Recensie: De dag dat ik verdween

Titel: De dag dat ik verdween

Auteur: Lisa Thompson

Vertaling: Anneke Bok

Genre: Middle Grade, Contemporary

Uitgeverij: Billy Bones

Bladzijdes: 349

Bindwijze: Hardcover

ISBN: 9789463850001

Prijs: 18,99

Link naar de pagina op Goodreads

Max is een echte dondersteen. Hij maakt vaak dingen kapot, is een lastpak op school en ook geen goede vriend. Zijn ouders hebben constant ruzie, maar Max vindt wel steun bij zijn hond Monster en Jack, een bejaarde man die in de buurt woont en lijdt aan geheugenverlies. Na een rotdag waarbij iedereen Max uitfoetert vindt hij een bijzonder voorwerp in de vitrinekast en hij verdwijnt opeens uit zijn leven. Het is net alsof hij nooit heeft bestaan! Zijn klasgenoten kennen hem niet meer, zijn ouders wonen niet meer op dezelfde plek en zijn hond is er niet. Zou Monster en nog zijn, en is het wel goed dat Max is verdwenen uit zijn leven?

Lisa Thompson is een fantastische auteur als het gaat om Middle Grade verhalen. De Goudvisjongen en De nachtlantaarn waren echt fantastisch, dus ik wilde heel graag Lisa’s nieuwe boek lezen. Ook wordt haar volgende boek vertaald, dus ze is een auteur die maar aan het werk blijft. Met een boekenbon die ik kreeg voor mijn verjaardag kocht ik haar nieuwe verhaal, een hele goede aankoop!

De schrijfstijl van Lisa Thompson is weer ontzettend fijn. Ze sleept je met gemak mee door dit verhaal en ik kon het boek haast niet wegleggen. Ik nam het boek mee naar mijn ouders om er een heel weekend mee te doen, maar op de zaterdagmiddag had ik het boek al uitgelezen! Lisa zorgt voor een prettige vaart, een logische opbouw en personages met veel verdieping waardoor ze erg realistisch overkomen. Ook vind ik het heel tof dat er een logica zit in het verdwijnen van Max, dat had ik niet verwacht!

Max vind je op het eerste ogenblik een echte etter. Hij gedraagt zich onbeschoft en veroorzaakt vele problemen waar anderen de dupe van zijn. Eigenlijk zou je hem alleen maar stom moeten vinden, maar gaandeweg het verhaal merk je dat Max ook een hele zachte kant heeft. Zijn personageontwikkeling is zo indrukwekkend en aan het einde wil je gewoon geen afscheid van hem nemen. Het is een personage die echt aan je gaat groeien. Ook weet Lisa Thompson andere personages heel sympathiek te brengen door subtiele details waardoor ze levensecht zijn. Vooral Jack is een hele lieve man met meer inhoud dan je denkt, hij wist ervoor te zorgen dat ik een enorme brok in mijn keel had aan het einde van het boek.

Dit boek laat goed zien dat niemand zichzelf moet laten verdwijnen. Elke goede daad die je verricht, elke keer dat je iemand zich beter hebt laten voelen, dat zijn de dingen die een grote impact kunnen hebben op iemands leven. Ook al zit je nog zo in de put, jouw leven is kostbaar en met al het moois dat je de wereld kan bieden, zorg je ervoor dat je een onvergetelijke indruk kan achterlaten op de mensen om je heen. Dit boek is ontroerend en zorgt ervoor dat je snapt dat de grootste etterbakken niet uit zichzelf zo zijn, maar dat ook zij een warm hart kunnen hebben. Ik wist niet dat het kon, maar Lisa Thompson heeft zichzelf weer overtroffen!

Beoordeling: 9/10

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.