Recensie: Vuurvliegjes

Titel: Vuurvliegjes

Auteur: Gayle Forman

Vertaling: Willeke Lempens

Genre: Contemporary, Young Adult

Uitgeverij: The House of Books

Bladzijdes: 255

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789044326215

Prijs: 9,99

Cijfer: 7/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Brit is een wat opstandige tiener. Althans, volgens haar vader en haar stiefmoeder. Brit wordt op haar zestiende naar Red Rock gestuurd, een instelling die rebelse meiden behandelen en hen rustiger maakt. Net wanneer Brit zo lekker in haar band zit (met een jongen waar ze aardig verliefd op is), wordt ze naar zo’n school gestuurd! Ze krijgt nauwelijks contact met de buitenwereld en om dichterbij het verlaten van de school te komen, moet je onder andere andere meiden verraden als ze iets verkeerd doen. 

 

Al jaren bezoek ik vaak het boekenfestijn. Tijdens een van mijn eerste bezoeken (dit is echt meer dan twee jaar geleden) kocht ik Vuurvliegjes, een boek van Gayle Forman dat ze schreef voordat ze Als ik blijf had geschreven. Ik was benieuwd naar dit verhaal en de inrichting waar Brit in zal komen, maar ik had het boek in mijn kast gelegd en wegens alle drukte was ik er niet aan toe gekomen om hem te lezen. Laatst ruimde ik mijn kamer wat op en was ik vastberaden om eens wat oude boeken te lezen die hoognodig eens opgepakt moesten worden. Vuurvliegjes leek een vrij kort verhaal, dus ik las dit boek snel uit, maar vond ik het wel goed?

Aangezien ik Gayle Forman ken van haar zielige en meeslepende verhalen waar ze een bepaalde passie goed naar voren weet te brengen. Vuurvliegjes is alleen een boek dat ze veel eerder heeft geschreven, wat ik wel kon merken. Brit is een bijzonder meisje, maar is op bepaalde punten nog wat oppervlakkig. De schrijfstijl is iets simpeler en bevat wat minder emoties en onderliggen gedachten, waardoor ik het boek niet heel indrukwekkend vond. Wel las het boek lekker weg en weet Gayle Forman thema’s als familie en vriendschap goed in dit boek te stoppen. Zeker de band van Brit met haar vader was goed uitgewerkt en laat zien dat dit een goed opstapje was voor de verdere werken van Forman.

 

De instelling waarin Brit zit, vond ik nogal vreemd. Ze begint bij ”fase 1”, waar ze word opgesloten in een kamer en haast niks kan doet, totdat ze toegeeft en zegt te willen veranderen. Door bepaalde therapie leren de meiden in de inrichting niet meer zo rebels te zijn, maar de inrichting is nou niet bepaald humaan. De therapie is niet bepaald efficiënt en sommige meiden worden fysiek ook uitgeput. Ik vond het eerst vrij onrealistisch dat een inrichting als deze zou kunnen bestaan, maar blijkbaar hebben zulke instellingen bestaan (en bestaan ze misschien nog steeds). De inrichting is als een soort bootcamp waarin het personeel alle meiden flink afbreekt, wat echt afschuwelijk is.

De vriendengroep waarin Brit beland, is een aparte samenstelling van verschillende ”probleemjongeren”. De één is iets te veel jongensgek, de ander wil genezen worden van haar homoseksualiteit, de ander schijnt te dik te zijn en de ander is weer te rebels. Ze hebben allemaal wat gemeen: hun ouders vinden dat hun dochters een therapie nodig hebben, terwijl de ouders ook een oorzaak van de problemen kunnen zijn. Alle verschillende meiden kan je goed van elkaar herkennen en weten op elk hun eigen wijze input te brengen in het verhaal. De band van Brit en de jongen waar ze verliefd op is vond ik een verhaallijn die wat overbodig is, vooral omdat sommige dingen met de band wat te gemakkelijk en te simpel gingen.

 

Vuurvliegjes is een prima boek voor tussendoor. De inrichting van Brit is wat bizar, maar heeft dus wel invloeden gehad van echte inrichtingen die daadwerkelijk zo slecht zijn voor meiden met problemen. Het zit niet op hetzelfde niveau als de andere werken van Forman, maar leest lekker weg en heeft mij zeker vermaakt. Snel maar weer eens een boek van Gayle Forman lezen!

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.