Titel: De Selectie (The Selection #1)
Auteur: Kiera Cass
Genre: Dystopie, Young Adult
Uitgeverij: van Goor
Bladzijdes: 272
Bindwijze: Paperback
Prijs: 15,00
Cijfer: 4/10
Link naar de Goodreads pagina
We leven in een nieuw Amerika genaamd Illea waarin het kastensysteem wordt gehanteerd. Hoe lager je cijfer, hoe hoger je aan de ladder zit. Een 1 is van het koninklijk huis. America Singer is zelf een Vijf en is een entertainer. Achten zijn de laagste kaste. Ze heeft al twee jaar een relatie met Aspen, een Zes, maar alles veranderd waarin ze bericht krijgt dat ze uitgekozen kan worden voor de Selectie, waarin je één van de 35 meisjes wordt die met prins Maxon kan trouwen. Hoewel America hier geen zin in heeft, maakt haar vriendje het uit omdat hij zichzelf te min voor haar vindt en onder druk van haar familie meld ze zich aan, want als ze naar het Paleis mag komen, krijgt haar familie een vergoeding. En inderdaad, America wordt gekozen. Hoewel ze nog steeds denkt aan Aspen, blijkt de prins ook goede kanten te hebben. De Selectie is begonnen!
Aangezien ik een kaartje heb voor het Best of YA event waarbij Kiera Cass komt, moest ik wel De Selectie van haar lezen. Ik ben totaal niet geïnteresseerd in overdreven prinsessenverhalen maar alle beoordelingen op Goodreads waren zo positief, dus wie weet, wellicht is het iets voor mij? Misschien kon ik ondanks het kleffe prinsessengedoe wat positieve aspecten uit dit verhaal halen? Nou, wel wat pluspunten heb ik kunnen vinden, maar voor de rest is dit boek totaal niets voor mij. Ik zeg het alvast: deze recensie klinkt misschien als behoorlijk veel gezeik, maar het is gewoon niet mijn boek, maar ik snap dat meisjes wel enorm van dit boek kunnen genieten.
Laten we beginnen bij de pluspunten. Zelf vond ik het politieke gedeelte van Illea wel interessant. Het lezen over de ontstaansgeschiedenis van Illea sprak me wel aan. Ook de rebellen die opduiken in het boek vond ik wel gaaf, hoewel America weinig met ze in contact kwam waardoor de spanning die erin kon zitten, nogal werd weggelaten (oeps, daar ga ik al met een minpunt…). De schrijfstijl van Kiera Cass vond ik wel goed, ze schrijft wel redelijk vlot, maar fantastisch kan ik het ook niet noemen. Dit boek las ik binnen een dag uit, dus ik kan wel zeggen dat ik makkelijk door het boek heenkwam.
Dan de minpunten.
Ten eerste het verhaal zelf. Kom op, als jongen kan ik echt niet in het verhaal komen. De prins heeft serieus een heel systeem om een vrouw te krijgen door middel van een Selectie van dames aan zijn hof? Toegegeven, die Maxon is wel een gelukkig man als er 35 verliefde dames bij je paleis komen, maar is dit niet erg overdreven? Niet alleen het systeem van de Selectie vond ik raar, maar het kastensysteem ook. Er wordt totaal geen rekening gehouden met je kennis of vaardigheden. Ben je een Vijf (entertainer), dan hoor je gewoon goed te kunnen zingen/muziek spelen/tekenen en dergelijke. Ben je van een hoge rang? Dan ben je blijkbaar automatisch slim en kan je leraar worden. Ook als je simpelweg veel geld hebt of mee doet aan de Selectie kan je blijkbaar opeens een leraar worden of een hoger beroep, terwijl je daar wellicht totaal niet de kwaliteiten voor hebt! Dit systeem lijkt me totaal onpraktisch maar in de loop van het verhaal kreeg ik wel wat meer begrip, misschien wordt dit groter als ik de andere boeken lees.
De personages vond ik ook zo tuttig als wat. Aspen en America hebben al 2 jaar een relatie, en dan besluit Aspen toch maar dat America beter af is zonder hem? Hoezo dom? Daarna flikt hij het nog om toevallig de wachter van America te zijn en wil hij haar terug. Hoezo besluiteloos en behoorlijk naïef? En wat ziet America dan nog in hem? Hoewel ze zegt dat ze de prins beoordeeld op zijn persoonlijkheid, lijkt ze Aspen meer leuk te vinden door zijn uiterlijk, waardoor ik America al snel een naïef tienermeisje vond. Ondanks dat America en Maxon zich in het begin bestempelen als vrienden, gaan ze toch romantisch doen. Die Aspen is niet alleen besluiteloos, maar America ook! Ze had Aspen al in het begin van de Selectie van haar af moeten zetten, maar ze gaat hem juist niet vergeten, waardoor ze het voor haarzelf alleen maar moeilijk maakt. Besluiteloze types in boeken vind ik sowieso irritant, dus ik kom me veel ergeren aan de personages.
