Recensie: Harry Potter and the Cursed Child (Harry Potter #8)

Titel: Harry Potter and the Cursed Child (Harry Potter #8)

Auteur: J.K. Rowling, John Tiffany, Jack Thorne

Genre: Fantasy, Toneelstuk

Uitgeverij: Little, Brown

Bladzijdes: 343

Bindwijze: Hardcover

ISBN: 9789075156355

Prijs: 19,95

Cijfer: 3/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Het is negentien jaar na de slag om Zweinstein en Harry heeft samen met Ginny drie kinderen. Zijn jongste zoon Albus gaat voor het eerst naar Zweinstein, maar is wel zenuwachtig. De druk van een beroemde tovenaar als vader is enorm, maar ook Harry moet zelf dealen met zijn angsten. Dit is het script van Harry Potter and the Cursed Child, een tweedelig toneelstuk en het vervolg op de Harry Potter-reeks.

 

Toen ik in Londen was op vakantie, maakte ik ook de release van Harry Potter and the Cursed Child mee. De sukkel die ik was besloot toen niet het boek te kopen, aangezien ik eerst de meningen van anderen wilde afwachten. Uiteindelijk had ik enorm spijt van mijn beslissing, want ik zag iedereen het boek lezen! Gelukkig won ik het boek via Twitter bij Bol.com en in een kort avondje las ik het boek/script uit. Ik dook weer in de wereld van Harry Potter, maar of dat nou zo’n goed idee was…

Harry Potter and the Cursed Child is het script van het toneelstuk, dus je leest alleen de tekst van de verschillende personages en de aanwijzingen van de regie. Zelf heb ik een aantal jaar op theater gezeten, dus ik wist meteen te wennen aan deze schrijfvorm. Het leest ontzettend vlot en ik had hem daarom ook heel snel uit. Er zijn veel witregels, dus je leest veel sneller door alle bladzijdes heen dan met een normaal verhaal. Ook wist J.K. Rowling de personages die elke Potterhead kent goed te laten spreken, ze waren gewoon precies zoals in de boeken. Het was erg fijn om weer te lezen over Harry en zijn vrienden en weer Zweinstein te zien, maar daar is voor mij alles helaas gezegd op positief gebied.

 

Het verhaal… Tja, het verhaal, het had slechte fanfiction kunnen zijn. Ik heb alle Harry Potter boeken verslonden en ik ben helemaal weg van Zweinstein, maar dit verhaal maakte mij echt teleurgesteld. Ik zal weinig verklappen over het verhaal, maar ik kan wel verklappen dat er dingen gebeuren in het verhaal die totaal onlogisch zijn (mocht je het toch willen lezen, de allerlaatste alinea geef ik uitleg, maar er zitten gigantische spoilers tussen, zelfs over het einde. Je bent gewaarschuwd). Het grote probleem in het boek heeft te maken met iets wat praktisch onmogelijk is, waardoor ik de hele logica in het verhaal dramatisch vond. Aangezien het een toneelstuk is, snapte ik de wat overdreven dramatiek bij sommige scènes om wat spanning of vermaak te brengen in het verhaal, maar ik vond het niet indrukwekkend. Ook waren bepaalde dingen wat voorspelbaar en dat haalde mij echt uit mijn leesplezier.

 

Harry Potter and the Cursed Child, het was niet wat ik ervan had verwacht. Het is een leuk avontuur als je alle onlogische en onrealistische dingen eruit haalt, maar dan zou het verhaal dus totaal veranderd moeten worden. Ik ga dit boek aan iemand anders geven die er hopelijk wel blij mee zal zijn, want helaas werd ik er zelf niet blij van. Houd gewoon voor je dat dit een extra verhaaltje wat je niet al te serieus moet nemen, dan zou je er wel van kunnen genieten. Ik hou het wel gewoon bij de originele boeken, want die zijn perfectie. Always.

