A Series of Unfortunate Events

Sinds ik Netflix heb, gaat er toch wel een wereld voor mij open. Zo veel series en zo veel films, dat is puur genieten! Op vrijdag 13 januari kwam een nieuwe Netflix original online, namelijk A Series of Unfortunate Events (van de boeken van Lemony Snicket en de gelijknamige verfilming). Ik had zeer genoten van de film (ik heb zelfs Klaus gespeeld in het toneelstuk bij ons op de middelbare school), maar de film was toch iets anders dan de boeken. Toen ik de titels van de serie zag, werd al snel duidelijk dat de serie trouw zou blijven aan de boeken. Ook was ik heel enthousiast omdat Neil Patrick Harris (Barney uit How I Met Your Mother) Count Olaf zou spelen. Ik heb de eerste acht afleveringen ervan gezien (heel seizoen 1) en eerlijk gezegd was deze serie niet helemaal wat ik ervan had verwacht…

De familie Beaudelaire zijn drie kinderen: Violet (de slimme uitvinder), Klaus (de boekenwurm die alles onthoudt) en de kleine Sunny (die gek is op bijten). Wanneer hun ouders omkomen bij een brand in hun huis waardoor de kinderen niets meer hebben, worden ze ondergebracht bij een voogd: graaf Olaf, een ver familielid van hun ouders. De kinderen hoopten op een vriendelijke voogd, maar Count Olaf wil alleen maar het fortuin hebben van de familie Beaudelaire. Hij is zelfs tot moord instaat om het geld te krijgen…

 

A Series of Unfortunate Events is een verhaal met niet de meest vrolijke gebeurtenissen, maar zit vol spannende scènes. De kinderen Beaudelaire moeten telkens Count Olaf te slim af zijn, maar dat is heel moeilijk als alle volwassenen je niet geloven. Violet, Klaus en Sunny moeten altijd met de meest vindingrijke oplossingen komen om uit de handen te vallen van de gemene graaf. De serie blijft heel trouw aan de boeken (ik heb de eerste drie boeken gelezen), dat is echt een groot pluspunt. De personages lijken ook erg op die uit de boeken.

 

De manier van opnemen is wat apart, aangezien je duidelijk ziet dat het in een studio is opgenomen. Aangezien de serie is gebaseerd op kinderboeken, vond ik dat wel leuk om te zien. Het paste er op de een of andere manier bij. Toch was deze serie niet wat ik ervan had verwacht. Het acteerwerk was oké, maar het kwam niet overtuigend op mij over. Ik hoorde van vele mensen dat ze vele stukjes erg hilarisch of juist heel spannend vonden, maar ik had dit totaal niet. Het deed me eigenlijk vrij weinig. De kinderen leken niet echt in shock dat hun ouders waren overleden en Count Olaf is vooral een vlak personage dat vooral veel slechtheid uitstraalt, maar verder weinig inhoud heeft. Het was allemaal net iets te cringy, waardoor ik niet met alle plezier naar de serie keek. Misschien komt het omdat ik de film juist erg leuk vond of omdat ik te hoge verwachtingen had?

 

Hoewel ik dus niet echt genoot van A Series of Unfortunate Events, wil ik wel maar al te graag een tweede seizoen zien. Bepaalde aspecten van de serie hadden mij zeker verrast en ik ben heel benieuwd hoe ze de rest van de boeken als serie gaan vertalen, dus een fan ben ik wel, alleen een milde fan. Geef de serie wat meer energie, geef de personages iets meer emotie en laat Count Olaf zich wat meer uitleven en dan wordt het vast een hele geweldige serie!

2 reacties

  1. Ik vond de serie juist echt geweldig! Smaken verschillen haha. Ben ook echt super benieuwd naar het tweede seizoen!

    • Inge op januari 19, 2017 om 1:26 pm
    • Reageer

    Ik ben nog niet zo ver, maar ik vind de leader echt geweldig. Alleen al het feit dat de tekst aangepast wordt, eigenlijk. Briljant. Verder … weet ik het nog niet zo goed.

Laat een antwoord achter aan Rowan Antwoord annuleren

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.