Recensie: Het onmogelijke leven

Titel: Het onmogelijke leven

Auteur: Kate Scelsa

Genre: Contemporary, Young Adult

Uitgeverij: Clavis

Bladzijdes: 296

Bindwijze: Hardcover

Prijs: 16,95

Cijfer: 7/10

Link naar de pagina op Goodreads

Na een zware periode gaat de zestienjarige Mira weer naar de middelbare school, haar gay best friend is Sebby, een opgewekte jongen die is opgegroeid in een enorm pleeggezin. Mira en Sebby hebben een bijzondere band vol met roadtrips en rare rituelen en komen Jeremy tegen, een verlegen jongen die na een incident aan het einde van vorig schooljaar met niemand meer praat. Toch brengt het lot de drie pubers bij elkaar en verandert hun leven compleet.

Het onmogelijke leven zag ik al een tijdje voorbij komen op verschillende blogs en het leek mij wel een mooi boek. De covers van Clavis zijn sowieso kwijlwaardig, maar ik kan de boeken van Clavis altijd waarderen. Ik had nog niet al te veel gezocht over de inhoud van het boek, maar vooral afgegaan op de flaptekst van het verhaal. Nadat ik het boek uit had gelezen wist ik bijna niet hoe ik precies moest verwoorden hoe ik het boek vond. Het boek had goede kanten, maar ik vond het aan de andere kant het boek niet geweldig. Ik heb even lang nagedacht over mijn mening over het boek, maar nu kan ik er wel wat over vertellen.

Laten we beginnen met een goed kant van het verhaal. In Het onmogelijke leven volg je drie personages, die allemaal een eigen perspectief hebben. Hierdoor verschilden de personages zich goed van elkaar en vond ik de wisselingen totaal niet storend. Het liet zien dat elk personage iets unieks had en dat vond ik erg fijn. De schrijfstijl vond ik erg mooi en ik wilde zin voor zin tot mij opnemen. Hoewel ik veel aandacht besteedde aan de tekst, kwam ik toch vrij snel door het boek heen.

Mira was met gemak mijn meest favoriete personage uit het boek. Ze heeft een naar verleden (waarvan de details nog niet meteen bekend worden gemaakt) en probeert met een schone lei te beginnen op school. Ik vond Mira een hele lieve meid en ik kon goed met haar meeleven. Jeremy vond ik ook een bijzondere jongen, hoewel het heel lang duurde voordat ik hem een beetje kon peilen. Met Sebby had ik juist nauwelijks een klik, hij gedroeg zich vaak heel raar en ik snapte vaak niet waarom hij bepaalde dingen deed.

Wat ik zelf niet wist toen ik begon in dit boek, was dat het boek voornamelijk gaat over biseksualiteit. Ik heb nauwelijks boeken gelezen waarin dit aan de orde komt, dus dit vond ik erg origineel. Wat ik daarentegen wel jammer vond, is dat de personages moesten dealen met onwijs veel problemen. Niet alleen seksualiteit was een onderwerp, maar ook vele andere onderwerpen zoals alcohol, drugs, vriendschap, depressie en meer. Ik vond het eerlijk gezegd allemaal net iets te veel. Ik vond het mooi dat je de personages steeds laagje voor laagje leerde kennen, maar als er eenmaal een probleem of geheim bekend werd gemaakt, kwam er meteen weer iets anders voor in de plaats. Ik had het idee dat vier verhalen werden gecombineerd in één boek, waardoor het een grote warboel werd.

Je ziet dat ik dus wat kritiek heb op dit boek, maar afgezien van de vele problemen en wat rare personages, vond ik het uiteindelijk wel een fijn boek. De schrijfstijl vond ik erg mooi en gevoelig, al die problemen maakten het verhaal wel grotesk en bijzonder en als contemporary vind ik het een goed boek. Het was niet helemaal mijn ding, maar wie weet is het wel wat voor jou!