Vorige week kwam Dragon’s Dogma uit op Netflix, een high fantasy anime die is geïnspireerd door een game. Ik had de game zelf niet gespeeld en had gemixte gevoelens toen ik de trailer zag, maar de serie had maar zeven aflevering. Makkelijk weg te kijken dus, binnen een weekend had ik het eerste seizoen ook gezien! Was het een goede show, of moet je er niet aan beginnen?
Ethan woont samen met zijn zwangere vrouw Olivia en hun geadopteerde zoon, ze leven in een vredig vissersdorp en leven van dag tot dag. Ethan’s leven staat op zijn kop wanneer het dorp wordt aangevallen door een draak, hij is de enige overlevende en de draak steelt zijn hart. Ethan wordt wakker in een kamer en ontmoet Hannah, een vrouw die vertelt dat hij een Arisen is en zijn hart altijd in hem is door zijn moed. Zij is iemand die uit het rijk tussen de levenden en de doden komt, en ze is zijn persoonlijke beschermer. Samen trekken ze erop uit om de draak te verslaan, als wraak voor het afslachten van Ethan’s dorp.
Dragon’s Dogma is een serie die enige potentie heeft, maar de serie weet helaas niet de verwachtingen te overtreffen. De serie is een anime die tekeningen weet te combineren met 3D-effecten, wat soms wel erg goed werkt, maar vaak ook totaal niet. De magische wezens in dit verhaal lijken gestroomlijnd, maar qua detailwerk worden er veel fouten gemaakt. De gevechten zijn daarentegen wel vrij indrukwekkend, hoewel de grote confrontaties soms heel makkelijk worden afgehandeld. De serie is ook gebaseerd op de gamers, omdat er vrij weinig uitleg wordt gegeven over de wereld en de magie die daarbij komt kijken. Erg jammer, want kijkers die de game niet hebben gespeeld moeten even wat research doen voordat ze bepaalde dingen begrijpen.
Het verhaal heeft wat weg van de afleveringen van The Witcher, maar deze serie heeft enigszins de voorspelbaarheid waardoor verrassingen in een aflevering een domper zijn. Elke aflevering heeft een titel van één van de zeven zonden. Een interessant concept, maar door het weten van de zonde die hoort bij de aflevering, kan je al gauw raden hoe personages zich gedragen. De fantasysetting is ook erg herkenbaar, er is niet veel nieuws te vinden in deze show. De personages zijn ook erg vlak. Ethan heeft veel over voor zijn familie, maar na het grote verlies accepteert hij al snel zijn queeste met Hannah. Hannah vertoont geen menselijke emoties omdat ze geen mens is, maar daardoor stoorde haar emotionele toon me enorm aan het einde van de serie. De zijpersonages vallen bij bosjes neer en zijn totaal niet relevant, waardoor de rode draad van de serie vooral draait om Ethan. Daarbij is de serie niet bepaald vrouwvriendelijk en is er veel overbodig naakt, wat totaal geen toevoeging is voor de serie.
Ik kan je deze serie helaas niet aanraden. Er is ruimte voor een tweede seizoen, maar het kan best wel stoppen na dit seizoen. Het verhaal heeft niet veel originaliteit en de personages weten je niet te raken. De voorspelbaarheid door de zeven zonden maken de plotwendingen erg suf, maar wellicht dat fans van de games wel erg kunnen genieten van deze serie. Het eerste seizoen krijgt van mij een 4, maar mocht er een tweede seizoen komen en hij is niet al te lang, zou ik het wellicht nog een kans geven. Tip: kijk de serie wel in het Japans, want het in een andere taal horen is redelijk tenenkrommend en niet passend bij de stijl.
