Recensie: De prins en de naaister

Titel: De prins en de naaister

Auteur: Jen Wang

Vertaling: Lia Belt

Genre: Graphic Novel, Sprookje

Uitgeverij: Van Goor

Bladzijdes: 283

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789000305155

Prijs: 15,99

Link naar de pagina op Goodreads

Frances is een naaister in een jurkenatelier, alleen wordt ze door haar baas niet gewaardeerd als ze een hele bijzondere jurk maakt die volledig uit de toon valt bij de rest. Toch heeft deze daad iets moois opgeleverd, want ze wordt uitgenodigd om aan het hof jurken te maken. Dat doet ze wel in het geheim, want ze moet jurken maken voor de prins Sebastian. Zijn ouders zijn hard op zoek naar een bruid voor hem, terwijl hij juist in de avonden zich kleedt als Lady Crystallia, die een idool wordt in Parijs op het gebied van mode. Frances maakt de mooiste jurken, maar moet haar werk wel geheim houden voor de buitenwereld, en kan ze dat wel met haar ambities?

Toen ik erachter kwam dat deze graphic novel vertaald zou worden, was ik meteen dolenthousiast. Sowieso zou ik veel meer graphic novels willen lezen, en dit leek me er ook eentje met een hele mooie boodschap vol diversiteit. Ik had dus hoge verwachtingen voor dit diverse sprookje, maar kon het boek daar wel aan tippen?

Deze graphic novel is een aanwinst voor de vertaalde graphic novel-collectie in Nederland. Jen Wang heeft een erg ontroerend verhaal bedacht over jezelf zijn, gender, vriendschap, liefde, familie en meer. Ten eerste is de tekenstijl ontzettend prettig. De pagina’s zijn erg kleurrijk, maar wordt gekenmerkt door zachte kleuren zodat niks chaotisch of te fel wordt. De personages zijn erg sprekend en er is genoeg wit op de pagina en de historische sfeer van Parijs ziet er betoveren uit. Het is het ideale decor voor een sprookje, en je kijkt je ogen uit door alle mooie jurken die er voorbij komen.

Sebastian en Frances zijn twee sympathieke personages waar hopelijk veel lezers zich in kunnen herkennen. Sebastian is een lieve jongen die graag jurken draagt en zich kan voordoen als een vrouw, wat hij niet raar vindt aan zichzelf. Het is hoe hij is, maar vindt het nog wel spannend om dit te uiten aan zijn familie, die juist de druk opvoeren voor een echtgenote voor hem. Er zijn genoeg jongeren die hun eigen identiteit willen ontdekken, waardoor Sebastian echt een voorbeeld kan zijn voor pubers en tieners. Frances is juist zo herkenbaar omdat ze zo passievol en ambitieus is. Ze kan de mooiste jurken maken en verdiept zich volledig in mode, maar ergert zich wel wanneer ze haar eigen werk niet volledig kan showen aan het publiek. Deze beperking is voor haar heel storend, en is een mooi symbool hoe vervelend het kan zijn als mensen je niet volledig kunnen steunen in je eigen passies.

Het einde had mij zo ontroerd dat ik met tranen in mijn ogen het boek uitlas. Dit verhaal is zo liefdevol en puur en laat zien dat iedereen zichzelf kan zijn en dat je vrienden of familie kan accepteren als ze anders zijn dan de ”gemiddelde” mens. Ik denk dat dit verhaal veel mensen kan inspireren met het zoeken naar hun identiteit en het liefhebben van mensen die hun uniekheid omarmen. Een sprookje voor jong en oud, met gemak een van mijn favoriete graphic novels ooit!

Beoordeling: 10/10

Ik heb dit boek mogen ontvangen als recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie en promotie op social media, waar ik de uitgeverij zeer dankbaar voor ben.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.