Recensie: Door het vuur

Titel: Door het vuur

Auteur: Jenny Valentine

Vertaling: Jenny de Jonge

Genre: Young Adult, Contemporary, Literaire YA

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff

Bladzijdes: 192

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789024570423

Prijs: 18,99

Cijfer: 7/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Iris woont in Amerika met haar moeder en haar verwaande stiefvader. Ze proberen beroemd te worden, maar krijgen vooral nog meer schulden dan voorheen. Wanneer de vader van Iris, Ernest, bijna overlijdt, reizen Iris, haar moeder en stiefvader naar Engeland om Ernest te kunnen zien voordat hij sterft. Ernest laat een groot fortuin na, dus de moeder van Iris zou dat maar al te graag willen overnemen. Iris heeft haar vader twaalf jaar niet gezien en heeft geen herinneringen aan hem en hoorde van haar moeder dat Ernest niks om haar gaf, maar hij doet wel zijn best om in zijn laatste dagen een band op te bouwen met zijn dochter. 

 

De oorspronkelijke titel van dit boek (Fire Colour One), kocht ik vorig jaar tijdens YALC in Londen. Ik vond de Engelse cover erg mooi, maar ook de Nederlandse versie (die later dat jaar uitkwam) heeft ook wel wat. Toen ik laatst een bezoekje bracht aan de bibliotheek zag ik dit boek liggen. Ik wilde wat dunne boeken lezen die ik zo uit had, dus deze nam ik onder andere mee, later erachter komen dat ik de originele versie al in bezit had. Ik las dit boek binnen een dag uit, maar is dat een teken dat hij heel goed is of niet?

Door het vuur is genomineerd voor de Diorapthe Literatourprijs van 2017, waardoor dit boek al snel bestempeld kan worden als literaire YA. Ik krijg de laatste tijd meer bewondering voor literaire YA, dus ik was al snel gefascineerd door de schrijfstijl van Jenny Valentine. Ze weet het gedrag en de emoties van Iris goed te verwoorden en het was als het ware alsof ik tegen alle personages opkeek (met name Iris en haar vader). Jenny Valentine weet sommige gevoelens of momenten prachtig te verwoorden. Daarbij moet je wel enige focus hebben op het boek, waardoor ik de Nederlandse vertaling erg aanraad. In het Engels zou het waarschijnlijk lastig te volgen zijn.

Zelfs de Nederlandse vertaling was soms wat lastig te volgen, maar dat kwam door het verhaal zelf. Ik kwam er wat moeilijk in. In het begin zijn er nogal wat onduidelijkheden, ik had niet een volledig beeld over hoe de situatie van Iris was qua familie, wat het ietwat verwarrend maakte. Dit gevoel zakte langzaam weg, want uiteindelijk merk je dat dit boek echt niet zo grotesk is als verwacht. Het verhaal is redelijk intiem, zeker omdat je vooral in Iris wereldje zit. Ze mist haar goede vriend van thuis, heeft een liefde voor kunst (een passie die ze deelt met haar vader) en heeft een obsessie met vuur. Ze is een bijzonder personage en de opbouw van de band met haar vader is goed opgebouwd.

Het einde vond ik ook meer dan bevredigend. Opeens vallen veel puzzelstukjes op hun plaats en sloot ik dit boek af met een lichte grijns. Het verhaal vormt een mooi geheel, maar is misschien iets te klein neergezet. Door het vuur is niet een boek dat mij compleet wist te raken en het is geen ontzettend memorabel verhaal, maar ik snap wel dat dit boek in aanmerking komt voor de Diorapthe Literatourprijs. De licht kunstzinnige vibe in het boek vond ik ook een pluspunt en ben benieuwd hoe ver dit boek het gaat schoppen tijdens de Literatour. Door het vuur is een fascinerend verhaal over de dood, familie, kunst en rechtvaardigheid, ik weet haast zeker dat jij het boek ook binnen een dag uit hebt!

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.