Filmrecensie: If I Stay

If I Stay is een geweldig boek die hartverscheurend en ontroerend is. Gayle Forman is een geweldige auteur en ik heb in mijn recensie wel laten merken dat ik erg fan ben van dit boek. Vorige week was het dan eindelijk tijd om met mijn zusje naar de bioscoop te gaan om te zien of de verfilming van dit boek de moeite waard is. Een film maken van dit boek leek me knap lastig, aangezien er enorm veel flashbacks zijn waardoor de tijdsperiode enorm lang lijkt, terwijl het verhaal eigenlijk maar twee dagen duurt. Ik ging met wat twijfels naar de film, maar ik heb toch enorm genoten van deze boekverfilming.

Ik ben best kritisch als het om boekverfilmingen gaat. De verhaallijn moet niet te veel afwijken van het boek, de personages moeten passen bij het beeld wat ik in mijn hoofd had, en het is mooi meegenomen als de muziek in de film een goede toevoeging geeft aan de film en het boek. Een goede boekverfilming zie ik dus niet vaak. Deze film is er dus wel eentje van.

Voor de mensen die het boek (nog) niet hebben gelezen – ga dat zo snel mogelijk doen jij! -, hier een korte samenvatting: Mia is gek op de cello en wil later muzikante worden. Ze heeft rockers als ouders en een lief broertje. Daarnaast heeft ze een relatie met Adam, die lid is van een rockband. Tijdens een witte winterdag besluiten Mia, haar ouders en haar broertje naar wat vrienden te gaan met de auto. Tijdens de autorit komen ze in botsing met een andere auto. Mia ligt in een coma en treedt buiten haar lichaam, terwijl ze alles meemaakt als buitenstaander. Haar familie verdwijnt uit haar leven en komen te overlijden. Zou ze blijven of sterven zodat ze weer bij haar familie kan zijn?

Laten we beginnen met de verhaallijn van de film. Deze paste goed bij het boek en de makers hebben weinig veranderd aan het verhaal, ze hebben het af en toe zelfs verbeterd. Eén van de grootste veranderingen was dat de vader van Mia nog leefde na het ongeluk. Hij kwam nog bij de intensive care, maar hij had het uiteindelijk niet gehaald. Mia hoorde als eerste dat haar vader overleed, enkele tijd later hoorde ze dat haar moeder tijdens het ongeluk al was overleden, en verder in de film komt haar broertje nog te overlijden. Dit is wat anders dan in het boek. Ondanks dat het anders was, vond ik het een verbetering. Doordat stapje voor stapje Mia’s dierbaren komen te overlijden, raakt ze steeds meer in shock en krijg je nog meer medelijden met Mia. Ook de balkonscène en meer nadruk op Adam versterkte het verhaal uitstekend. De flashbacks waren ook goed neergezet en je krijgt zeker een gedetailleerd beeld van het leven van Mia.

Het acteerwerk was uitstekend. Chloe vertolkte de rol van Mia met klasse, het was alsof mijn beeld van Mia uit het boek exact was overgenomen in de film. Ze had ook zo’n geweldig lieve glimlach en blik, eentje waarbij je haar bescheidenheid, liefde en passie van het beeldscherm afspatten. ZE IS ZO KNAP WAAAAHH (Jep, ik ben van plan om haar een keer na te gaan tekenen, en nee, ik verontschuldig me niet voor mijn fanboy-uitspatting). Ook Adam was goed gecast, het was alsof hij uit het boek was gestapt! Ook de familie van Mia waren stuk voor stuk een weerspiegeling van de karakters uit het boek. De ouders waren stoere en moderne ouders en het broertje was een onbezorgd jochie.
Ik vond de karakters zeer realistisch overkomen. De liefde die Mia van haar dierbaren ontvangt voelt heel echt aan. Aan de ene kant heb je onwijs veel medelijden met Mia, aan de andere kant is het zo ontroerend dat je ziet hoeveel mensen naast haar ouders en broertje enorm om haar geven. Als kijker voel je je niet alleen verdrietig, maar krijg je ook een fijn gevoel omdat je ziet dat Mia omringd wordt door zo veel liefdevolle mensen. Ze staat er zeker niet alleen voor!

