Filmrecensie: The legend of Tarzan

Twee weken terug was ik een dagje in Den Haag en draaide de film Tarzan in de bioscoop, dus daar moest ik uiteraard naartoe! Een hervertelling van Tarzan leek mij heel cool, maar ik kwam er al snel achter door de trailer dat dit meer een vervolg is op het Disneyverhaal. Ik hoorde wat wisselende verhalen over de film, dus ik ben er zelf heen gegaan om een eigen oordeel te maken. Uiteindelijk wist de film mij te boeien en wil ik ook aan lianen slingeren!

 

Congo wordt in 1885 verdeeld onder de Britten en de Belgen. Aangezien België tegen een faillissement aanloopt, wordt kapitein Rom de opdracht te geven om diamanten uit de mijnen van Congo te halen. In Opar, een klein plaatsje in Congo, is veel diamant te vinden, maar er zit daar een stam die hun mijn beschermt. De leider van de stam spreekt met Rom af dat hij de diamanten mag hebben, als Rom Tarzan naar hem brengt. Tarzan is zelf in Londen samen met Jane, waar hij nu John Clayton III heet. Rom heeft een list bedacht om Tarzan en Jane terug naar Congo te brengen en ze blijken er in te trappen. Ze gaan niet alleen naar Congo, ook Amerikaanse diplomaat George Washington Williams gaat mee, aangezien hij hoorde dat de Belgen de Congolese bevolking tot slaven maakt. Kunnen Tarzan, Jane en George kapitein Rom stoppen?

The Legend of Tarzan komt een beetje traag op gang. De aanloop om Tarzan naar Congo te halen duurt even en bepaalde gebeurtenissen worden extra traag verteld totdat Tarzan en Jane in hun eigen thuisland komen. Gelukkig gebeurde erna genoeg actie, halverwege de film is er genoeg wildernis om te verkennen en zie je Tarzan als vanouds, zwaaiend tussen de lianen, een echte vechter in de natuur! Ik vond het erg gaaf om te zien dat je Tarzans vaardigheden eens in de echte wereld ziet, het is nog spectaculairder dan de Disney-film (Tarzan was trouwens de allereerste film waar ik als klein jochie naartoe ging in de bioscoop)!

 

Soms komen er wat kleine flashbacks naar het verleden van Tarzan en hoe hij Jane heeft ontmoet. Dit vond ik een hele mooie toevoeging aan het verhaal, want het liet zien hoe Tarzan was opgegroeid (in soms hele barre omstandigheden), maar ook hoe sterk hij wel niet is geworden. Tarzan is echt één met de natuur, begrijpt de taal van de dieren en staat met beide benen op de grond (tenzij hij door het oerwoud slingert of in bomen klimt). Alexander Skarsgard speelt Tarzan met veel overtuiging en ook de jonge Tarzans in de flashbacks weten het personage heel indrukwekkend en mysterieus te maken. Margot Robbie (oftewel de betoverende Harley Quinn uit Suicide Squad, waarom kom ik hier nu pas achter???) speelde ook een leuke, brutale en liefdevolle Jane, die meer in haar mars heeft dan je denkt. Ze wist af en toe hele sarcastische opmerkingen te maken richting kapitein Rom, maar voor hem moet je ook uitkijken! Christopher Waltz als Rom lijkt op het eerste gezicht zwakjes, maar hij heeft wat gemene trucjes die voor hem goed van pas komen…

 

Het einde was nogal spectaculair (als je in de tijdsgeest van de negentiende denkt), maar deze film bijvoorbeeld helemaal geweldig vinden? Dat gaat hem voor mij niet worden. The Legend of Tarzan zat vol met nostalgische gevoelens, wilde natuur en historische feitjes over Congo en de makers hebben er het beste van gemaakt, maar een film als deze kan je waarschijnlijk nooit zo indrukwekkend maken als zou kunnen. Ik kwam de bioscoopzaal uit met een tevreden gevoel, maar overdonderd was ik niet door de film. The Legend of Tarzan is zeker een aanrader, maar zet je verwachtingen niet al te hoog.


1 reactie

  1. Ik vond hem zelf erg gaaf, maar ik had er inderdaad ook wel wat meer van verwacht. Ik vond de film er vooral heel mooi uitzien, zeker in 3D. Het plot daarentegen vond ik dan weer niet zo heel boeiend. Anyway, uiteindelijk ben ik wel blij dat ik hem gezien heb, maar ik kijk meer uit naar de Beauty and the Beast remake.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.