Evenement: Yalfest 2019

Afgelopen zondag ging ik naar Yalfest, het grote boekevenement op het gebied van YA in Nederland. Vele bookjunkies konden Karen M. McManus, Nic Stone, Benjamin Alire Saènz, Samira Ahmed, Teri Terry en Kristen Ciccarelli ontmoeten. Mijn fangirl en ik hadden bij het begin van de kaartverkoop kaartjes gehaald voor zowel de middag als de avond en we stonden vroeg op om naar Hoevelaken te gaan, waar het evenement zou plaats vinden. De vorige edities vond ik erg leuk, maar hoe zou het evenement zijn op een nieuwe locatie?

 

De voorbereidingen op Yalfest zouden misschien wel wat verbeteringen kunnen krijgen. Zo was er onduidelijkheid over het programma (overtal stond 11.30, terwijl het hoofdprogramma om 11.00 begon), de site was niet up-to-date en onduidelijk (je moest vooral alles via Facebook bekijken en opzoeken), de persdag was nu gelimiteerd aan twee websites die interviews hadden met de auteurs en ik had zelf mail gekregen of ik een winactie wilde organiseren voor Yalfest, maar uiteindelijk was hier (na reminders te sturen) niet op gereageerd. Erg jammer, want de communicatie leek wat chaotisch te zijn tijdens de aanloop naar het evenement.

De locatie in Hoevelaken was heel anders dan Studio Aalsmeer. Dit had zowel voor als minpunten. Het was fijn dat bijna alles op dezelfde verdieping was, want alleen voor workshops hoefde je de trap op. De beginhal was de hal met alle kraampjes en het Hebban Café. We konden iets voor half 11 naar binnen en dat ging lekker snel, dus we konden eerst nog wat rondlopen. Eerste indruk: zijn dit de twintig stands die in het activiteitenoverzicht stonden? Toen ik zelf telde zag ik een stuk of tien stands. Gelukkig zaten hier een paar hele toffe stands bij (Till and Dill, Letters and Lights, Oriandle, The Legend Fairy en de boekhandel), maar het was wel aan de kleine kant. Na een rondje lopen had ik in principe vorig jaar alles gezien, terwijl ik vorig jaar veel meer standjes zag en ook veel langer kon rondlopen tussen alle merchandise. Nadat ik twee boeken had gekocht (die zie je morgen in mijn Yalfest Haul) werden we gestuurd naar de hal met het podium voor het panel met de auteurs.

Het grote auteursinterview werd begeleid door Edward van de Vendel, die stukke beter was dan de vorige presentator. Edward had zich heel goed ingelezen in alle boeken en stelde hele interessante vragen, mijn complimenten daarvoor! Zo heeft Benjamin een ”word of the day” in een van zijn boeken, en hij vertelde zijn woord van de dag: beauty, want er was overal schoonheid om hem heen. Wat een aardige man! Hij vertelde dat hij nooit vader zal worden (aangezien hij homoseksueel is), maar wel graag een vaderfiguur voor mensen wil zijn door ze te onderwijzen. Vader-kind-relaties zijn ook een belangrijk onderdeel van zijn boeken. Teri Terry heeft een boek geschreven over een wereld waarin het geheugen van jongeren ”gewist” kan worden na een slechte daad, zodat ze een nieuw leven kunnen beginnen. Teri vertelde dat dit een akelige toekomst is, en ze heeft haast bijna de Brexit voorspeld die in haar boeken rond 2020 zou zijn… Verder vertelde ze dat ze op heel veel plekken heeft gewoond en dat ze door haar werk vrij introvert is, maar wel met haar hondjes vaak naar buiten gaan zodat ze andere hondeneigenaars kon spreken. Ze was echt heel grappig!

Samira Ahmed vertelde over Ingesloten, een verhaal waarin moslims in de nabije toekomst in kampen zaten (net zoals Joden in WO II). Ze schreef dit boek voordat Trump een ding werd, maar ze vertelde dat de huidige wereld niet haar inspiratiebron was, maar juist de USA tijdens WO II. Veel Japanse Amerikanen werden namelijk ook opgesloten in kampen, zelfs wanneer deze mensen in de USA waren geboren. Erg heftig om te horen! Karen M. McManus vertelde dat haar boek Twee kunnen een geheim bewaren als er een dood is meerdere versies had. Ze schreef telkens vanuit een ander perspectief en telkens was iemand anders de dader. Waarom veel personages zo verdacht zijn in het verhaal? Daardoor dus!

Kristen vertelde dat De gevangen koningin meerdere betekenissen heeft, terwijl Nic Stone vertelde dat ze niet als een ”ouder” lezers onderwijst, maar zichzelf meer wil zien als een soort vriend die vragen kan opwekken bij jongeren. Haar boeken hebben hele belangrijke boodschappen over bijvoorbeeld seksualiteit en racisme, zeker aanraders!