Hoewel mijn zusje het boek niet had gelezen, vond ze de film zeker ontroerend. Ik kon bijna een traantje uit haar ooghoek zien ontsnappen tijdens de scène met de opa van Mia die haar vertelt dat ze mag gaan als ze dat wil. Die scène was zeker mooi, iedereen in de zaal hield even zijn adem in en ik hoorde toch wel wat gesnik. Mijn zusje vond het einde wat abrupt, maar dat is het boek ook. Ik was zeer tevreden over het einde, het montagewerk had prima resultaat geleverd met alle beelden.

Ook de muziek… Wauw! De band van Adam was best leuk, ik kreeg echt een concertgevoel. Hadden we maar zulke gave bands in mijn dorp! Niet alleen de rock klonk goed, ook de klassieke muziek van Mia was schitterend. Een perfecte combinatie van klassiek en rock in de film. Daarbij vond ik de nieuwe versie van ”Halo” prachtig en stukken beter dan het origineel. De soundtrack van If I Stay draai ik nu al een tijdje plat!

Ik zou zeggen: Ga naar deze film! Het is een verbazingwekkend goede film, de acteurs zijn perfect, het boek is goed omgezet in een film en de muziek is briljant. Ik wil de dvd waarschijnlijk wel kopen als die uit blijkt te zijn!

Heb jij deze film al gezien en wat vond je ervan?

 

Tekening in proces: Cara Delevigne

Zoals sommigen misschien al weten, ben ik naast een boekengek, een fanboy, toneelfanaat, muziekbeest en student ook nog een tekenliefhebber. Ik heb al eerder tekeningen laten zien die ik heb getekend, zoals verschillende personages uit boeken en Todd van de Chaos trilogie van Patrick Ness. Dit waren vooral tekeningen in een manga-stijl, en deze keer ben ik van plan iets meer realistische portretten te gaan tekenen. Ik moet mijn roeping als Fanboy niet uit de weg staan, dus uiteraard wil ik portretten tekenen van beroemde actrices die in boekverfilmingen spelen, of hoe ik ze ook wel noem, mijn toekomstige echtgenotes (Ja, Jennifer Lawrence, Shailene Woodley, Lily Collins en vele anderen, jullie zijn van mij!). Laatst heb ik dus flink wat afbeeldingen opgezocht van deze beroemdheden en mijn eerste projectje is Cara Delevigne. Zij gaat namelijk Margot spelen in Paper Towns. Deze aantrekkelijke dame is zeker de moeite waard om te tekenen. Zie hier de foto die ik na wil gaan tekenen:

Een mooie foto, maar wel een lastige opgave, dit had ik al snel geconcludeerd. Het haar wordt zeker lastig, en ze heeft echt een prachtig fijn gezichtje, en de hoeveelheid make-up is ook moeilijk te tekenen. Maar goed, ik ging met een optimistische insteek beginnen met de tekening.

Ik moet zeggen dat ik nog nooit echt portretten heb getekend van mensen. Vorig jaar heb ik wel voor mijn zusjes verjaardag haar getekend samen met haar idool Harry Styles van One Direction (in een volgende teken-post laat ik die nog wel een keer zien) en ik heb ooit een half uurtje mijn kleine nichtje getekend die nog best goed was gelukt. Ik heb dus weinig ervaring met het natekenen van mensen dus ik heb totaal geen hoge verwachtingen van mezelf.

Als eerste begon ik met wat lijnen te tekenen om alvast een beeld te geven van haar hoofd en haar. Dit deed ik rustig in de avond op mijn bureau (check mijn oude Pokémon-etui en deel van de laptop…) dus veel ruimte had ik niet. Ik had het voorbeeld naast me dus met een beetje goed inschatten kregen haar gezicht en haar blonde langzaam langzaam wat vorm. Ik probeerde de lijnen redelijk licht te tekenen, aangezien ik waarschijnlijk nog een boel zou gaan willen wijzigen omdat bepaalde verhoudingen niet goed uit zullen komen. Geloof het of niet, maar volgens mij was ik hier rond de twee uur mee bezig (af en toe duurde het even voordat een bepaalde lijn goed op zijn plek zat en het nog goed leek op het origineel).

