Vorige week had ik een erg leuk weekend, want ik ging met mijn zusje en vader naar Boedapest. Van vrijdag tot en met zondag hadden we genoeg avonturen in de hoofdstad van Hongarije beleefd, want deze stad was veel mooier dan ik had verwacht. Op de eerste dag kwamen we in de ochtend aan in Boedapest, dus we besloten snel de stad te verkennen.
Bij het vliegveld zijn er kleine busjes die je naar de stad brengen en je afzetten voor je hotel/appartement, maar je wordt ook opgehaald bij je terugreis. Dit was voor een hele goedkope prijs, dus zeker aan te raden als je naar Boedapest gaat! Nadat we hadden ingecheckt in ons appartement gingen we de stad in. We zaten aan de oostkant van de Donau, een beetje ten zuiden van de stad. We liepen dus lekker langs de rivier en gingen eerst naar de markthal toe.
De markthal was op de begane grond vrij ruim, dus we konden prima rondlopen. De bovenste verdiepingen zaten juist met meer toeristische spulletjes en eetkraampjes, maar die waren wat krap. We gebruikten trouwens het Time-to-momo boekje, welke verschillende wandelingen heeft in de stad. We bleven niet al te lang hangen in de markthal, want het was al lunchtijd en de eetkraampjes in de markthal hadden een enorme wachtrij.
We gingen Vaci Utca door, de grote winkelstraat van Boedapest. Daar besloten we een terrasje te pakken. Wat hadden we toch lekker gegeten! Ik had lekkere garnalenspiesjes, maar mijn vader en zusje hadden meer Hongaarse gerechten. We kregen wel het idee dat de Hongaren wat afstandelijk waren, want de bediening keek ons gewoon niet aan wanneer we eten gingen bestellen of afrekenden. Een beetje apart, maar misschien was dat wel iets wat past bij Hongarije.
We gingen de binnenstad wat verkennen, dus we kwamen onder andere langs de grootste synagoge van Europa. In het binnenplein was er een soort boom waarbij de bladeren de namen hadden van overleden joden uit de Tweede Wereldoorlog. Erg indrukwekkend! De synagoge was helaas gesloten, maar als die open was zou er wel een lange rij zijn (dit hoorden we van andere toeristen die er heen waren gegaan). Voor de rest is de stad heel divers. Op een hoekje kon je opeens een spontaan eetkraamfestival tegenkomen, maar ook veel muurschilderingen en gesloopte gebouwen. Veel dingen waren mooi, maar je merkte wel dat veel gebouwen wat aan het vervallen waren. De cakerollen onderaan de fotocollage zijn trouwens overheerlijk. Ik heb twee keer zo’n rol gegeten met kaneel en die was verrukkelijk! Zoiets zou ik wel wekelijks kunnen eten…
Het werd rond vijf uur al langzamerhand donker, dus zagen we de verlichte Budapest Eye (jep, redelijk gebaseerd op de Londen Eye, alleen iets kleiner) en bij de Donau aangekomen genoten van de verlichtingen. Werkelijk magisch!
In de avond hadden we een boottocht langs de Donau met een audiotour die vertelde over alle gebouwen waar we langs gingen varen. Erg leuk om wat meer informatie te weten over verschillende gebouwen, want de volgende dag zouden we er een paar bezoeken. Daarbij is het prachtig om alles te zien met al die lichtjes. Het gebouw rechtsboven bij onderstaande foto vond ik ontzettend lijken op Hogwarts, ik keek echt mijn ogen uit! Een boottocht op de eerste dag van je citytrip raad ik enorm aan, want dan krijg je meteen een goed beeld van de stad.
Daarna besloten we te eten bij een boot aan de Donau, welke een pubachtige uitstraling was. Livemuziek en heerlijk eten! Ook hadden we een hilarisch moment op de boot, want de ober kwam bij ons aan met een joekel van een pepermolen, met de vraag of we peper wilden. Dit is uiteraard een grap, maar wij waren zo in shock dat we ”Uhhh nee dank u” zeiden, terwijl we er achteraf hard om hadden gelachen. Het mooie was dat wat mensen achter ons de vraag ook serieus namen en wel ”Ja” zeiden. Die man heeft dus een halve minuut gedraaid met een gigantische pepermolen waar gewoon geen peper uitkwam… We gingen echt kapot van het lachen (maar misschien klinkt het nu niet grappig, ach ja, je moet erbij zijn geweest).
Daarna liepen we weer rustig langs de Donau richting ons appartement. Een prima geslaagd eerste dagje! Zeventien kilometer gelopen, dus we waren wat uitgeput toen we thuis kwamen. Maar wat is Boedapest toch mooi! We kregen al zin in de volgende dag, want dan zouden we de overkant van de Donau verkennen…
Ben jij al eens in Boedapest geweest?