Laatst kreeg ik vragen wat voor ”ziekte” ik nou precies heb naast de misselijkheid en buikpijn waar ik nu last van heb. Zonder deze maagontsteking ben ik gelukkig wel gezond, met dank aan de medicijnen die ik heb. Al vanaf jongs af aan heb ik dus wat aandoeningen, niet om je al te veel zorgen om te maken, maar ze blijven me wel mijn hele leven bij. Goed, laat ik jullie wat toelichten met mijn medische dossier, wat nog een groot raadsel is voor vele dokters.
Als je me ooit in het echt hebt gezien, heb je wellicht gemerkt dat ik wat aan de kleine kant ben (”en ik ben woestaantrekkelijk!”, schreeuwt de innerlijke Jace uit The Mortal Instruments in mij). Ik heb dus een groeiachterstand gehad, maar sinds mijn zevende kreeg ik prikken om wat beter te groeien. Dat is prima gelukt, want met mijn 1.68 meter ben ik al stukke groter dan dat ik zou worden als ik de prikken niet had gehad.
Vanaf mijn geboorte heb ik ook een lage weerstand. Mijn witte bloedcellen maken zichzelf niet heel makkelijk aan, waardoor ik wat sneller ziek kan worden dan anderen. Als kleuter was ik dan ook wel vaak thuis met bijvoorbeeld een longontsteking. Toen ik ongeveer 8 was, kreeg ik ook prikken voor de aanmaak van witte bloedcellen. Deze prik ik 3 keer in de week. Vroeger vond ik het nog wat pijn doen en plakte ik altijd wat emla op mijn been waardoor de pijn wat vermindert, maar nu vind ik het niet meer pijn doen. Ik heb ook geleerd om mezelf te prikken, en dat gaat goed af.
Elke ochtend slik ik 2 pillen, eentje voor mijn bijnierschors (want die werkt niet zo goed), en nog eentje die een bepaalde stof in mijn witte bloedcellen aanmaakt (vraag maar niet naar de details, de dokters hebben het uitgelegd en ik ben nogal vergeetachtig). De eerste pil slik ik meerdere keren per dag, en die heb ik echt nodig, want deze pil zorgt namelijk voor een stresshormoon. Als je ziek wordt, maakt je lichaam dat hormoon aan zodat je beter wordt, maar bij mij werkt dat minder goed. Dus ja, ik word dan nog zieker. De laatste jaren ben ik ongeveer 5 keer naar het ziekenhuis geweest omdat ik een tekort had aan dit stresshormoon en werd ik met flinke koorts opgenomen (de laatste keer was begin oktober). Ik moet goed opletten dat ik mijn medicijnen slik, maar als ik dat gewoon doe, hoef ik me geen zorgen te maken.
Als laatste kan ik nauwelijks zweten. Als baby raakte ik vaak oververhit en uiteindelijk deed ik een zweettest, waar uit kwam dat ik niet kon zweten. Een stikhete vakantie is voor mij dus lastig, maar de laatste jaren merk ik enig verschil, want soms zweet ik wel een beetje! Die droomvakantie naar Egypte gaat misschien nog wel lukken, haha!
Het grote punt is eigenlijk, wat heb ik nou precies en wat hebben al deze aandoeningen met elkaar gemeen? Daar proberen de artsen dus al 20 jaar een antwoord op te vinden. Ik heb dus vaak bloed moeten afstaan voor onderzoeken, maar er is nog weinig bekend. Ze zijn op zoek naar ”het syndroom van NerdyGeekyFanboy”. Ik ben een groot vraagteken voor de artsen, wat mij weer maakt tot een speciaal geval.
Aww, denk je nu, wat heeft hij het naar! Welnee joh, met wat prikken en medicijnen kan ik een normaal leven leiden en verwacht ik uiteraard dat ik later als bejaarde vent weer luiers moet dragen terwijl ik heel smerig loop te flirten met de verpleegsters van het verzorgingstehuis (”Zuster, ik moet weer verschoond worden!” *creepy knipoog*). Nu nog maar even van die buikpijn en misselijkheid afkomen en dan ben ik weer helemaal fris. Vele dokters zeggen ook dat ik ondanks al mijn aandoeningen, er nog fantastisch uit zie (een zuster zei dat ik leuk was opgedroogd, en dat terwijl ik in het ziekenhuis kwam omdat ik was uitgedroogd…). Als dokters me zouden zien die me kenden als baby, zouden ze niet geloven dat ik toch ben opgegroeid tot een enorme Fanboy! Je kan concluderen dat ik best goed bezig ben. 🙂
4 reacties
Naar het reactie formulier
Haha, dankuzeer voor dit uitgebreide medische dossier.
Bedankt voor de mental verzorgingstehuis image :’)
Haha die laatste vind ik wel leuk gevonden: opgedroogd/uitgedroogd :p.
Heel veel sterkte met alles! Ik weet hoe het is om door die medische molen te gaan. Super dat je zo positief blijft 🙂