Vanmiddag ben ik weer verder gegaan met de tekening. Ik paste nog wat kleine dingetjes aan, tekende nog wat lijntjes in het haar erbij en begon met de lichte schets voor de ogen, wenkbrauwen, neus en mond. Ook dit was best lastig en het is echt precisiewerk, dus mocht je snel gefrustreerd kunnen raken, raad ik je foto’s natekenen af. Uiteindelijk was ik wel tevreden. Ik vond het gezicht eerst wat vreemd, maar dat komt vooral omdat er nog totaal geen detail in zit. En misschien kan je het al zien, ik was van plan om te beginnen bij de ogen. 

Na weer een uurtje verder was ik redelijk klaar met het eerste oog. Ik begon met het uittekenen van de iris en de pupil, toen kwamen de wimpers langzaam aan de beurt, en toen tekende ik heel lichtjes om het oog heen en veegde het glad met behulp van wattenstaafjes (hierdoor zie je geen potloodstrepen meer). Vervolgens kon ik de haren bij de wenkbrauwen gaan tekenen en voila, mijn eerste oog was af!

Na het ene oog kon ik uiteraard beginnen aan het andere oog. Dit was wel lastig, aangezien je het nog wel gelijk wilt hebben met het andere oog. Ik ben niet helemaal zeker of dat gelukt is, maar ik ben wel op dezelfde manier te werk gegaan. Wel vond ik het redelijk realistisch uitzien. De wattenstaafjes zijn uitermate vaak gebruikt, hopelijk is het resultaat een beetje gelukt 🙂

Ik heb hier nog een close-up van de ogen van mevrouw Delevigne. Ik ga denk de wimpers bij haar rechteroog nog wat donkerder maken (eigenlijk alles van haar rechteroog). Daarna ga ik verder werken bij de neus en het voorhoofd.

Ik ben benieuwd wat de reacties zijn op de tekening. Heb je nog tips voor me of complimenten (complimenten, daar is iedereen wel gek op!), laat het gerust weten. Als ik wat reacties krijg ben ik ook wat gemotiveerder om vaker aan het tekenen te gaan zitten, vandaar ook deze post. Ik heb het de komende tijd wel druk met mijn gezondheid en mijn studie, maar tekenen is altijd een leuke bezigheid en als jullie deze post leuk vinden, ben ik uiteraard bereid om snel verder te gaan met tekenen zodat ik weer een post kan laten zien met het proces.

Dus, heb je tips/complimenten/ander gebrabbel, laat het vooral achter! 🙂 En mocht je ook nog ideeën hebben voor andere knappe actrices die ik moet natekenen, laat het gerust weten (of gewone karakters uit boeken, realistisch of manga-achtig, wat jij wilt)!

P.S. Morgen kan ik weer naar het ziekenhuis toe voor een opname. Ik heb namelijk nog steeds behoorlijke buikpijn en de misselijkheid mag wel na 10 weken over zijn, dus morgen gaan de dokters me weer onderzoeken (geen idee wat ze gaan doen, maar ze willen in ieder geval erachter komen waar de buikpijn en misselijkheid vandaan komt). Het kan dus zijn dat ik wat minder actiever ben dan normaal, maar gelukkig heb ik al een groot aantal posts vooruit geschreven, dus jullie gaan je niet vervelen. 🙂

Evenementen waar ik naar uitkijk #2

De laatste tijd heb ik weer enorm veel evenementen gevonden waar ik naartoe ga en waar ik heel benieuwd naar ben. Ik kan niet wachten totdat het zo ver is, en om mijn enthousiasme te verhogen, deel ik deze evenementen met jullie!