 

WAARSCHUWING: AANKOMENDE ALINEA ZIT VOL SPOILERS VOOR DE UITLEG VAN ONLOGISCHE DINGEN IN HET VERHAAL

Ten eerste vond ik het wat vreemd dat Albus niet in het huis werd geplaatst waar hij naartoe zou willen gaan. Ik had het idee dat in het zevende boek en de film je duidelijk aan Albus zag dat hij in Griffoendor wilde zitten, dus deze keuze vond ik al meteen ongepast. Ook de geruchten over de zoon van Draco vond ik ronduit belachelijk, hoe kan dat nou? Daarbij het grote onlogische punt aan het verhaal: tijdreizen. In Harry Potter en de Gevangene van Azkaban is duidelijk te merken dat een gebeurtenis uit het heden ook kan worden gestuurd door de toekomst, zonder dat je daar iets van merkt (het hele gedoe met tijdreizen met Harry en Hermelien). Hoe kunnen Albus en Scorpius dan een drastische verandering maken in het verleden? Iets wat al is gebeurd, kan niet veranderd worden door de hele tijd-ruimte-logica die J.K. Rowling neerzette in het derde boek, dus ik vond dit verre van realistisch. De Time Turner mag dan wel extra bijzonder zijn, maar ik vind de hele theorie achter het derde deel weggevaagd worden, dat vond ik echt zonde. En een duister kind van onze kwaadaardige vijand met de geflipte Ex-Azkabangevangene? Serieus? Wanneer was zij dan zwanger geweest? Het wist mij in ieder geval niet te overtuigen…

 

7 reacties

Naar het reactie formulier

  1. [spoilers] Ik vind het juist heel logisch dat Albus in Slytherin zit! In deel 7 wordt niet aangegeven dat hij in griffoendor wil, alleen dat hij een beetje angstig is om als enige ergens anders te komen. Harry stelt hem gerust et voila. Albus komt in Slythering. En is het niet in boek 3 dat men zegt dat je niet gezien mag worden, omdat je anders het heden serieus kan aanpassen? In deel 3 volgen we inderdaad de timeline waarin de aanpassingen in het verleden al zijn gedaan, maar in Cursed Child wordt gespeeld met alternatieve tijdlijnen, je krijgt ook duidelijk de ‘gewone’ tijdlijn nog mee, waarin Albus net als in deel 3 naar het verleden reist etc. Hij komt gewoon verkeerd terecht omdat hij een beetje veel issues heeft.
    En tot slot Delphi.. tja.. dat vond ik ook wat ver gezocht, maar Rowling heeft wel al heel vaak aangegeven dat Bellatrix obsessief hield van Voldemort.

    1. Zie je de twee al de daad doen? DIT IS ZO ERG! xD Die alternatieve tijdlijnen vind ik zelf totaal niet bij J.K. Rowling (of het hele verhaal) passen, dus dat vond ik vrij onlogisch. Gelukkig vond jij het boek wel erg goed 😀

      1. Tja… ik vond sommige stukken wel erg goed passen bij ‘wat als’ (vooral omdat we daardoor personages terugzagen). Ik denk dat het voor jou deels niet zo Rowling aanvoelt, omdat zij het verhaal natuurlijk niet helemaal heeft geschreven.

        En Bella spoort niet.. dus ook al willen we er niet aan denken…Wait.. to late.

  2. SPOILERS
    Ik vond Delphi ook wat vergezocht, maar ja…. Dat Albus in Slytherin terecht kwam vond ik vrij logisch, omdat hij uiteindelijk wel zijn ware ik daar vindt. Harry, Ron en Hermione waren natuurlijk niet het trio dat ze ook waren, ik vond ze wel erg veranderd. Toch vind ik de plot wel heel gaaf eigenlijk. Ik zie jet als “an eighth story” en niet “the eighth story”. Het is voor mij dus geen vervolg op de echte boeken, maar meer jets wat ZOU kunnen gebeuren. Toen ik dat dacht, las ik dit boek veel relaxter en ik vond het echt heel gaaf. Volgens mij is het trouwens niet door Rowling alleen geschreven. Zou zij dit verhaal zo bedacht hebben? Meh, ik weet niet.

  3. SPOILERS
    Ik ben het helemaal met je eens qua de alternatieve tijdlijn, het maakte totaal geen logica met deel drie. Ook vond ik het allemaal net iets te. Het kwam gewoon niet zo geloofwaardig over, maar misschien is het op toneel wel een stuk beter… Al betwijfel ik het…

  4. SPOILERS SPOILERS

    Wat ik zelf maar niet kon begrijpen was dat Cedric Diggory in een van de alternatieve tijdlijnen een Death Eater was. Ik zie het gewoon niet voor me. Vooral omdat Cedric altijd is omschreven als puur goed en nobel. Breaks my heart. En tja, Delphi… daar kan ik ook nog niet zo goed bij.

    1. Dat ook ja! Dat vond ik ook heel ongeloofwaardig, past totaal niet bij zijn karakter!

Laat een antwoord achter aan Emmy Antwoord annuleren

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.