Recensie: Losing it

Titel: Losing it

Auteur: vele auteurs, samengesteld door Keith Gray

Genre: Young Adult

Uitgeverij: Andersen Press

Bladzijdes: 215

Bindwijze: Paperback

Prijs: 8,49

Cijfer: 7/10

Link naar de pagina op Goodreads

Dit is een verhalenbundel van verschillende schrijvers, in elkaar gezet door Keith Gray. De schrijvers Melvin Burgess, Anne Fine, Mary Hooper, Sophie McKenzie, Patrick Ness, Bali Rai en Jenny Valentine hebben bijgedragen aan deze verhalenbundel. Alle verhalen hebben allemaal iets gemeen: alle verhalen gaan over het verliezen van je maagdelijkheid. 

Dit boek zag ik vorige maand liggen in de boekenzolder in Leiden, een plek waar je gratis boeken kan meenemen. Toen ik de namen Melvin Burgess en Patrick Ness op de voorkant zag staan, besloot ik het mee naar huis te nemen. Het is een redelijk dun boekje, dus ik had wel het idee dat ik het snel uit zou krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens mijn vakantie in Londen had ik het boek gelezen en mijn mening is wisselend, aangezien sommige verhalen mij wel aanspraken, terwijl andere verhalen dan weer tegenvielen.

Ik had verwacht dat dit boek veel awkward verhalen beschreef over het verliezen van je maagdelijkheid, maar dat viel reuze mee. Sommige verhalen waren best grappig en ik kreeg af en toe zeker dat awkward gevoel, maar de daad zelf wordt nauwelijks beschreven. Er zijn ook zat verhalen die best zielig zijn en hele andere kanten laten zien van dit onderwerp. Elk verhaal was wel een hele verrassing op zich. De schrijfstijlen van alle schrijvers zijn best verschillend, maar dat leest wel verfrissend.

Het eerste verhaal is van Keith Gray, die ik erg grappig vond. Het was redelijk luchtig en een prima eerste verhaal. Het verhaal van Melvin Burgess vond ik ook erg grappig en redelijk awkward. Ik keek erg uit naar het verhaal van Patrick Ness, maar vond het niet helemaal mijn ding. Patrick Ness heeft een verhaal geschreven over homoseksuelen en was best interessant, maar de schrijfstijl van Patrick Ness vond ik voor het eerst niet zo geweldig. Als er namelijk iets expliciet wordt beschreven of als er een scheldwoord wordt gebruikt, wordt dit helemaal zwart gemarkeerd zodat je niet kan lezen wat er staat. Dit stoorde me best en daardoor vond ik het verhaal niet zo prettig om te lezen.

De meeste verhalen wisten geen diepe indruk op me achter te laten, maar het verhaal van Bali Rai vond ik wel een mooi verhaal. Het was een erg zielig verhaal en laat een heel andere cultuur zien, misschien wel mijn favoriete verhaal uit deze bundel. Voor de rest moeten de verhalen je gewoon liggen. Sommige zijn geweldig, andere wat minder, dat verschilt per persoon. Het is wel een prima bundel om te lezen en je krijgt hierdoor meerdere blikken op een ontmaagding.