1. Kinderboekenmarkt Den Haag
Op zondag 12 oktober is de kinderboekenmarkt in Den Haag als afsluiting van de Kinderboekenweek. Er zijn veel standjes voor YA die er zullen staan, en daar wil ik zeker een bezoekje aan brengen! Het wordt dan ook een echt bezoekje van NerdyGeekyFanboy, dus ik ga mijn blog een beetje bekend maken bij de uitgeverijen (dit deed ik nauwelijks tijdens Manuscripta want iedereen herkende me door YoungAdultBooks). Daarnaast ga ik flink wat leuke boeken bekijken 🙂 . Ook heb ik ervoor kunnen zorgen dat er genoeg andere boekenbloggers komen! Wordt dus een gezellig dagje met een leuke groep 🙂

2. Boekenfestijn Eindhoven
Eind oktober is er weer een boekenfestijn in Eindhoven, en laat ik nou net op de laatste dag van oktober jarig zijn… Oké, ik heb wel enorm veel ongelezen boeken in mijn kast staan, dus alleen de echte goede boeken neem ik mee… Probeer ik dan…

3. Concert – Stromae
Op 20 november ga ik samen met wat klasgenoten van de middelbare school naar Stromae in het Ziggo Dome. Hoewel ik niet onwijze fan ben van Stromae, hoorde ik wel dat zijn concerten heel gaaf  en uniek zijn, dus ik ben benieuwd wat ik ga meemaken tijdens dit concert. Ik ben ook nog nooit in het Ziggo Dome geweest, dat wordt dus een hele ervaring!

4. Concert – Only Seven Left
Only Seven Left stond op het voorprogramma van Neon Trees en ik vond ze live best goed. Ik reageerde ook op Facebook op hun video van het concert van Neon Trees en ze hadden gereageerd met de opmerking dat ik ook naar hun allerlaatste tour zou moeten komen. En ja hoor, dan ben ik om. Even kijken op het internet en ja, dan is een kaartje maar 12 euro voor hun allerlaatste concert in Hilversum die ongeveer 3 uur zal duren. Het lijkt me onwijs vet om een allerlaatste concert van een band mee te maken, dus daar ga ik wel naartoe! Het wordt vast een unieke avond! 🙂


5. Boekenfestijn Rotterdam
In januari is het boekenfestijn in Rotterdam aanwezig. Aangezien ik in Rotterdam studeer is het een perfecte gelegenheid om na een college een bezoekje te brengen aan het boekenfestijn. Ik ben dan al wat maanden verder en ik heb dan vast een boel boeken uit, dus dan kan ik zeker wel wat boeken bij elkaar sprokkelen…

6. Comic Con Nederland
Ja, hij stond al in de vorige Evenementenpost, maar ik noem hem nog een keer, want ik heb er zo veel zin in! Mijn haar is nu bijna net zo lang als het haar van Jack Frost die ik heb gekozen als Cosplay-karakter, dus ik wil eigenlijk wel binnenkort alvast uittesten of mijn haar inderdaad net zo wit kan worden…

Genoeg om naar uit te kijken dus. Zie ik jou nog bij één van deze evenementen? 🙂

Fandom Merchandise: Breaking Bad

Ik ben echt al meer dan 4 maanden bezig met het kijken van Breaking Bad (jep, ik heb een enorme serie-marathon-pauze gehouden, ik heb het een hele lange tijd niet gezien…), maar ik wil binnenkort deze serie afkijken. Zelf heb ik een geweldig Breaking Bad vest, maar daarnaast zijn er nog meer leuke spullen van Breaking Bad! Het is dus weer tijd voor een nieuwe Fandom Merchandise, in het teken van Walter White en zijn drugshandeltje.

1. Shirts

Walter White is echt een totale badass met zijn geschoren koppie, hoedje op en donkere zonnebril. De zin ”I am the danger” vond ik in de serie zo gaaf, die scène was echt geweldig!


2. Bekers

Oké, normaal koop ik niet snel bekers van een serie of boek, maar deze beker vind ik wel heel gaaf! Ten eerste is Walter White goed te zien en wordt het scheikunde-element van de serie er in verwerkt!

3. Sleutelhanger

Kleine en subtiele merchandise van deze goede serie kan er ook zeker bij. Met deze sleutelhanger kan ik op een rustige manier duidelijk maken DAT IK EEN BEZETEN FANBOY BEN ALS HET OM BREAKING BAD GAAT. Wacht, zei ik nou op een rustige manier? Hm… Daar moet ik nog even aan werken…

4. Kladblok

Deze zou ik zeker meenemen naar mijn hoorcolleges om alles een echte Heisenberg aan het werk te gaan!

