Recensie: Because you’ll never meet me (Because you’ll never meet me #1)

Titel: Because you’ll never meet me (Because you’ll never meet me #1)

Auteur: Leah Thomas

Genre: Science Fiction, Young Adult, Contemporary

Uitgeverij: Bloomsbury

Bladzijdes: 344

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9781408862629

Prijs: 10,99

Link naar de pagina op Goodreads

 

Ollie en Moritz schrijven brieven aan elkaar. Ollie woont in de USA, terwijl Moritz in Duitsland woont. Ollie woont met zijn moeder in het bos en kan door een bepaalde reden niet naar de bewoonde wereld. Moritz heeft ook bepaalde gebreken. Het grootste gebrek is alleen dat de twee jongens elkaar nooit zouden kunnen ontmoeten, omdat één van de twee dan zal sterven. De jongens leren elkaar langzaam kennen, waarbij Moritz wellicht de sleutel heeft tot de connectie tussen deze twee jongens…

 

Twee jaar geleden was ik op Young Adult Literature Con in Londen, waarbij ik Because you’ll never meet me zag liggen. Hoewel ik de cover erg mooi vond, had ik hem niet gekocht. Gelukkig waren er andere conventiegangers/boekbloggers die ook aanwezig waren, die wel het boek kochten. Achteraf hoorde ik hele lovende verhalen, dus van mijn verjaardagsgeld kocht ik dit boek. Anderhalf jaar verder en ik had dit boek nog geen kans gegeven… Tijd om daar verandering in te brengen!

Because you’ll never meet me is een boek dat een perfecte combinatie weet te geven van een science-fiction en een contemporary. In het begin vond ik dit boek namelijk meer een contemporary-kant op gaan. Je leest over twee zieke jongens die met elkaar in contact komen door brieven. Olly is een aardige jongen die nieuwsgierig is naar zijn penvriend, terwijl Moritz heel teruggetrokken is en weinig over zijn leven wil vertellen. De reden waarom de twee jongens elkaar nooit zouden kunnen ontmoeten zal ik niet vertellen, hoewel de redenen al vrij snel duidelijk worden.

De jongens zijn echt uniek. Beide jongens hebben last van eenzaamheid, beiden om een andere reden. Toch vinden ze steun bij elkaar en geven ze elkaar hoop dat ze een beter leven kunnen krijgen. De jongens hebben geheimen voor elkaar, maar telkens weten ze zich meer open te stellen naar elkaar. Ik vond de beide personages heel uniek, je gaat de wereld door deze jongens echt van een andere manier bekijken. De schrijfstijl is ook verschillend voor beide jongens, waardoor je je nog beter kan inleven in deze pubers. Hun groeiende vriendschap is schitterend om te zien, wat je hart zal verwarmen. Hoewel ze elkaar nooit zouden kunnen ontmoeten, weten ze elkaar als persoon te verbeteren.

Halverwege het boek kom je erachter dat er veel duistere dingen aanwezig zijn in het leven van de twee jongens. Het verhaal neemt een science-fiction wending waar ik heel enthousiast over ben! Ik zag het zeker niet aankomen en maakte het verhaal nog meer bijzonder. Het einde was op sommige punten wat gehaast, maar het voelde op andere punten juist prachtig aan. Hoewel het verhaal niet intens verdrietig/vrolijk/boosmakend was, wist ik gewoon niet hoe ik me moest voelen. Was ik nu zo blij, of zo angstig, of juist zo droevig? Dit boek heeft een enorme indruk op mij gemaakt en ik wil daarom ook zeker het vervolg gaan lezen! Nu hoop ik stiekem dat ik het boek dit jaar op YALC ga vinden, zodat ik verder kan met het avontuur van Ollie en Moritz…

Beoordeling: 9/10

2 reacties

    • Myrthe op juli 16, 2018 om 10:51 am
    • Reageer

    Hey Joost,

    Wat leuk om zo’n positieve recensie van dit boek te lezen! Ik heb ‘m anderhalf jaar geleden ofzo ook gelezen en was erg onder de indruk, maar het einde viel me heel erg tegen. SPOILER

    ‘Oh, we pakken je in in bubbeltjesplastic en je kunt ineens wél meedoen…’ hadden ze dat niet 10 jaar geleden kunnen bedenken? Het einde voelde wat mij betreft te gehaast, maar toch tof om te zien dat jij er zo van genoten hebt.

    1. Hee Myrthe, ik snap inderdaad wel je frustraties met het einde. SPOILER Vond het ook wat te gehaast, maar het leek me ook wel lastig om deze oplossing niet zo snel te laten komen. De oplossing kwam ook pas wanneer de moeder haar zoon echt kon laten gaan, wat ze eerst niet wilde. De auteur had denk het idee dat het nu de ”tijd” was voor hem om te gaan. EIND SPOILER. Ik hoop in Londen misschien het vervolg te vinden, dan ga ik hem zeker lezen, wie weet dat je door mijn recensie ook het tweede deel gaat lezen!

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.