Angel Beats!

Toen ik aanwezig was tijdens de conventie Tsunacon, was er ook een kraampje van de Aniway, een tijdschrift over anime, manga en Japanse cultuur. Ik was al van plan om een abonnement te nemen op dit tijdschrift en voor wat extra geld kreeg ik meteen een flinke stapel van de vorige edities van Aniway erbij. De editie van december 2011 was de oudste editie die ik kreeg, dus daar begon ik maar in te lezen. Op de voorkant was er al een afbeelding te vinden van Angel Beats! en na het lezen van de recensie over deze anime besloot ik hem maar te gaan kijken.

Angel Beats! is een anime van dertien afleveringen. Otonashi wordt wakker bij een school en hij lijdt aan geheugenverlies. Al snel wordt duidelijk dat Otonashi niet op een normale school is. De school is namelijk een tussenstation tussen de dood en de hemel. Als je je best doet op deze school en braaf blijft, zal je verdwijnen en zal je naar de hemel gaan. Althans, dat hopen de leerlingen van de school. Een groepje leerlingen is hierop tegen en starten de Afterlife War Front met als leider de brutale meid Yuri. Deze groep gaat met al het geweld te werk om God te vinden en hem ondervragen over deze hele situatie. Ze strijden tegen Angel, de voorzitter van de studentenraad die de hand van God lijkt te zijn. Doordat de leerlingen al dood zijn, staan ze na een tijdje vrolijk op wanneer ze slachtoffer zijn geworden in een heftig gevecht. Zal de groep de overwinning behalen en waarom zijn zij eigenlijk degene die op de school terecht zijn gekomen?

Het eerste dat je zal opvallen aan deze anime is het gigantische tempo. Er zijn ontzettend veel gebeurtenissen die in dertien afleveringen worden gepropt, waardoor het verhaal vrij snel gaat en je nauwelijks tijd hebt om rustig adem te halen. Vooral in de eerste twee afleveringen wordt er onwijs veel informatie naar je hoofd geslingerd en worden er opeens een groot aantal personages geïntroduceerd met niet al te veel uitleg. Hoewel de personages niet op elkaar lijken, is het in het begin nog moeilijk om de personages uit elkaar te kunnen houden. Aan de ene kant vond ik het prettig dat je constant geboeid kon blijven door dit snelle tempo, maar aan de andere kant was het nog best storend dat alles zo snel ging.

Angel Beats! kenmerkt zich door de emotionele rollercoaster aan emoties. Humoristische stukken worden opgevolgd door grote gevechten met geweren, maar het kan zo overstappen op een zielige flashback of hartverwarmende conversatie. Elk personage heeft een uniek verleden achter de rug en hun worstelingen met dit hiernamaals komt langzaam naar voren, waardoor je met bepaalde personages behoorlijk wat medelijden kan krijgen. De achtergrondverhalen wisten mij interesse zeker te wekken, maar jammer genoeg werd daar minder tijd aan besteed dan gehoopt. Door het korte aantal aan afleveringen is er veel geschrapt en had ik bepaalde scènes uitgebreider gezien en bepaalde ontwikkelingen mochten van mij wat langer mogen duren.

Angel Beats! is een vlotte anime die je binnen een middagje uit kan kijken. Hoewel ik wat kritiek heb op het tempo van de serie, heb ik mij zeker vermaakt. Ik heb vaak moeten lachen, genoten van de actie en zelfs met opengeslagen mond naar het beeldscherm gestaard. De muziek is daarbij ook erg gaaf gedaan, een paar leden van Afterlife War Front hebben namelijk een rockband op de school, dus af en toe komt er een lekker rocknummer voorbij. Ik snap in ieder geval dat deze anime op de cover kon komen van de Aniway, want ik ben wel fan geworden van Angel Beats!