Dit was dan weer wat Fandom Merchandise voor deze week. Volgende keer komt er ook weer een serie aan bod. Welke dat is? Dat zie je wel de volgende keer! 😉

Ken jij nog leuke merchandise van Breaking Bad?

Uitslag van de winactie van Drakentemmers

Vorige week begon de winactie waarbij je het boek Drakentemmers van Emma Maree Urquhart kon winnen. Er kwamen genoeg meldingen op Bloglovin en Facebook binnen van mensen die mee wilden doen! De meeste van jullie hebben ook goed gebruik gemaakt van de extra winkans die je kon maken!

Genoeg mensen die mee hebben gedaan dus, maar er kan er maar jammer genoeg ééntje dit boek winnen. Laat ik jullie niet in spanning houden, want de winnaar is…

Jacoline Maes
Gefeliciteerd Jacoline! Er wordt zo snel mogelijk contact met je opgenomen en dan kan je beginnen met het lezen van Drakentemmers!
Nog een bedankje aan alle deelnemers bij deze winactie. Niet getreurd, er komt vast nog wel een winactie! En mocht je zo nieuwsgierig zijn naar Drakentemmers, misschien moet je je ogen maar goed openhouden tijdens Boekenfestijnen, het kan zo maar zijn dat Drakentemmers erbij ligt voor een goedkoop prijsje (dat zijn we wel gewend van het Boekenfestijn, lage prijzen!). 😉

Ziekenhuis, het was weer een feest…

Zoals sommigen van jullie al weten kwam ik donderdag het ziekenhuis in te liggen. Autsj! Hier dus even een update wat er nou precies aan de hand was en hoe het nu met me gaat. Nog bedankt voor alle beterschapswensen en de berichtjes, zelfs mensen waarmee ik weinig spreek vroegen hoe het met me ging 🙂

Ik moet toegeven, ik heb een aardig dik medisch dossier. Ik heb wat aandoeningen qua aanmaak voor witte bloedcellen, aandoening bij mijn bijnierschors (geen idee waar dat zit maar ik krijg er medicijnen voor!) en had een groeiachterstand. De laatste paar jaar heb ik 3 prikken in de week voor de aanmaak van witte bloedcellen (de politiemannetjes van het lichaam die ervoor zorgen dat ik niet ziek word) en slik ik 4 pillen per dag die daarbij helpen.

Halverwege de zomervakantie had ik elke dag last van misselijkheid. De eetlust ging wat weg en het werd erger. Ik werd verwezen naar het ziekenhuis en in augustus had ik een maagonderzoek (zo’n buis wordt dan door je mond gepropt helemaal je maag in) en de uitslag was dat ik waarschijnlijk een maagontsteking heb onderin de maag. Wel kreeg ik medicijnen die ik twee keer per dag kon slikken, maar die helpen alleen maar tijdelijk. Ik werd (alweer) verwezen naar een andere arts, waar ik dinsdag naartoe ging. Ze zei dat de misselijkheid en de ontsteking twee verschillende kwalen waren en ze hoopte met behulp van een echo meer te weten te komen. Ook moet ik op gesprek met een diëtiste omdat ik onwijs veel ben afgevallen (1/10 van mijn oorspronkelijke gewicht, ik zie er af en toe zo beroerd uit dat ik als zombie mee kan spelen in The Walking Dead!).

Woensdag begon erg leuk (eerste rijles gehad en naar de KFC en de film ”If I Stay” wat werd betaald door mijn zusje), maar toen kwam de heftige buikpijn. Buikpijn komt bij mij wel vaker voor dus ik stelde mezelf voor dat het wel over zou gaan. Nou… Niet dus… Op de nacht van woensdag op donderdag werd ik vaak wakker met vreselijke pijn en een droge keel. In de ochtend moest ik jammer genoeg spugen en kreeg ik diarree, en dat is een probleem. Als ik namelijk braak of diarree heb komen al mijn medicijnen eruit, en dan is het foute boel en moet ik meteen naar het ziekenhuis. Zodoende, al snel zat ik bij de Eerste Hulp en kon ik worden aangesloten op het infuus. De dokter kwam eraan en stelde me genoeg vragen. Dit gedeelte van het gesprek vond ik wel komisch:

