The End of the F***ing World

De afgelopen weken hoor ik veel mensen praten over The End of the F***ing World. Ik zag al een trailer voorbij komen op Netflix en ik was meteen geïntrigeerd. Deze serie leek vrij hilarisch, maar ook vrij luguber en heftig. De trailer was gewoon zo vreemd, dat ik gewoon een enorme behoefte had om deze serie te zien. Zo gezegd, zo gedaan. Acht afleveringen van twintig minuten is gelukkig niet al te lang, dus binnen een middagje had ik deze serie uit, om er vervolgens flink van bij te komen…

The End of the F***ing World gaat over James en Alyssa. James is er heilig van overtuigd dat hij een psychopaat is. Hij vermoordt al jaren dieren, maar is van plan om deze keer iets groters te vermoorden, namelijk een mens. James woont samen met zijn vader, maar waar is zijn moeder?

Alyssa is een nieuwe leerling op school en woont samen met haar moeder, stiefvader en halfbroertje en halfzusje.  Ze heeft een hekel aan haar stiefvader en hoopt haar vader weer te zien, die al tien jaar weg is, maar elk jaar een kaartje naar haar stuurt voor haar verjaardag. Ze heeft echt genoeg van de wereld en het saaie dorp, dus ze besluit om de vriendin te worden van James (die dat zeker accepteert, aangezien Alyssa wel zijn slachtoffer kan worden). Uiteindelijk gaan Alyssa en James samen op een roadtrip om de vader van Alyssa te zoeken, maar waar zou hij zijn?

De eerste drie afleveringen vond ik ontzettend hilarisch, dit kwam door de ijzersterke montage en het acteerwerk van James (Alex Lawther) en Alyssa (Jessica Barden). Je krijgt te maken met aan de ene kant een emotieloze jongen die erop uit is om iemand te vermoorden en aan de andere kant een meisje die lekker schijt heeft aan de hele wereld. Het zijn twee enorme rebelse pubers waar ik ontzettend van genoot. Hun relatie is echt bizar en samen weten ze in de meest vreemde situaties te komen. Het einde van het derde seizoen eindigt vrij heftig, waardoor de serie een wat duistere kant op gaat.

En dan? Dan wordt de serie juist vrij emotioneel. James en Alyssa hebben nogal veel problemen als het gaat om hun ouders. Gaandeweg het verhaal weet je steeds meer over de moeder van James en ontdekt Alyssa ook meer dingen over haar vader. Hoewel ik de serie in het begin juist hilarisch en grappig vond, werd de serie juist heel dramatisch. Jemig, wat had ik toch veel te doen met James en Alyssa! Het zijn eigenlijk twee pubers die niet in de wereld passen, maar samen wel sterk proberen te staan. De emoties liepen echt enorm op en ik had niet verwacht dat de serie zo hard kon aankomen.

En dan dat einde… Aaaaah, ik wil een tweede seizoen! Het slot is echt heel killing en maakt mij zo nieuwsgierig naar een vervolg. Een tweede seizoen is nog niet aangekondigd, maar de kans is groot dat die er aan gaat komen. De serie is namelijk al een aardige hype aan het worden en ik kan niet wachten om meer nieuws te horen over deze serie. The End of the F***ing World is een vrij korte serie, maar heeft een enorme inhoud en laat je zowel lachen als huilen.