Recensie: Verslaving

Titel: Verslaving13 Verslaving Patricia Bonilla

Auteur: Patricia Bonilla

Genre: Fantasy, Young Adult, Dark Romance

Uitgeverij: Zilverbron

Bladzijdes: 384

Bindwijze: Paperback

Prijs: 19,95

Cijfer: 6/10

Link naar de pagina op Goodreads

Koop dit boek via Bol.com

 

Jesmee mag na één jaar weer haar normale leven leiden. Vorig jaar was er iets verschrikkelijks gebeurd, maar nu kan Jesmee een nieuwe start maken. Ze studeert, maar is aan de andere kant gek op tekenen. Ze komt in contact met een tweeling genaamd Jane en William, en daarnaast wordt ze aanbeden door haar goede vriend Nathan. Jesmee bezit veel geheimen en bepaalde krachten, en wordt in een wereld gezogen waar veel verslavingen zijn en Jesmee op de grens zit tussen Goed en Kwaad…

 

Allereerst wil ik uitgeverij Zilverbron en Patricia Bonilla bedanken voor het versturen van een recensie-exemplaar van dit boek.

 

Patricia is al medeblogger die druk bezig is voor Nine Sisters en daarnaast schrijft ze ook veel. Verslaving is het eerste boek wat ik van haar heb gelezen en ik had geen verwachtingen bij dit boek. Ik vond het lezen van dit boek wel risicovol, stel dat ik het niet goed zou vinden? Stel dat ik alleen maar kritiek zou hebben? Daarnaast was de uitgeverij er heilig van overtuigd dat dit boek totaal niet voor jongens is en dat ik het niet leuk zou vinden. Tsja, lekker begin als je een boek gaat lezen… Maar goed, ik heb binnen no-time dit boek uitgelezen en kan er veel over vertellen, want aan de ene kant vond ik dit boek goed, maar aan de andere kant is Verslaving niet iets voor mij.

 

Laat ik beginnen met de positieve punten, want die waren er zeker! De schrijfstijl van Patricia vond ik heerlijk en ze hield de mysterie er zeker in. Binnen 24 uur had ik dit boek al uit, het leest vlot en heeft geen overbodige informatie. Zelf ben ik eerder fan van het ik-perspectief, maar de keuze om wat afstand te scheppen tussen de lezers en de personages is juist gepast in dit boek. Doordat je niet alles weet over Jesmee en haar geheimen blijft er wat spanning in het verhaal. Vanaf het begin was ik al nieuwsgierig naar de ware aard van Jesmee en daardoor bleef ik maar lezen. Er gebeurt lekker veel in het verhaal. Er zaten geen stukjes in het boek waar het saai werd, constant was er wel wat actie tussen de personages, ik heb me totaal niet verveeld.

Het paranormale aspect van het verhaal trok me ook enorm aan. Het was geen standaard vampier/weerwolf-verhaal, maar Patricia geeft juist paranormale wezens de aandacht waar ik niet vaak over lees, en dat was erg verfrissend. Ook de diversiteit aan wezens vond ik interessant, Goed en Kwaad hebben allebei hun eigen krachten en dat sprak me zeker aan. Het enige waar ik wat mijn twijfels over had, was de religieuze kant. Hier maak je wel als auteur een risico, aangezien streng gelovigen dit aanstootgevend kunnen vinden, terwijl niet-gelovigen dit stuk onnodig en vervelend vinden. Ik vind dat het dus wel wat lef toont, waar ik wel respect voor heb,

Aangezien dit verhaal past in het genre Dark Romance, kwam er ook wat seks bij kijken (waarschijnlijk vond de uitgever het daarom geen boek voor mij). Deze stukjes vond ik nou niet bepaald geweldig om te lezen, maar het werd niet expliciet beschreven. Het klopt wel dat dit boek niet bepaald voor jongens is, maar het is niet zo dat ik het zou afraden. Verslaving is geen aanrader voor jongens, maar het is niet zo dat jongens dit boek vreselijk zullen vinden.

 

Oké, genoeg pluspunten dus, maar helaas heb ik ook wat kritiek op dit boek. Ten eerste zag ik nog wat spelfouten, en dat vind ik wel jammer. De redactie had toch nog wat beter naar het boek moeten kijken, want ik kon me af en toe wel ergeren aan de lichte foutjes. En als we toch even bezig zijn met de uitwerking van het boek, de cover vind ik wel mooi, alleen lijken de personen op de voorkant veel te oud. Ik vind ze echt 30 jaar oud lijken terwijl Jesmee, William en Nathan moeten overkomen als jongvolwassenen van rond de 20. Ten tweede vond ik de plaats van het verhaal wat onnodig. Moest dit verhaal echt afspelen in Amerika? Ik zag er namelijk weinig van terugkomen. Ik had het liefst een verhaal gelezen in Nederland, zodat ik meer dingen erin kon herkennen. Het was naar mijn idee wat onnodig. Ook de stukjes van Liam vond ik weinig toegevoegde waarde hebben aan het verhaal, dat mocht er in principe van mij uit. Ik zou het denk net wat prettiger vinden als het verhaal zich focust op Jesmee, aangezien zij wel de meeste geheimen heeft.