Tot slot hoorden we nog wat de auteur nu aan het schrijven zijn. Samira Ahmed gaat een heel ander soort verhaal schrijven, Karen M. McManus is ook bezig met een nieuw YA-verhaal (die niet ”drie” in de titel heeft, haha), Kristens derde deel komt eind dit jaar uit, Nic Stone is ook bezig met een verhaal die gaat over economische ongelijkheid (waarin een hele rijke en een hele arme jongere met elkaar moeten samenwerken) en Benjamin zal volgende maand het vervolg op Aristoteles en Dante inleveren! Zijn boek wordt ook verfilmd, hoe fijn!

Toen was het tijd voor de lunch. Iedereen kreeg een goodiebag en in een paar goodiebags zat een gouden ticket, waarbij je een prijs kreeg. Ik had gepraat met een van de winnaars, die toen twee boeken kreeg. Twee boeken is wel wat minder dan dat winnaars vorige jaren kregen en aangezien de organisatie meer goodiebags had dan bezoekers, zou er ook een kans zijn dat een paar gouden tickets niet werden gevonden. Oeps… De inhoud van de goodiebag zie je morgen op mijn blog, maar ik ben er in ieder geval erg over te spreken. Er zaten gewoon drie boeken in!

Ook zou de lunchkraam twee uur open zijn, maar mensen die naar de eerste masterclass wilden moesten haasten omdat er een hele lange rij bij de kraam zat (sterker nog, sommige mensen skipten hun masterclass omdat ze anders niet een lunch konden halen). Ik had om half drie mijn workshop, dus rond half 2 gingen we naar de grote hal voor de signeerrijen. Deze waren echt een verbetering ten opzichte van vorig jaar. De tafeltjes zaten wat ver van elkaar, zodat je erg veel de ruimte had. Je kon gewoon even achter de tafel staan voor een foto en de rijen waren overzichtelijk. De ene auteur had een langere rij dan de andere, maar het verliep vrij soepel. Eerst gingen we naar Kristen Ciccarelli toe, die mij nog herkende (en zelfs mijn naam perfect kon uitspreken) en was ontzettend blij, helemaal omdat we een Asha-cosplayer bij ons hadden.

Daarna gingen we in de rij staan voor Karen M. McManus. Ook zij was een lekkere babbelaar en daarna konden we nog even aanschuiven bij Teri Terry. Ik vroeg haar het volgende: als je een van je personages in een ander boek van een andere auteur zou stoppen, welk personage zou je dan in welk boek stoppen? Ze wist nog geen antwoord, maar ik mocht het haar later nog vragen. Daarna gingen we snel door naar onze masterclass, namelijk podcast maken van Bas Maliepaard en Jaap Friso, bekend van De Grote Vriendelijke Podcast!

Ik ben al een fanatieke luisteraar van deze podcast, dus ik was heel benieuwd wat Jaap en Bas te vertellen hadden. Ze vertelde uitgebreid over hun podcast en wisten goed op elkaar aan te sluiten. Ik maak met Eline van All the Feels een podcast, maar door hun masterclass wilde ik zeker wat verbeteringen aanbrengen aan onze podcast! Jaap en Bas vertelden over het opzetten van een podcast, het voorbereiden op een podcast, het publiceren, de techniek die je kan gebruiken en wat je kan doen aan de marketing van je podcast. Ik had er ontzettend veel aan en vond het erg leuk om Jaap en Bas te zien! Helaas kon ik erna niet met beide mannen praten, maar hopelijk zie ik ze snel weer op een ander evenement.

De masterclass duurde een uur, maar ik gok dat Bas en Jaap prima nog langer konden kletsen! Ik vond het wel jammer dat we maar één masterclass konden volgen, omdat je vorig jaar er twee kon doen. Ik had best graag nog een masterclass willen doen! Daarna was het tijd voor de tweede ronde qua signeren. Eerst stonden we in de rij bij Benjamin Alire Saènz. Toen hij me eenmaal zag, gaf hij me een hand en zei hij dat het een eer was om me te ontmoeten. Uhm, is het niet andersom? Wat een aardige man! Daarna gingen we naar Nic Stone die zelfs Nederlandse zinnetjes in onze boeken schreef (die wilde ze perse leren voor haar Nederlandse lezers) en Samira was ook erg leuk. Ze had een Nederlandse editie van haar boek gekocht die ze door haar lezers liet signeren, zo’n leuk idee! Ook ik schreef dus een berichtje in haar boek. De rijen verliepen erg vlot (dit kwam ook deels omdat andere masterclasses bezig waren) en daardoor konden we elke auteur spreken!

