Recensie: Has#tag

Titel: Has#tag

Auteur: Dirk Bracke

Genre: Young Adult, Contemporary

Uitgeverij: Davidsfonds Infodok

Bladzijdes: 184

Bindwijze: Paperback

Prijs: 15,99

ISBN: 9789059088818

Link naar de pagina op Goodreads

 

Marie is veertien jaar en moet nog steeds denken aan een traumatische gebeurtenis van twee jaar geleden. Zelfs Chloé, haar beste vriendin, weet niet de details hiervan. Marie kleedt zich gewaagd op foto’s zodat ze aandacht van jongens op Facebook kan krijgen, maar dit brengt ook grote gevolgen. Ze wordt gepest door online profielen, maar ze wordt wel zekerder door de lieve Anton die ze ontmoet op Facebook. Maar is hij wel zo’n goed persoon?

 

Laatst sprak ik af met Eline (All The Feels) voor onze podcast (waarin de Lux bespreken, een serie waar we allebei flink veel kritiek op hebben). Aangezien we het hadden over slechte boeken, liet Eline mij Has#tag lenen, want dit boek vond ze helemaal niks. Ik was toch wel nieuwsgierig gemaakt naar dit boek over sexting en catfishing, zou het echt zo slecht zijn?

Laten we ten eerste zeggen dat het onderwerp van dit boek heel belangrijk is, aangezien jonge meisjes zeker in deze situatie terecht kunnen komen. Meisjes die erg onzeker zijn en naaktfoto’s naar de verkeerde persoon sturen kunnen hier enorm de dupe van zijn, dus ik vind het zeker goed dat er boeken zijn zoals deze. Het is belangrijk om jongeren te waarschuwen voor nepprofielen en sexting, want je kan hier nog voor lange tijd last van hebben. Ik val zelf niet in de doelgroep (ik ben al 24 jaar en weet dankzij Catfish genoeg verhalen over catfishing en hoe je dit kan herkennen), maar ik denk dat jonge pubers juist veel kunnen hebben aan dit boek.

 

Dat gezegd hebbende… Dit boek zelf was dus vreselijk. Hoewel de boodschap goed is, klopte het verhaal gewoon niet. Ik moet gewoon een aantal voorbeelden opsommen, aangezien ik een hoop frustraties had rondom dit boek:

  • Marie wordt door bepaalde nepprofielen gepest op Facebook, dus hierbij wil ze research doen zodat ze de werkelijke pester kan ontmaskeren. De zoektocht naar de pester is intens, maar als een daadwerkelijke catfish met haar praat (en waarbij de tekenen overduidelijk is dat dit gaat om een vreemd persoon) heeft ze totaal geen twijfels. Hoe dom kan je zijn?
  • Marie komt voor de tweede keer een oudere jongen tegen waarmee ze afspreekt in de club, waarbij ze hoopt dat hij gaat zeggen dat hij van haar houdt… MEID, JE KENT DIE JONGEN PAS EEN WEEK EN JE HEBT HEM MAAR 1 KEER GEZIEN WAARIN HIJ HEEL VIES OVER JE PRAATTE!!!
  • Marie maakt uiteindelijk een wraakactie voor de pester, maar dit was echt… Niet oké. Ik zal hier niks over zeggen, maar dit kon echt niet. Het schaadt niet alleen de pester, maar ook haarzelf.
  • Marie vertelt in het verhaal dat de traumatische gebeurtenis komt door haar… Tieten. WAT!? Toen ik eenmaal wist wat de gebeurtenis was, vond ik haar opmerking totaal niet relevant.
  • De eerste ontmoeting met de catfish was ook zo geforceerd. De jongen zelf was niet bijzonder, maar voor het verhaal moest Marie wel verliefd op deze jongen worden.

 

Dit verhaal ging gewoon veel te snel. Een verhaal over sexting kan zeker, maar dit had veel uitgebreider moeten zijn. Alle gebeurtenissen waren te gehaast, emoties liepen te snel op en ik voelde totaal geen sympathie voor de personages. Ik vond het perspectief vanuit de dader daarentegen wel erg goed, aangezien deze hoofdstukken het verhaal een heel akelig randje gaven. Ik vond het Vlaamse taalgebruik op bepaalde punten wel erg ongrammaticaal naar Nederlandse begrippen, maar dat kan natuurlijk aan mij liggen.

Het verhaal eindigt ook met een informatief stuk over catfishing en texting, maar dit was op bepaalde momenten erg tenenkrommend, aangezien de schrijvers van dit stuk iets te veel probeerden te doen alsof ze het jongerentaaltje wel konden… Nee, dit boek was het inderdaad niet, maar daar baal ik behoorlijk van. Het onderwerp van het boek is juist erg relevant in deze tijd, maar de uitwerking is juist een flop. Maar goed, ik ben natuurlijk wel ouder en anders dan de daadwerkelijke doelgroep, dus ik hoop dat dit boek voor jonge pubers wel een aangrijpend boek kan zijn.

Beoordeling: 2/10

2 reacties

    • Merel op november 8, 2018 om 7:57 am
    • Reageer

    Ik vond het geen fijn boek voor mezelf om te lezen, maar voor jonge meisjes vond ik het wél een goed boek en waarschuwde het zeker voor de gevaren van sexting. Ik vond het dus wél een goed boek, alleen niet voor mij.

    1. Ik begrijp je zeker! Het is zeker een belangrijk verhaal, maar de uitwerking had van mij iets anders gemogen 🙂

Laat een antwoord achter aan Merel Antwoord annuleren

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.