Filmrecensie: Death Note

Als een echte anime-liefhebber heb ik uiteraard de anime Death Note gezien. Ik ben gek op het verhaal (tot op een bepaald moment), de serie is spannend en zo intrigerend, omdat er zo strategisch wordt nagedacht. Death Note is echt een soort schaakspel met twee genieën als spelers, waardoor de anime maar al te interessant is om te zien. Toen ik hoorde dat er een Netflix-film zou zijn over Death Note, werd ik al snel bezorgd. De trailer voorspelde niet echt veel goeds en de acteurs vond ik vreemd gecast. Ik keek hem uiteindelijk samen met een Death Note-expert (die zelfs de manga heeft gelezen) en we hebben nog nooit zo hard onze haren eruit getrokken van frustratie. Nee, de Amerikaanse versie van Death Note is een van de meest belachelijke films die ik ooit heb gezien.

 

In Death Note volg je het verhaal van Light, een puber die op een dag een vreemd boekje vindt, genaamd de Death Note. Als je in dit boek een naam schrijft, zal deze persoon sterven. De eigenaar van de Death Note wordt bijgestaan door Ryuk, een soort god van de dood. Light vermoordt de moordenaar van zijn moeder en al snel vindt hij dat hij de mensheid kan verbeteren door criminelen te vermoorden met het boekje. Hij wordt bijgestaan door Mia, een meisje van zijn school waar hij verliefd op is. Samen willen ze de wereld redden, maar dan komen ze in aanraking met L, een mysterieuze jongen die op zoek gaat naar Light. Wordt Light ontmaskerd en veroordeeld voor moord, of weet hij te ontsnappen?
Deze anime is op meerdere fronten heel fout. Laten we beginnen bij het verhaal. Deze is namelijk heel anders dan de anime en probeert vooral de eerste helft van de serie samen te vatten. Veel gebeurtenissen komen echt uit de lucht vallen. Alles gaat veel te gehaast, je ziet duidelijk dat de makers niet hebben nagedacht over de opbouw van het verhaal. Mia en Light komen bijvoorbeeld veel te snel bij elkaar en er is ook een grote fout in het verhaal, omdat Light iemand vermoordt met de Death Note terwijl hij de echte naam van die persoon niet kent (je moet namelijk de echte naam van iemand weten en het gezicht van die persoon voor de geest halen, mocht je de persoon willen vermoorden). Het einde was ook te absurd voor woorden en die laatste scène was ook belachelijk. Zelfs als je de anime niet hebt gezien, lijkt het me stug dat je de logica in de film ziet.

Dan de keuze van de cast en de manier waarop de personages handelen, want dat is ook heel slecht. Ik snap dat de anime is geamerikaniseerd, maar dat moet niet zeggen dat je personages compleet qua persoonlijkheid moet veranderen. Nat Wolff speelt Light, een hele rare keuze naar mijn idee. Nat speelt eerder de wat lievere personages, nu moet hij opeens een badass karakter spelen, wat hij totaal niet doet. Light schreeuwt bijvoorbeeld als een klein meisje wanneer hij Ryuk voor het eerst ziet (heel anders in de anime, waarin Light juist heel kalm blijft) en hij speelt het spel met L totaal niet op intelligente wijze. Hij is echt een domme puber geworden die totaal niet nadenkt over zijn acties.

Margaret Qualley is een prima actrice, maar ze past niet als Mia in de film. Ten eerste is het uiterlijk verre van hetzelfde als Mia in de serie, maar ook de persoonlijkheid is anders. Hoewel ik dol ben op sterke vrouwen, hoort Mia juist een meisje met een lage status te zijn, waardoor Light allemaal maar meer indruk op je maakt. In de film is Mia juist een meisje die hitsig wordt als Light iemand vermoord met zijn Death Note (ze toonde opeens helemaal interesse in hem toen hij bewees dat hij mensen kon vermoorden) en is uit op macht. Dit was zo vreemd neergezet en ik heb me daardoor juist alleen maar lopen ergeren aan deze meid. 

L wordt gespeeld door Lakeith Stanfield. Ik vind het prima dat L wordt gespeeld door een jongen met een donkere huidskleur, maar L is juist zo typerend voor zijn emo-look en zijn bleke huid (L is een echte outsider die voornamelijk niet buiten is). De manier waarop Lakeith speelde was prima, maar op een bepaald moment werd hij ontzettend emotioneel, iets wat L nooit zou zijn. Hij werd daardoor echt hysterisch en onnadenkend, wat ik totaal niet vind passen bij het personage.

Welke acteur wel lekker bezig was? Willem Dafoe als de stem van Ryuk. Ryuk ziet er in real life echt heel gaaf uit en zijn stem maakte zeker indruk op mij! Jammer genoeg kwam hij niet vaak voor, terwijl hij juist de film meer energie gaf. Zonde! Death Note was echt een slecht aftreksel van de anime, die gelukkig ook te bekijken is op Netflix. Mocht je de film wel leuk vinden maar heb je de anime niet gezien, raad ik je die vooral aan! Hierdoor ga je alleen wel de film heel slecht vinden…

2 reacties

  1. Ik ben zo bang om deze film te gaan kijken. De anime en manga waren zo vet en ik wil niet dat het verpest wordt door deze film. Maar stiekem ben ik er wel heel nieuwsgierig naar!

  2. Ik ben halverwege de film met mn vriend, die vindt het (ondanks dat hij de manga en de anime niet heeft gezien, ik beide!) al een beetje een raar bij elkaar hangend zooitje. We zijn nu precies op een punt gestopt dat L Light persoonlijk confronteert en we gaan het nog verder kijken (was beetje laat en al dat) maar ik hoop dat t vanaf dit punt een beetje de logische vaart gaat maken.

    En ik irriteer me kapot aan Light ja. Heel zijn sterke personage dat hij op een gegeven moment figuurlijk gesproken zo blind raakt in zijn machtspositie, zoals dat in de manga zo goed wordt aangegeven.. dat is zo compleet weg hier. Hier is t een jaloersig kindje dat schijnbaar slim is.. Bleh. En Mia hadden ze beter weg kunnen laten ja, ik heb liever meer dames in een serie maar dit is een verschrikkelijke trope.

Laat een antwoord achter aan Studio Appeltjesgroen Antwoord annuleren

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.