Dokter: Oké, dus je had in de ochtend diarree. Hoe zag het eruit?
Ik: Uhm… Tsja (praten over je eigen uitwerpselen, ongemakkelijk!)… waterig?
Dokter: Uhuh… Oké… (schrijft intensief op een notitieblok)… En hoe rook het?
Ik: Sorry, ik heb nooit echt de behoefte om aan mijn eigen poep te ruiken, als u het erg vind, ik ben namelijk al misselijk…
De dokter kon er gelukkig wel om lachen…

Daarna kreeg ik nog de echo voor mijn buik, maar er kwam niets bijzonders uit.
Ik werd naar de acute opname gebracht. Daarin zitten patiënten die niet langer dan 48 op de afdeling zitten, dus er was wel een kans dat ik snel weer naar huis kon. Mijn moeder haalde thuis wat boeken voor me dus ik kon gelukkig wat lezen. Ik zat nog met een bejaarde man in de kamer die erg hield van snurken. Ik kon sowieso weinig slapen door de buikpijn (”Zuster, ik wil weer een warme kruik!”, minstens 10 keer gezegd…) dus veel last van het gesnurk had ik ook weer niet. Wel werd er in een dag 4 liter aan vocht in me gepompt dus de toiletbezoeken waren weer een unieke ervaring (al helemaal omdat je al je uitwerpselen mag deponeren in een po en plasbuis…). Ik kreeg ook andere medicijnen tegen de misselijkheid erbij en die hielpen wel, ik kon eindelijk na weken smullen van een ontbijtje zonder te braken!

De vrijdag verliep nog wel goed, hoewel de buikpijn en diarree erin bleef, maar ik had genoeg te lezen, ik kon de laptop gebruiken en er kwam genoeg visite. Op 3 oktober is er altijd feest in Leiden, dus dat had ik even gemist. In de nacht werd ik weer wakker en kon ik niet slapen, dus dat was de perfecte gelegenheid om This Star Won’t Go Out van Esther Earl uit te gaan lezen (recensie komt binnenkort!). De dokters kwamen zaterdagochtend langs met het goede nieuws dat ik naar huis kon aangezien ik mijn medicijnen gewoon kon slikken zonder over te geven.

Dus ja, hier zit ik dan, thuis in mijn bedje. De buikpijn en diarree willen nog niet mijn lichaam verlaten, maar ik ben in ieder geval blij dat ik niet meer in het ziekenhuis lig, vannacht had ik heerlijk geslapen!

De planning? Ik doe het rustig aan, maar deze week kan ik wel twee keer naar Rotterdam voor tussentoetsen voor mijn studie waar ik nog druk voor moet leren. Morgen kan ik dan naar de diëtiste en dinsdag heb ik een telefoonafspraak met de maagdokter, ik vrees dat ik weer mag komen voor een maagonderzoek. Maar ik blijf positief, aan het eind van deze week wil ik weer fit zijn, want op 12 oktober wil ik wel de kinderboekenmarkt in Den Haag onveilig maken! Ook wil ik verder met mijn rijlessen, het is zo leuk om auto te leren rijden!

En naast mijn drukke en ongezonde schema, ga ik uiteraard nog flink veel bloggen 🙂 Bloggen en lezen, toch wel één van de beste medicijnen!

Om dit verhaal op totaal rare manier af te sluiten, hier een slechte woordgrap: Ik word het SPUUGzat, ik word KOTSMISSELIJK van die bezoekjes aan het ziekenhuis! 🙂

Blijf gezond iedereen, dan word ik dat vast ook wel 🙂

P.S. Vanavond maak ik bekend wie Drakentemmers heeft gewonnen! Spannend! 🙂

Recensie: Endgame

Titel: Endgame
Auteur: James Frey
Genre: Spanning, Young Adult
Uitgeverij: Unieboek
Bladzijdes: 404
Bindwijze: Paperback
Prijs: 19,99
Cijfer: 10/10
Link naar de Goodreads pagina

Het einde is nabij. De wereld zal ten ondergaan, behalve één van de 12 rassen. Elk ras wordt vertegenwoordigd door een Speler, iemand van 12 tot 19 jaar oud. Ze zijn van jongs af aan getraind voor dit moment, en het is zover… Dit is Endgame.

