereniging zou namelijk verhuizen van haar kamer en wat meer in het centrum gaan wonen, dus haar kamer kon ze geven aan iemand anders. Ze had een advertentie gezet op een Facebookgroep voor mensen die zochten naar een kamer en ik reageerde meteen. Het was een vrij grote kamer met eigen wastafeltje, koelkast en kast en de huur zat net onder de 400 euro. Ik zou het huis delen met vijf andere huisgenootjes. De keuken, wc en badkamer waren vrij schoon, veel schoner dan je normaal zou zien bij studentenwoningen! Het huis was in een rustige woonwijk op de grens van Rotterdam en ik zou wel binnen 10 minuten fietsen op de universiteit kunnen zijn. Ik zou wel 20 minuten moeten fietsen naar mijn studentenvereniging, maar de weg zou één rechte lijn zijn, dus het zou meevallen. Ik mocht een avondje de kamer bezichtigen en het meisje vertelde wel dat er heel veel aanmeldingen waren, maar dat ze mij de voorkeur gaf aangezien ze mij kende van de vereniging en de andere kamergenootjes graag een extra jongen in het huis wilden. Een week later hoorde ik dat ik het was geworden en dat ik nog één keer langs moest komen om alle kamergenootjes even te spreken, zodat zij ook zeker wisten dat ik een goede keus was. Al snel kon ik mijn huurcontract tekenen en was ik een bewoner van het huis!

 

Verhuizen en de eerste weken in Rotterdam

Na mijn tentamens eind februari pakten mijn ouders en ik alle spullen in om te gaan verhuizen. Mijn vader had op zijn werk een mooi bureau voor mij klaar liggen, we zouden twee kleine boekenkasten verhuizen naar Rotterdam, een klein kastje in onze woonkamer kon ook mee en de collega van mijn moeder had nog een bed voor mij. In één dag reden we met de auto naar Rotterdam en na uren sjouwen was mijn kamer af. Ik stalde al mijn boeken uit, had een boel kleren, bestek, schoonmaakspullen, Fandom Merchandise en studiespullen mee en kreeg daarnaast nog behoorlijk veel voedsel, dus ik had meteen een aardig voorraadje. Mijn kamer was nog niet compleet, de bureaulamp deed het nog niet helemaal, ik had nog geen stoelen voor eventuele visite en er waren wat meer dingen, maar de basis stond klaar. Op de zondag, de dag voor het begin van een nieuw studieblok, reden we weer naar Rotterdam met wat extra spullen en sliep ik voor het eerst in Rotterdam! Het was een wat aparte avond, maar ik kon al snel een praatje maken met een kamergenootje (we hadden het binnen een paar minuten over Pokémon, dus ik zat al snel in mijn element) en kon mijn studentenleven in Rotterdam officieel beginnen.

De eerste weken in Rotterdam waren heel druk, maar heerlijk en ik geniet nu van elk moment dat ik in Rotterdam ben. Het is nog een beetje wennen om zelf boodschappen te doen, ervoor zorgen dat de kamer schoon blijft, maar ik krijg gelukkig alle hulp. Mijn kamergenootjes zijn heel gezellig, staan in voor een praatje en houden ervan om samen te koken en te eten. We hebben geen bepaald schoonmaakschema, maar ik probeer mijn steentje bij te dragen aan het huishouden en zo nu en dan de afwasmachine leeg te halen en twee keer in de week moet ik even mijn kamer op orde maken (troep maken gaat nogal snel…). Ik merk nu al dat ik veel meer tijd over heb voor andere dingen (dat reizen hoef ik niet meer, dus ik kan nu veel meer dingen plannen!) en ik heb alle vrijheid om te doen wat ik wil (rond 1 uur s’nachts chips eten? Ja dat kan. In mijn onderbroek door de kamer dansen? Dat zou theoretisch gezien gewoon kunnen). Het bevalt mij enorm om een eigen stekkie te hebben! Er zijn nog wat dingen in mijn kamer die mooier/beter kunnen, maar ik hoop aan het eind van de maand wel een room tour te kunnen maken, want dan heb ik het idee dat mijn kamer helemaal compleet is.

 

Op kamers gaan als je gaat studeren is een unieke ervaring waarbij je ontzettend veel leert. Ik woon pas drie weken in Rotterdam, maar het voelt al ontzettend anders dan gewoon thuis wonen. Het is bijzonder om een huis te delen met vijf andere mensen (maar gelukkig wel hele leuke mensen!) en het hele huishouden eens zelf doen is best spannend, maar wel een grote aanrader. Ik ben dichtbij de universiteit, kan nu wekelijks naar mijn vereniging zonder al te veel te letten op de tijd, ik kan doen wat ik wil en ik vermaak mij enorm! In het weekend ben ik meestal thuis, maar ik begin dan al snel heimwee te krijgen naar Rotterdam. Ik hoop nog veel contact te houden met mijn vrienden en familie thuis (als je één van die Kattukkers bent: kom snel eens langs!), maar daarnaast wil ik ook veel contact hebben met alle Rotterdammers. Pfoeh, zo veel te doen, zo veel te beleven, ik ben Rotterdammer!

Wanneer had jij voor het laatst een grote stap in je leven gemaakt?

8 reacties

Naar het reactie formulier

  1. Klinkt als een succesverhaal! Ik ben afgelopen november op kamers gegaan, hoewel ik eerst thuis wilde blijven wonen, omdat ik nog 18 ben. Maar net als bij jou brak het reizen me echt op, dus ik ben er ook erg blij mee. 🙂

  2. Toen ik voor het eerst uit huis ging, had ik eigenlijk geen keuze. Maar ik heb er wel heel veel van geleerd.

  3. Wat goed dat je een kamer hebt gevonden en dat het zo goed bevalt! Inmiddels ben ik zo’n anderhalf jaar uit huis en het bevalt mij ook prima! Lekker je eigen schema maken en veel meer vrije tijd omdat je niet meer hoeft te reizen. Heerlijk!

  4. Ik woon nu ongeveer een jaar op kamers in Tilburg en het bevalt me ontzettend goed. Zelf woon ik 5 minuten lopen van het centrum dus ik kan kruipend de kroeg uit haha
    Super leuk om te lezen dat het je goed bevalt en gelukkig dat je al een beetje gewend bent aan je studentenleven 🙂

    • Merith op maart 18, 2016 om 3:41 pm
    • Reageer

    Ik woon ook sinds maart op mezelf. Heel leuk om jouw ervaring te lezen!
    Veel plezier en succes in Rotterdam! 🙂

    1. Ja ik zag dat jij ook op kamers zit, jij ook veel plezier en succes! 🙂

    • Anna op augustus 23, 2021 om 3:06 am
    • Reageer

    Hoe heet de studentenvereniging waar je lid van was? Ik zoek ook iets!

    1. Hoi Anna, ik zat in Rotterdam bij het RSG (Rotterdamsch Studenten Gezelschap)! Dit jaar hebben ze het maximum aantal inschrijvingen gehaald, maar je zou volgens mij op de reservelijst kunnen staan of het volgend jaar proberen. Echt de moeite waard, heb daar zo veel mooie vriendschappen aan overgehouden! 🙂

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.