Recensie: De IJzerproef

Titel: De IJzerproef (Magisterium #1)
Auteurs: Cassandra Clare & Holly Black
Genre: Young Adult, Fantasy
Uitgeverij: Moon
Bladzijdes: 388
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 19,95
Cijfer: 9/10
Link naar de Goodreads pagina

Callum had als baby een soort ongeluk gehad waardoor hij moeilijk kan lopen met zijn been. Zijn moeder is overleden en op hij woont bij zijn vader, die hem vertelt dat magiërs slecht zijn en dat hij koste wat kost nooit naar het Magisterium moet gaan, de toverschool. 
Als Callum 12 jaar oud is, mag hij mee doen aan de IJzerproef, die bepaalt of je naar het Magisterium mag. Hij krijgt van zijn vader te horen dat hij de proef slecht moet maken omdat hij niet aangenomen moet worden. Hoewel hij de laagste score haalt van de groep, wordt hij toch gekozen om mee te gaan naar het Magisterium. Callum komt in een magische wereld terecht en leert zijn nieuwe vrienden, maar ook zichzelf van een hele andere kant kennen…

Holly Black en Cassandra Clare zijn twee geweldige schrijfsters waar ik mee heb kunnen spreken, en in hun nieuwe boeken maken ze al mijn verwachtingen waar. Ik heb genoten van eerdere boeken van deze twee schrijfster, in dit boek hebben ze me weer weten te verbazen door de geweldige magische wereld en de plotwendingen.

Ten eerste is de cover echt schitterend! Het is echt een pareltje voor in je boekenkast. De personages op de voorkant zijn al mooi, maar daar houdt het niet bij op! Elk hoofdstuk heeft ook een kleine tekening die gaat over het verhaal, die net zo goed zijn getekend als de cover. Hoewel ik meestal geen fan ben van tekeningen in boeken (je verbeelding wordt lager), maar deze voegde wel wat toe aan het verhaal en de tekeningen gaven ook een goed beeld van wat ik in gedachte had bij de personages.

Het verhaal van de IJzerproef is best indrukwekkend. Dit boek is weliswaar voor een wat jonger publiek (kinderen vanaf 12 jaar kunnen het boek al lezen), maar als oudere lezer hield het boek me nog wel goed in zijn greep zonder al te luchtig te worden. Het verhaal verslapt nooit en gebeurt altijd wel wat leuks, interessants of spannends. Zelfs de ”saaie” zandlessen bevatten nog wat variatie zodat het niet saai wordt.

Callum vond ik ook een bijzonder personage en ik vond het geweldig om vanuit zijn perspectief te lezen. Hij is totaal niet perfect, hij loopt moeizaam, maakt af en toe grapjes of opmerkingen die anderen grof vinden en ondanks zijn vriendelijkheid bezit hij ook wat duisters, wat heel goed in elkaar is gezet. De andere personages hadden ook telkens wat bijzonders. Elk personage had zijn goede en slechte kant, de emotionele laag in het verhaal is dan ook fantastisch neergezet.

En dan… de magie… Die is ook geweldig! Holly Black had vooral het systeem van de magie bedacht, en deze vind ik zo gaaf! De elementen besturen (Uche Avatar uche) is zo leuk om over te lezen, en de regels van de magie waren ook logisch en gaf het systeem van de magie iets professioneels. Ook het Magisterium zelf is prachtig beschreven, het is namelijk ondergronds. Normaal haat ik grotten die worden beschreven in boeken (het lijkt me altijd zo saai en donker), maar de grotten van het Magisterium zijn echt uniek! De vergelijking met Harry Potter vind ik dan ook onterecht, Cassandra en Holly hebben juist een totaal andere wereld geschapen!

De vergelijking met Harry Potter vind ik dus onterecht, maar het niveau van dit boek komt wel behoorlijk dicht in de buurt! Het einde was heel spannend en had een veel plotwendingen (wat ik gewend ben van Cassandra en Holly) en ik kan niet wachten op het volgende deel! Petje af voor deze dames!

3 reacties

  1. Ik vond het ook een super boek om te lezen, ik ben ook heel benieuwd naar hoe dit verder gaat.

  2. Ik had hem al gekocht voordat de Nederlandse versie uit was, en ik heb hem nog steeds niet gelezen…. Oeps. Maar ik ben zo benieuwd .__.

  3. Dit lijkt me echt een super leuk boek..

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.