Recensie: Clean

Titel: Clean

Auteur: Juno Dawson

Vertaling: Sandra C. Hessels

Genre: Contemporary, Young Adult

Uitgeverij: Young Adult Karakter

Bladzijdes: 384

Bindwijze: Paperback

Prijs: 22,99

ISBN: 9789045215501

Link naar de pagina op Goodreads

 

Lexi Volkov is een rijke tiener die woont in het luxehotel van haar vader. Haar vriend Kurt is een leuke jongen en Lexi bezoekt vele feestjes, waar ze drugs gebruikt. Wanneer ze bijna bezwijkt aan een overdosis grijpt haar broer in en komt ze in een exclusieve afkickkliniek terecht waar ze moet afkicken van de drugs. In het begin ziet ze niet het probleem, maar ze komt erachter dat ze een ernstige verslaving heeft. Samen met haar medepatiënten probeert ze haar verslaving te overwinnen, maar lukt dit haar wel?

 

Juno Dawson heb ik een aantal keer gezien tijdens YALC in Londen, maar ik had nog geen poging gewaagd aan haar boeken. Ze is een grote activiste in de LGBTQ-gemeenschap en schrijft veel diverse verhalen, dus ik was erg blij toen haar boek vertaald ging worden. Clean leek me meteen heftig, maar belangrijk verhaal waar veel jongeren van kunnen leren. Hoe zou een verslaving beschreven worden en hoe werkt een afkickkliniek? Ik was erg benieuwd naar dit verhaal, dus pakte hem snel op toen het boek binnen kwam.

Lexi komt in het begin meteen over als een verwende puber die bulkt van het geld. Ze leeft vol rijkdom, heeft weinig contact met haar ouders en doet haar eigen ding, zoals vele feestjes bezoeken en drugs gebruiken. Door haar vriendje is ze begonnen aan drugs en sindsdien is ze bijna elke dag onder invloed van pillen, heroïne of cocaïne. Hoewel haar leventje heel anders is dan de gemiddelde puber, begin je haar wel steeds beter te begrijpen. Haar jeugd is zo anders geweest dan normale kinderen en door bepaalde omstandigheden is ze verslaafd geraakt. Haar tijd in de afkickkliniek is daarom soms erg heftig, aangezien ze vaak terugvalt en behoefte heeft aan drugs. De manier waarop dit is geschreven is ook indrukwekkend, want je merkt echt de verschrikkingen die Lexi meemaakt.

De schrijfstijl van Juno Dawson was erg aangenaam. Ik ging erg snel door dit verhaal en ondanks dat er niet veel spanning was, was ik erg geïntrigeerd door het afkicken van Lexi en alle andere patiënten. Elke patiënt die aan het afkicken is heeft een bepaalde verslaving, waardoor de groep erg divers is. Een bepaalde plotwending van een van de patiënten vond ik wel wat voorspelbaar, maar dit stoorde me niet echt. Verschillende achtergronden, huidskleuren, nationaliteiten, seksualiteiten en genders, het komt allemaal voor in dit boek. Je merkt duidelijk dat Juno Dawson een voorstander is van diversiteit, hoewel dit totaal niet geforceerd aanvoelt.

De ontwikkeling die Lexi meemaakt vond ik erg mooi om te lezen. Ze moet zichzelf oppakken terwijl ze worstelt met haar verslaving, terwijl ze is afgezonderd van de rest van de wereld. Haar groei is zo sterk te zien in dit boek, maar de andere personages weten ook een groei mee te maken. Een verslaving is zo veel heftiger dan je verwacht, maar met veel hulp en steun van anderen weet je je verslaving de baas te zijn. Hoewel romantiek een groot aspect is van het verhaal, weet het verhaal ook veel aandacht te besteden aan verslavingen, krijgt elk personage genoeg aandacht en zie je Londen ook van een hele andere kant. Clean is ruw, oprecht, emotioneel en leerzaam, Dawsons boeken mogen wat mij betreft allemaal vertaald gaan worden!

Beoordeling: 9/10

Ik heb dit boek mogen ontvangen als recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke recensie en promotie op social media. 

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.