In welk afdelingshuis van Zweinstein zit ik?

Elke boekenwurm/Potterhead kent dit dilemma wel: in welk afdelingshuis van Zweinstein hoor ik te zitten? De Sorteerhoed zou nooit op je koppie kunnen zitten, hij zou nooit in je hoofd kunnen wroeten en weten in welk afdelingshuis je zou moeten zitten. Nooit zou hij hard je afdelingsnaam roepen en je zou nooit ontvangen worden door allemaal andere leerlingen uit die afdeling. Het is zo jammer dat Zweinstein niet bestaat (of in ieder geval, dat proberen de tovenaars ons te doen laten geloven) en we niet onze eeuwigdurende vraag beantwoord zien worden. Uiteraard heb je allemaal testjes op internet die bepalen in welk huis je zit, maar ook daar kunnen vele resultaten uit komen (sterker nog, ik ben onderhand in elke afdeling ingedeeld door een test op internet), dus de bepaalde afdeling zou dan toch aan jezelf moeten liggen. In welk afdelingshuis zou ik zitten? Pff, ik zou in elk afdelingshuis moeten zitten, want in de loop van de jaren ben ik vaak geswitcht, en dat kwam vooral omdat ik telkens een andere kant van mezelf leerde ontdekken.

Sorting Hat

SlytherinRond mijn vierde jaar op de middelbare school was ik wel een Zwadderichje. Niet een enorme Zwadderich zoals Draco, maar ik had wel dat sluwe wat Zwadderich heeft. Ik deed altijd aardig tegen de leraren zodat ik nooit leraren op mijn dak kreeg. Als ik een keer geen huiswerk had gemaakt of wat te luidruchtig was in de les kwam ik er vaak mee weg. Ook bij mijn bijbaantje kon ik een fout die ik had gemaakt zo ombuigen zodat ik er niet de schuld van kreeg (geen grote fouten hoor en ook niet veel fouten, maar als er per ongeluk een product kapot was, lag dat uiteindelijk nooit aan mij door mijn onschuldige manier van reageren). Ik probeerde mezelf uit alle problemen te halen door een glimlach op mijn gezicht te toveren en een goedlachs koppie. Op dat moment bleek dat voor mij het juiste te zijn en achteraf kan ik wel zeggen dat ik toen best in Zwadderich paste. Ik maakte grappen om mezelf uit de penarie te krijgen, heel soms ten koste van anderen. Een Zwadderichje was ik dus zeker. Ik klooide maar wat en dat was voor mij een prima leventje.

Misschien voel je je pas werkelijk thuis,

Als je naam bij Zwadderich prijkt.

Die sluwe lui schuwen echt niets,

Als hun doel maar wordt bereikt.

 

Tijdens mijn vijfde jaar middelbare school (5 havo), voelde ik me een echte Ravenklauw. In het begin van de vijfde wRavenclawerd ik opeens flink gemotiveerd om mijn uiterste best te doen op school. Ik wilde hoge cijfers halen en dat lukte. Tijdens mijn eerste SE-week haalde ik minstens een 7.5 en was ik één van de beste leerlingen van dat schooljaar. Iedereen vond mij een vreselijke nerd en ik maakte wel van alle leerstof een samenvatting en ik werkte ook nog vooruit. Ik zat nauwelijks aan huiswerk, want ik vond alles zo makkelijk en leerde met gemak. Dat jaar besloot ik ook om na mijn havo-diploma over te stappen op het VWO. Mijn cijfers waren dat jaar echt hoog en ik kon met gemak overstappen naar het VWO. Als je rond die tijd aan mij vroeg in welk afdelingshuis ik zat, had ik volmondig voor Ravenklauw gekozen.

En bij het wijze Ravenklauw,

Vinden mensen het verstand,

Die geleerd en bij de pinken zijn,

Altijd wel een geestverwant.

 

