Titel: Erfgenaam van vuur (De glazen troon #3)
Auteur: Sarah J. Maas
Vertaling: Gerdien Beelen
Genre: Fantasy, Young Adult
Uitgeverij: Boekerij
Bladzijdes: 512
Bindwijze: Paperback
ISBN: 9789022580295
Prijs: 22,99
Link naar de pagina op Goodreads
Celaena heeft na een heftige periode in het paleis besloten om te vertrekken en een nieuw avontuur aan te gaan. Ze moet haar verleden confronteren en op zoek gaan naar haar krachten, waarbij ze Rowan ontmoet, die haar kan helpen. Naast Celaena’s zoektocht om sterker te worden zijn er vele vijanden die het koninkrijk willen onderdrukken, moet Dorian zijn eigen krachten in bedwang houden en maak je kennis met Manon, een heks die hogerop wil komen in haar clan.
De Glazen Troon is de favoriete boekenserie van mijn fangirl. Ze is er helemaal weg van en wilde zo graag dat ik de boeken van Sarah J. Maas net zoals haar zou verslinden. Nu had ik de eerste twee delen vele jaren geleden gelezen, maar ik was niet verder gegaan. Aangezien mijn fangirl via een winactie de complete Nederlandse boxset had gewonnen, moest ik gewoon de serie weer oppakken! Erfgenaam van vuur was dus een nieuw boek, wist het mij ook zo’n grote fan te laten maken van deze boekenreeks?
Erfgenaam van vuur is een boek waarin Celaena een stortvloed aan emoties krijgt. Ze moet nog bijkomen van alle heftige gebeurtenissen in het vorige deel en ze moet vele proeven doorstaan om sterker te worden. Dit gaat gepaard met veel vallen en opstaan, waardoor ze haast afbreekt. Haar weg naar kracht is erg sterk neergezet en je leeft echt met haar mee, helemaal omdat je veel meer te weten komt over haar verleden. De groei die ze meemaakt in dit verhaal vond ik erg indrukwekkend en je krijgt alleen maar meer en meer respect voor haar. Haar samenwerking met Rowan is ook erg realistisch en ook hij heeft meerdere lagen die je beetje bij beetje ontdekt.
De wereld wordt steeds meer uitgebouwd doordat je ook te maken krijgt met nieuwe personages, zoals Manon. Dit is een vrouw vol bloeddorst en die haast geen hart heeft, maar toch sympathie weet op te wekken bij de lezer omdat ze niet het meest makkelijke pad volgt. Het is geen lievertje, maar ze laat zien dat ze tegen een stootje kan en verwachtingen weet te overtreffen. Daarbij vond ik het perspectief van Dorian ook erg fijn, hoewel ik dan weer een stuk minder had met de verhaallijn van Chaol en Aedion, omdat ze mij niet zo liggen.
Halverwege het verhaal merk je steeds meer de oplopende spanningen en krijg je te maken met gevaarlijke wezens, die het verhaal alleen maar spannender en spannender maken. Het was eerst mijn voornemen om elke dag één hoofdstuk te lezen, maar gaandeweg het verhaal werden het er elke dag meer, tot ik uiteindelijk op een dag de laatste honderd bladzijdes verslond. Wauw, wat een fantastische serie is dit zeg! Ik ga snel door met het vierde deel, want ik kan niet wachten om meer te lezen over deze magische wereld en de meest kickass personages!
Beoordeling: 10/10