En waar was de actie? Er gebeurde af en toe echt NIKS. Er was nauwelijks spanning en ook de onderlinge concurrentie tussen de meisjes viel behoorlijk mee. Daarbij werd er meer aandacht besteed aan alle mooie jurkjes en het uiterlijk van de dames (ik probeerde als jongen maar over deze fantastische dames te fantaseren zodat ik het boek nog leuk zou vinden, maar.. mweh, nee…). Dit is gewoon geen boek voor jongens.
Aangezien ik de vreselijk gewoonte heb dat ik series afmaak als ik eraan begin, ben ik nog wel van plan om de rest van de boeken te gaan lezen. Ik hoop dat er wat meer spanning komt en het overdreven tuttige prinsessengedeelte ietswat naar de achtergrond zal worden geschoven en er meer aandacht wordt besteed aan de politiek en de rebellen van Illea. Meiden vinden dit boek geweldig en dat is aan de ene kant wel te begrijpen, maar gasten, een goed advies van deze mannelijke boekenwurm: laat dit boek maar liggen! Dit boek is gewoon bestemd voor (verliefde) tienermeisjes die toe zijn aan een zoetsappig verhaal (waar niks mis mee is), dus dit boek is niet besteed voor een fanboy als ik.
Welke boeken zijn nou totaal niet bestemd voor vrouwelijke lezers en raden jullie meer aan voor jongens?
YoungAdultBooks heeft ook een recensie over dit boek geschreven.
Fantasywereld heeft ook een recensie over dit boek geschreven.
10 reacties
Naar het reactie formulier
Ik ga morgen beginnen in dit boek!. Ik ben eigenlijk ook niet zo van de zoetsappige verhalen dus nu heb je me wel een beetje bang gemaakt hahaha 🙂
Haha, wees niet bang, voor meisjes is dit wel een leuk boek, voor de rest heb ik alleen maar positieve reviews gelezen!
Ik ben nog nooit een boek tegengekomen wat mij als vrouwelijke lezer niet aansprak, ik ben eigenlijk wel benieuwd wat jij dan typische ‘jongensboeken’ zou vinden die vrouwelijke lezers niet aan zouden spreken, dan zou ik die uitdaging graag eens aan gaan 😛
Nou, ik ken denk weinig boeken die echt alleen voor jongens zijn, maar wel boeken die wel erg gewaardeerd zijn onder jongens, zoals de boeken van Rick Riordan, Michael Grant, Eoin Colfer, Michael Scott en Pittacus Lore.
Ik vind het eigenlijk wel leuk om jou mening er zo over te lezen haha, ook al vond ik de boeken echt geweldig! (ik ben overigens allang geen tienermeisje meer haha, twintigers kunnen ook van deze boeken genieten ;-))
Hahahaha. Ik zie het al voor me hoor, een selectie voor Joost met allemaal lieve en knappe boekenmeisjes.
Ellis, je hebt mijn ideale droom zojuist beschreven!
Hahahaha, ik moest stiekem heel hard lachen om je recensie (niet gemeen, hoor!). 🙂 Ik heb het boek vandaag gekocht en ik ben echt wel benieuwd… Gelukkig ben ik wel te vinden voor zoetsappige verhaaltjes, al mag het niet te overdreven zijn. Ah, het maakt me alleen nog meer benieuwd! Ik begrijp wel dat je dit als jongen helemaal niks vindt, hoor. Heel erg goed van je dat je zomaar je mening durft te uitten op een populair boek. Eerlijk duurt het langst! 😉
Ik hou van dit boek! Omdat je zei dat je ook de andere twee delen ging lezen, wou ik even zeggen: Ik zal vooral de laatste lezen. Die is het leukst, er komt meer geschiedenis in en de rebellenaanvallen worden steeds spannender…
Heerlijk deze negatieve recentie! Eindelijk iemand die niet de sterren van de hemel praat over dit boek. Ik ga deze zeker niet lezen.