HufflepuffNa mijn overstap naar VWO veranderde ik wat. Ik was nog steeds heel ijverig en vond het nog steeds leuk om te leren (op het VWO haalde ik ook prima cijfers en de leraren waren zeker over mij te spreken), maar deze eigenschap was nu zo eigen van mij geworden waardoor een andere eigenschap wat meer naar voren kwam. Ik kwam in een nieuwe klas (gelukkig wel met wat vrienden die ik al kende), maar het grotendeel van de klas was vrij nieuw voor mij. Ik vond het wat ongemakkelijk, maar mijn klas op het VWO was heel open en vriendelijk, dat wilde ik ook zijn! Tijdens mijn twee jaren op het VWO probeerde ik altijd zo vriendelijk en zo trouw mogelijk te zijn. Ik hielp mensen bij het maken van hun huiswerk, gaf ze bijles en liet ze soms nog mijn huiswerk of samenvattingen overschrijven, hoewel ik dat af en toe niet even fijn vond. Maar goed, ik wilde de vrienden die ik in die klas had gemaakt te vriend houden, waardoor ik minder snel aan mezelf dacht en eerder aan andere mensen dacht. Ik wilde dat iedereen het naar hun zin had en maakte me soms constant druk of  mensen mij wel aardig vonden. Dit had ik ook bij mijn studentenvereniging en mijn introductieweek in Rotterdam, ik was zo bang dat niemand mij een coole gozer vond, maar uiteindelijk kwam ik erachter dat iedereen mij heel grappig en gezellig vond. Dit gaf mij natuurlijk een fijn gevoel en ik wilde dit gedrag zeker doorzetten, maar toen mijn misselijkheid en buikpijn zo pijnlijk werden dat ik mijn studie, mijn baan en studentenvereniging moest stopzetten, was het tijd voor een andere afdeling.

Misschien hoor je bij Huffelpuf,

Vind je hard werken oké,

Huffelpuffers blinken uit door trouw,

En hebben geduld voor twee.

 

GryffindorRond november besloot ik te stoppen met mijn studie. Ik had (mini-samenvatting voor de mensen die er niets van weten) een constante buikpijn en een maagontsteking, de dokters wisten geen raad. In mijn gezondheidsupdate vertelde ik er wat uitgebreider over (maar nu ik alles teruglees, merk ik echt dat ik er toen slecht aan toe was).  Ik wist niet of deze buikpijn ooit over zou gaan, want de dokters wisten niet waar het vandaan kwam en gaven mij onwijs veel pijnstillers (die niet bepaald hielpen). Ik zat constant thuis, ging nauwelijks naar buiten en mocht ik een dagje weg gaan (zoals een concert of evenement), kreeg ik achteraf een nog pijnlijkere buikpijn en kon ik soms een hele dag niet mijn bed uit. Om eerlijk te zijn was het een hele zware periode en ik kon alleen wat lezen en bloggen om de pijn wat te vergeten. Ik had rond die tijd alle redenen om op te geven en in een hoekje weg te kwijnen. Maar wat deed ik? Ik hield vol. Ik zorgde dat ik werd geholpen en hoewel de pijn vaak ondraaglijk was en ik bijna geen positief vooruitzicht meer had op mijn leven, bleef ik de moed erin houden en gaf ik de hoop niet op. Nu ik terugkijk, vond ik dat één van de dapperste dingen die ik ooit heb gedaan en sindsdien voel ik mij een enorme Griffoendor.

Misschien hoor je bij Griffoendor,

Bekend om zijn dapperheid,

Ja, ridderlijkheid en durf en lef,

Is wat Griffoendor onderscheidt.

Hogwarts

Nu zijn we alweer een half jaar verder van die periode en nu ben ik alweer veranderd. Ik weet hoe zwaar ik het heb gehad, dus ik leef nu vol positiviteit en ik sta steviger in mijn schoenen. De dapperheid van Griffoendor zal altijd in mij blijven. De andere afdelingshuizen vergeet ik ook nooit. Mijn loyaliteit naar vrienden blijft, ik ben nu veel meer open en ik maak makkelijker contact met mensen (nog steeds socially awkward, maar het wordt beter). Ik laat mijn enthousiasme als gekke Fanboy steeds meer aan mensen zien en de reacties daarop zijn altijd positief. De Ravenklauw in mij blijft ook bestaan, want ik ga weer beginnen met studeren en ik ga hard mijn best doen om dit jaar al mijn studiepunten binnen te halen. Door mijn Zwadderich-kant kan ik af en toe nog heerlijk klooien en wat vervelend-irritant (maar wel komisch) overkomen en weet ik problemen op sluwe wijze te ontwijken. In welke afdeling moet ik dan zitten? In alle afdelingen, want deze mix van afdelingen vind ik een prima combinatie, ik heb het gevoel dat ik nu de persoon ben die ik wil zijn (alleen kan ik nog veel perfecter en leuker natuurlijk). Dus Sorteerhoed, kom maar op met de uitslag ”JE BENT DIVERGENT”. Kom maar op alle leerlingen en leraren van Zweinstein die mij verbaasd aankijken terwijl ze niet weten wat ze moeten doen. Ik hoor overal wel thuis. En weet je wat? Het voelt geweldig en ik zou voor geen goud willen veranderen.