Het grootste struikelblok wat ik had, waren de personages. Ik vond ze echt onuitstaanbaar. Ik kon me totaal niet inleven in de personages en ze haalden echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Als je eenmaal alle geheimen hebt ontrafeld, is bepaald gedrag wel te verklaren, maar het ergerde me alsnog enorm. Jesmee begint als een onschuldig meisje met een geheim, en en op andere momenten verandert ze plots in een arrogante bitch die alleen maar aan zichzelf denkt. Ook Liam vond ik maar een onbetrouwbaar en vervelend personage, en dat heeft hij maar meerdere keren bewezen in dit boek. Ik kan over de personages niet al te diep ingaan omdat ik anders behoorlijk wat spoilers moet geven, dus onder de conclusie staat een uitwerking over de personages waar ik wat dieper inga op mijn frustraties (voor degene die het boek al wel hebben gelezen). Doordat ik de personages niet leuk vond haalde dat mijn leesplezier drastisch omlaag. Ik kon echt boos worden op sommige momenten, bij bepaalde stukken kon ik het boek tegen de muur aansmijten omdat de personages me totaal niet liggen. Daarbij waren er behoorlijk veel plotwendingen in het verhaal, maar ik zag ze jammer genoeg wel ruim van tevoren aankomen…

 

Verslaving is een prima Young Adult verhaal waar Patricia laat zien dat ze behoorlijk wat lef heeft. Dit is een vloeiend verhaal als het gaat om schrijfstijl, inhoud en fantasy, alleen waren de personages totaal niet aan mij besteed en dat is de grote reden waardoor ik niet al te positief over dit boek ben. Patricia flikt het dan weer wel om me nieuwsgierig te maken naar het vervolg, ik bleef toch met behoorlijk wat vragen hangen, dus snel doorschrijven Patricia! Dit boek heeft net als Goed en Kwaad zijn goede en slechte kanten en hoewel Verslaving wellicht niet iets voor mij is, kan het wel een verslavende werking op jou hebben…

 

DIT STUK HIERONDER BEVAT SPOILERS OVER DE VERHAALLIJN EN PERSONAGES UIT VERSLAVING, LEES DIT DUS ALLEEN ALS JE HET BOEK HEBT GELEZEN

 

Zo, je leest dus verder? Oké, dan ga ik ervan uit dat je het boek hebt gelezen en weet wat de geheimen zijn achter Jesmee, William en Nathan. Ik wil nu even mijn frustraties uiten over de personages, want ik vond ze… echt… niet… tof. Laten we beginnen met Jesmee. Je komt er achter dat ze vorig jaar iets heeft gedaan wat niet door de bocht kon, maar nu kan ze opnieuw beginnen. Nathan blijkt al heel lang een oogje op haar te hebben en hoewel ze niets met hem wil, doen ze wel enorm klef en kussen ze elkaar zelfs. Hoezo iemand aan het lijntje houden? Dan komt William meer in beeld en hoppa, binnen de kortste keren hebben ze al een relatie en dumpt ze Nathan (en toen die twee het hadden over broers, wist ik al dat ze het over elkaar hadden). Dan brengt William haar mee naar zijn huis en wordt ze hartelijk verwelkomd door de familie en wordt ze al gelijk gezien als schoondochter (en hallo, William maakt juist meisjes af door de seks, waarom zijn die ouders dan zo positief erover? Ze weten toch dat hun zoon gevaarlijk is en alsnog staan ze het toe?). Dat deel vond ik dus al vreemd, maar het werd al helemaal erg toen Jesmee erachter kwam dat Nathan de broer is van William. Nathan heeft het vaak over Jesmee gehad, maar blijkbaar kon NIEMAND bedenken dat ze contact had met William. Dat vond ik wat ongeloofwaardig. Als ik al een jaar lang contact heb met een meisje (vriendschappelijk of niet), dan heeft mijn familie zeker wel een foto of iet dergelijks van haar gezien. Iedereen komt er dus achter dat Jesmee de oudste zoon van de familie heeft gedumpt voor het broertje, en dat blijkt iedereen oké te vinden! Kom op, echt? Wordt dat gewoon geaccepteerd? En dan gaat het nog verder ook als Jesmee en William binnen de kortste keren seks met elkaar hebben en de familie ook een appartement voor haar regelt. Waar haal je dat geld vandaan? Daarnaast werd het voor mij vrij duidelijk wie de incubus en succubus was en wat de ware aard van Jesmee was, en daar baalde ik wel van. Oplettende lezers hebben het denk wel vrij snel door, maar ik gok dat er wel mensen zijn die echt verbaasd werden tijdens het lezen van dit boek. Jesmee kiest ook maar al te vaak weer voor de andere kant en de relaties tussen de personages vond ik zo wisselend. Jesmee wisselt tussen de broers en niemand heeft een grondige haat aan elkaar? Ugh, ik kon me er niet in vinden. Daarbij is William zo onbetrouwbaar als wat en vind ik Jesmee enorm naïef omdat ze dacht dat William trouw aan haar was… En dan nog zeggen aan het eind dat hij haar reddende engel is, jakkes… Maar goed, dit is mijn mening, aan andere recensies te zien wordt hier anders over gedacht, maar ik moest het even kwijt. Goede vrienden worden met Jesmee en William? Uhmm nee bedankt. Gelukkig vind ik de schrijfster dan weer wel aardig 😉

3 reacties

  1. Leuk dat je er gewoon heel eerlijk over bent! Sommige puntjes die je aanhaalt snap ik wel, maar ik heb gelukkig toch iets meer genoten van dit boek dan jou 😉

    1. Eerlijkheid duurt het langst 🙂 Had ook je recensie gelezen, zag dat je er inderdaad van genoten had! Kijk wel uit naar deel twee, ben benieuwd hoe het verder gaat na het einde…

  2. Ik vind het goed dat je eerlijk bent, Joost. Dat maken een recensie juist goed! 🙂

Laat een antwoord achter aan Vanessa Antwoord annuleren

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.