Voor de rest heb ik nog het YA-spel gedaan, waarin je antwoorden moest geven op steeds moeilijkere vragen. Ik had helaas een vraag fout, maar ik kreeg gelukkig een boekenlegger als troostprijs. Voor de rest was het eigenlijk te druk om andere activiteiten te doen. Voor het laten maken van een portret zat een lange rij, de tafeltjes bij het Hebban Café zaten helaas telkens vol (misschien handig om de volgende keer grotere tafels te hebben, zodat meer mensen kunnen aanschuiven bij een auteur). Er waren wel veel activiteiten, maar het aantal deelnemers aan een activiteit was helaas wat klein.

Rond half 6 was er een uitloop van mensen die alleen het dagprogramma hadden. Er was helaas geen afscheidspraatje of bepaald eindprogramma (vorig jaar was er nog een loterij met grote prijzen, waaronder vele boekpakketten en een reis naar Londen voor YALC), maar dit jaar had je alleen gouden tickets. Nu wil ik natuurlijk niet als een verwende lezer overkomen, maar het is wel jammer dat er qua prijzen niet echt werd uitgepakt. Een afscheidspraatje waarbij alle dagbezoekers even de auteurs konden uitzwaaien was wel prettig geweest, maar nu stopte het dagprogramma vrij kortaf. Al snel gingen we in de rij staan voor het avondeten (pasta of patat met een snack), wat prima was. De kantine was lekker ruim, iedereen had plek en het was gezellig om met andere lezers te praten!

Daarna was het avondprogramma, die werd gehouden in de grote zaal. Dit was alleen niet het sfeertje van de afgelopen jaar (dat was bij een soort bar-zaaltje met een piano en live muziek), nu was de zaal kleiner, was er een klein bargedeelte en een aantal staantafels en bankjes. De borden van de auteurs werden verloot door een spel en daarna was het de tijd om met Laini Taylor te praten via een Skype-gesprek! Haar nieuwe boek  Zonderling werd nu al verkocht op Yalfest, dus we konden even met haar praten. Er werden vooral de wat ”standaard” vragen gesteld aan Laini (waar gaat haar verhaal over, hoe is haar schrijfproces, hoe lang doet ze over het schrijven van haar boeken etc.), maar dat was wel fijn. Niemand had natuurlijk het boek al gelezen, maar we leerden zo wel Laini goed kennen. Nu wil ik zeker haar boek lezen! Ook ik stelde mijn standaardvraag (die ik ook aan Teri had gesteld) en Laini vertelde dat ze de hoofdpersoon in Zonderling in de Grisha-wereld zou stoppen. Nou ja, ze zou zelf wel naar die wereld toe kunnen reizen… Mag ik met je mee, Laini? Daarna kwamen de Yalfest-auteurs aan en was er een hapje en een drankje en kon je kletsen met de auteurs.

Ik had de auteurs niet heel erg gesproken, maar ik had vooral gebabbeld met andere bezoekers. Benjamin was er helaas niet, want hij was te moe en ging al naar zijn hotel om te slapen (#cute). Wel sprak ik nog even met Teri, die mijn vraag uiteindelijk niet beantwoordde met de reden: ik werk vooral met mijn eigen boeken, dit klinkt meer als fanfiction en daar ben ik niet echt van. Uhm, oké? Voor de rest kon ik wel lekker babbelen met andere lezers. En een pluspunt: er waren gratis kluisjes, dus ik hoefde niet rond te sjouwen met koffers en tassen! Ook hierbij was er geen afscheidspraatje, de lichten gingen opeens aan en de muziek ging uit. Dat was alweer erg abrupt en al snel vertrok iedereen naar huis.

 

Hoewel ik een hele gezellige dag had en heel veel mensen heb gesproken (uiteindelijk ook nog wat Nederlandse auteur van het Hebban Café, zoals Chinouk Thijssen, Daniëlle Bakhuis en Maria Postema en Sophie Pluim!), had ik toch het idee dat Yalfest er iets op achteruit is gegaan. De signeerrijen waren fijner, Edward presenteerde heel goed, de masterclass was geweldig en de auteurs waren toppers, maar toch merkte ik dat de organisatie minder had uitgepakt. De communicatie naar aanloop van het evenement was wat chaotisch, er waren geen mooie afsluiters van het dag en avondprogramma, de hoeveelheid standjes vielen mee, meerdere workshops bezoeken was haast niet mogelijk, de activiteiten waren voor een beperkt aantal mensen, de speciale prijzen in goodiebags waren gelimiteerd en hoewel de locatie op bepaalde punten top was, had het wel een veel killer sfeertje (het leek meer op een soort beurs-gevoel, en niet de mooie sfeer van Studio Aalsmeer). Ik had het idee dat Yalfest elk jaar verbeterd werd, als ik alle plus- en minpunten bij elkaar zet, merk ik dat de minpunten iets overheersen. Bij deze editie had ik meteen tickets gehaald, maar ik gok dat ik voor een volgende editie toch even afwacht totdat alle auteurs bekend zijn. Daarbij waren er ook veel acties dat de tickets waren afgeprijsd (net zoals vorig jaar), dus ook dat is voor mij een reden om de volgende keer niet meteen een kaartje te halen. Het avondprogramma bij deze locatie vond ik ook minder, dus die zou ik dan ook skippen. Maar goed, Yalfest was afgezien de minpunten ontzettend leuk! Ik heb echt genoten met alle gesprekken die ik had met auteurs, mensen van het boekenvak en andere lezers. De boekcommunity is zo fijn en daarom zijn zulke evenementen onmisbaar, zodat vele lezers elkaar eens in het echt zien.