Ik ben één van de gelukkige personen die een vooruitexemplaar kon ontvangen van Endgame, waar ik Young Adult Boeken en Unieboek onwijs dankbaar voor ben! Al snel begon ik in dit boek. De achterkant gaf niet veel weg. Ik wist niet wat ik moest verwachten.
De Windwezens, de goden, vinden dat de mensheid niet meer in staat is om fatsoenlijk te leven. Maar één ras zal blijven voortbestaan. Welk ras zal overleven wordt bepaald door Endgame. Elk ras is vertegenwoordigd door een puber, een afstammeling van één van de oude beschavingen, en deze Speler wacht zijn of haar hele leven op Endgame. Dit zijn dus jongeren uit Amerika, Europa, Azië, het Midden-Oosten en vele andere plekken op de wereld. Ze weten hun lotsbestemming en zijn al jaren getraind voor dit moment. Op het moment dat Endgame begint, komt er bij elk van deze jongeren een meteoor waarbij veel mensen om het leven komen. Dit is het teken dat Endgame begint, en de pubers moeten winnen door raadsels op te lossen en drie belangrijke sleutels verzamelen. Elke Speler is levensgevaarlijk en doet er alles aan om te winnen. De regels? Er zijn geen regels! Endgame is begonnen, en het is levensecht…

Dit boek is in één woord FANTASTISCH. Vanaf het eerste hoofdstuk kwam ik meteen in het verhaal terecht en raakte ik in de ban van Endgame. Gelijk zit de spanning er dik in en krijg je dezelfde adrenalinekick die de Spelers van Endgame krijgen bij het zien van de meteoor die Endgame aankondigt. Van het ene avontuur beland je in het volgende avontuur en er is onwijs veel actie. Ik had het gevoel dat ik naar een gigantische actiefilm keek, het is zo gaaf om te lezen! Ik kon niet stoppen met lezen en ik las met een moordend tempo, ik had het binnen de kortste keren uit!

Je leest vanuit vele perspectieven, elke Speler van Endgame doet wel zijn zegje in het verhaal. Elk personage heeft een eigen stijl en dat merk je zeker tijdens het lezen. Elke puber komt uit een ander land of werelddeel, zodat je onwijs veel van de wereld ziet. Het ene hoofdstuk zit je nog in de Verenigde Staten, daarna kom je in China of Australië terecht! Je verbeeldingsvermogen slaat gewoon op hol door de vele prachtige locaties!
Hoewel er dus veel personages zijn, worden een stuk of 6 personages wat nader belicht en komen die wat vaker aan het woord, zodat je deze Spelers beter leert kennen. Hun problemen, hun talenten, hun gevoelens en zelfs hun hartslag, alles wordt in een uiterst gedetailleerde manier beschreven waardoor dit boek tot in de puntjes is uitgewerkt!

Niet alleen houden de personages zich bezig met Endgame, ook JIJ maakt deel uit van Endgame! Er is namelijk een wereldwijde actie van Endgame. In dit boek is een bepaalde boodschap verstopt. Als je deze boodschap kan kraken en de juiste code weet te vinden, maak je kans op wel een half miljoen dollar! Dat maakt Endgame juist zo cool, tijdens het lezen zal je genoeg aandacht aan de puzzels. Ergens op de wereld staat onwijs veel geld op je te wachten, het enige wat je moet doen is de code kraken…

Dit boek kan ik niet slecht beoordelen, want dit boek is geniaal. De gebeurtenissen voelen aan als een heftige actiefilm, je krijgt zo veel te zien van de wereld en de personages in het boek, en het raadsel wat in het boek is verstopt maakt je alleen maar een nog intensievere lezer! Koop dit boek zeker, want je kan dit niet missen! Ik vind dit boek geschikt voor meisjes en jongens, iedereen kan verslaafd raken aan dit boek! Een dikke 10 voor dit boek dus, en neem me niet kwalijk, ik ga even een code proberen te kraken en een half miljoen dollar winnen…