Eindelijk, ik ben weer thuis! Na 5 dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen kon ik weer naar huis, en nu dus een update wat er was gebeurd en wat de planning is.
Maandag kwam ik aan in het ziekenhuis, kreeg ik een bed bij de maag-, darm- en leverziekten afdeling en kwamen de dokters er al snel aan om vele vragen te stellen en een plan te maken wat voor onderzoeken ik kon ondergaan. In de avond hadden de dokters een plan samengesteld en konden de onderzoeken beginnen. Ik hoef niet te veel details te geven, maar het was wel behoorlijk zwaar maar ondanks de narigheid, was er wel leuk nieuws. Ik maakte contact met de Clavis Uitgeverij, heb weer nieuwe evenementen waar ik naartoe ga en ik had genoeg kaartjes en bezoeken gehad van vrienden, familie en kennissen. Dat hielp me zeker wel op de been. Af en toe was de visite verbaasd dat ik nog een glimlach op mijn gezicht kon toveren en de term ”bikkel” en ”doorzetter” heb ik wel vaak voorbij horen komen.
De resultaten die de dokters hebben gevonden verklaren deels de klachten die ik heb, maar we zijn nog niet helemaal klaar.
De dokters hebben gezien dat de spier tussen mijn slokdarm en maag erg open staat, waardoor voedsel makkelijk omhoog kan komen. Ook waren mijn maag en darmen wat ontstoken en is de uitgang van mijn maag naar mijn darmen heel nauw, waardoor mijn eten langzaam naar de darmen doorstroomt. Dus, ik hou voedsel in mijn maag en het kan makkelijk omhoog. Geen goede combinatie dus. De dokters hadden nog een bacterie gevonden en die is als het goed is weg, maar meer hebben ze niet kunnen vinden en moet ik wachten op de uitslagen van de andere onderzoeken. Dit kan nog wel twee weken duren. De oorzaak naar de buikpijn hebben ze niet kunnen vinden.
Goed nieuws? Ik heb nieuwe medicijnen waardoor de misselijkheid minder zou worden (ik heb een medicijn die ervoor zorgt dat de spier tussen mijn maag en slokdarm wat nauwer wordt, en die bij het uiteinde van mijn maag wat groter). Een nadeel is dat ik er wat duizelig van kan worden, dus rijlessen nemen lukt de komende weken niet.
Binnenkort heb ik weer een afspraak met de maagarts en wordt er gekeken wat de dokters nog voor me kunnen betekenen. Ik heb dus nog een tijdje last van mijn klachten en mijn studie gaat hem nu nog niet worden. Wel probeer ik na de tentamens af en toe een college bij te wonen om niet al te veel achter te lopen. De tentamens zal ik wel later dit jaar moeten inhalen.
Dus, ik weet wat meer, maar ik heb nog wel even te gaan. Af en toe is de buikpijn wat minder (ik mag ook flink wat paracetamollen slikken), dus leuke evenementen bijwonen gaat nog net. Ik moet vooral rustig aan doen. Ik ben in ieder geval wel hoopvol, de dokter verwacht wel dat ik gewoon beter kan worden, want vroeger had ik hier geen last van. Ik heb dus zeker vertrouwen in het ziekenhuis, dus op naar het volgende avontuur! Wordt vervolgd…
Nog bedankt voor alle bezoekjes, kaartjes en berichtjes. Het is altijd fijn om weer wat mensen te spreken die nieuwsgierig zijn naar de situatie en me op welke manier dan ook willen helpen. Jullie zijn top! 🙂
3 reacties
Hé, dus ze hebben toch wat gevonden nu! Wat fijn! Vooral ook dat je nu medicijnen hebt. Hopelijk gaat de maagarts je binnenkort het nieuws vertellen dat de medicijnen toch wat aanslaan en gaat het langzamerhand beter. Rottig dat je die lessen mist en niet verder kan met rijlessen. Ik heb zo het idee dat dat over een tijdje dik in orde is, met die medicijnen. Als ik het zo lees, heb jij die verwachtingen ook wel. =) Super fijn, Joost!
Wat fijn dat het wat beter gaat! Nu hopen dat de medicijnen goed aanslaan en dan komt het denk ik helemaal goed. Heel veel beterschap nog de komende tijd!
Komt wel goed hoor’ opletten wat je eet en je verzorgen… fijn nu kan je genezing echt beginnen!