Het is dus niet zo dat ik niet van deze Yalfesteditie genoot, maar als ervaren Yalfest/evenementbezoeker merkte ik wel wat verbeterpunten (maar dat ligt ook wel aan het feit dat de vorige edities vrij moeilijk te evenaren zijn). Iedereen had het gelukkig erg naar hun zin, dus ik heb zeker een leuke dag gehad. Ik hoop dat een volgende editie weer in Aalsmeer zou zijn, of dat de hallen in Hoevelaken iets meer decoratie hadden zodat de sfeer verbeterd zou worden. Op naar de volgende boekevenementen in de YA-community, want ik kan niet wachten om iedereen weer te zien!

Hoe heb jij het gehad op Yalfest, wat was je mooiste herinnering aan deze dag?

4 reacties

Naar het reactie formulier

  1. Wat grappig, ik vond deze locatie juist een verbetering. Ik vond het minder krap, overzichtelijker en je hoefde niet overal heen te rennen. Het enige ding is dat ik niet zeker weet of er een lift naar boven was, want een koffer de trap op tillen was niet het meest ideale. Maar uiteindelijk is het wel goed gegaan. Ik vond mijn masterclass ook erg leuk en ik heb geen randactiviteiten gedaan. Dat laatste was ik ook niet van plan, dus ik heb het niet gemist. Ook het avondprogramma vond ik fijner, vorig jaar kon je elkaar amper verstaan door die schelle piano en nu heb ik ook echt wat auteurs kunnen spreken. Dat lukte gewoonweg niet omdat je elkaar niet kon verstaan andere jaren. Wat betreft communicatie in aanloop naar het event ben ik het volledig met je eens. De oude datum bleek zelfs nog in het logo te staan en de informatie was karig. Maar goed, ik heb het hartstikke naar mijn zin gehad en dat is het belangrijkst!

  2. Interessant om jouw ervaringen te lezen, die zijn weer heel anders dan die van mij, maar ik kan me in sommige punten wel vinden. Ik ben één keer naar YALFest in Aalsmeer geweest en dat gaf wel een heel ander gevoel dan deze editie. Het voelde specialer en grootser, terwijl het dit keer vrij leeg voelde. Op zich vond ik dat qua drukte helemaal niet erg, want ik kon nu beter met iedereen praten en het was makkelijker om bijv. je boeken te laten signeren. De aankleding miste wel heel erg. Ik had bijvoorbeeld alleen al een groot YALFestbord bij de ingang verwacht.

  3. Zelf was ik er vorig jaar niet en vond ik het al iets beter dan twee jaar geleden qua signeren en inloop. De locatie was misschien minder sfeervol dan in Aalsmeer, maar zeker overzichtelijker en ruimer. Over de uitloop ben ik het met je eens, maar daar had ik op het moment zelf niet zo heel veel last van. Overal heb ik een ontzettend fijne dag gehad en heb ik met lieve mensen gesproken. Het was een fijne dag 🙂

  4. Interessant om je mening te lezen; voor mij was het de eerste keer, dus ik had natuurlijk geen vergelijkingsmateriaal. Ik heb me zeer vermaakt, maar ik denk dat het ook wel afhankelijk is van welke auteurs er allemaal komen. Wel jammer om te lezen dat er minder standjes waren vergeleken met vorig jaar, en dat zaken hier en daar toch wat rommelig waren. Ik heb ook geen van de randactiviteiten gedaan; de D&D-workshop leek interessant, maar er zaten de hele tijd mensen toen ik langsliep.

    Het avondprogramma heb ik ook niet gedaan, en gezien mijn masterclass vrij laat was ben ik daarna naar huis gegaan (de evenementen waren toch afgelopen en had best een lange reis te gaan). Misschien had ik bij een afsluiting wat langer gebleven.

    Misschien is het qua locatie net als bij cons, en moet de sfeer een beetje groeien bij een nieuwe locatie?

Laat een antwoord achter aan Samantha Antwoord annuleren

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.