In welk afdelingshuis hoor jij of ben jij ook Divergent?

10 reacties

Naar het reactie formulier

  1. Wat een mooi stuk! Echt heel leuk. 🙂 Ik hoor thuis in ravenklauw denk ik, ik houd van leren en ben best wel goed op school. 🙂

  2. Echt ontzettend mooi en leuk geschreven Joost! Ik heb geen idee waar ik bij zou horen, maar waarschijnlijk niet bij Griffoendor. Ik ben totaal niet dapper.

  3. µWat heb je dit leuk geschreven. ik denk dat ik ook eerder divergent ben 🙂

  4. Ik denk dat de meeste mensen van elke afdeling wel wat zullen hebben. Zelf ben ik denk ik een kruising tussen Ravenklauw (ik ben een trotse nerd), Griffoendor (ik spring altijd meteen in het diepe en ben gek op risico’s nemen) en Zwadderich (ik heb zeker ook een egoïstische, manipulatieve kant). Alleen met Huffelpuf heb ik persoonlijk weinig overeenkomsten. Ik probeer trouw te zijn aan vriendschappen, maar door mijn vele verhuizingen weet ik ook dat vriendschap niet voor altijd hoeft te zijn..

  5. Volgens mij ben ik wel een beetje Divergent, maar als ik móet kiezen dan ben ik toch wel een echte Ravenklauw omdat ik altijd nieuwsgierig en leergierig ben. Toch herken ik mezelf ook wel een beetje in Zwadderich (hoewel ik dat niet leuk vind om toe te geven haha), want ik jaag altijd mijn dromen na. Sluw ben ik dan weer helemaal niet, dus ik ben inderdaad een echte Divergent haha.

  6. Ik denk dat ik Divergent ben, want ik heb van alle afdelingen zo mijn kanten. Zo ben ik toch wel een beetje een nerd (Ravenklauw) en ben ik soms best wel een beetje egoïstisch. Voor de rest kan je me ook wel trouw aan mensen noemen. (Huffelpuf)
    Als ik echt een afdeling zou moeten kiezen, zou ik denk ik bij Ravenklauw zitten. Ik ben niet de slimste, maar ik wil wel graag leren. (Als het interessant is! Anders niet!)

  7. Kom gewoon lekker bij mij chillen in Gryffindor D:

    1. Als Harry, Ron en Hermoine erbij zijn hebben we een deal.

  8. Ik ben al vanaf ik op mijn 9e met de boeken begon een Zwadderaar. Niet dat ik sluw ben, absoluut niet. Maar ik ben wel heel ambitieus en weet van aanpakken. Ik wil alles tegelijk en ben ook bereid om keihard te vechten om mijn doel te bereiken. Als het geen Zwadderich zou worden, dan zou het Huffelpuf zijn, want ik ben ook enorm loyaal aan mensen. Maar dan komt ook de Zwadderaar naar boven; als je mij of mijn matties wat aandoet, dan spuug ik vuur.

    • nanou op augustus 31, 2016 om 6:25 pm
    • Reageer

    super mooi stuk en goed geschschreven
    ik ben altijd een mengelingetje geweest ik ben geduldig en behulpzaam maar dat brengt me soms wel in iritante situaties bv. in het derde leerjaar tot het zesde leerjaar had ik een”vriendin” die ik eingelijk helemaal niet leuk vond maar dat meisje was zo aleen toen ik op die school kwam dat ik haar hielp moed in sprak en bijna altijd me haar doorbracht haar mijn notities liet overschrijven en dat doe ik nog steets met mijn vriendinnen helpen waar het kan en toch veel leren hard blokken en goede resultaten halen in dat geval Huffelpuf maar in al die tijd bleef ik streven naar goede punten dat was de reden van mijn veel (misschien zelfs te veel) studeerwerk ik moest en zou goede punten halen en het lievelingetje zijn dus zwadderaar niet dat ik gemeen of sluw ben hoewel ik redelijk goed ergens vanonder kan komen doe ik dat niet vaak. mijn zus heeft net haar eerste lief en ik wil haar echt graag verdedigen dus als ieman mijn geliefden kwetst word ik heel erg boos dus misschien wel een heel klein beetje griffoendor en ik leer wel gemakkelijk en dingen die ik maar 1 keer heb gelezen of gezien zelfs kan ik perfect beschrijven, opzeggen of tekenen dus ook wel een beetje ranvenklauw personelijk denk ik dat ik me het meest thuis ga voelen bij huffelpuf wat denken jullie?

Laat een antwoord achter aan Loranne Antwoord annuleren

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.