Recensie: Hof van Vleugels en Verwoesting (Hof van Doorns en Rozen #3)

Titel: Hof van Vleugels en Verwoesting (Hof van Doorns en Rozen #3)

Auteur: Sarah J. Maas

Vertaling: Gerdien Beelen en Valérie Janssen

Genre: Fantasy, Young Adult, New Adult

Uitgeverij: Van Goor, Best of YA

Bladzijdes: 614

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789000349869

Prijs: 19,99

Cijfer: 9/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Feyre is weer terug bij het Lentehof, terug bij Tamlin. Tamlin heeft bepaalde plannen gesmeed met de koning van Hybern, die een oorlog aan het voorbereiden is om Prythian te veroveren. Feyre moet voorzichtig te werken gaan om achter alle plannen te komen, maar de oorlog nadert en Feyre is nodig op zoek naar bondgenoten, omdat de vijand sterker is dan ooit…

 

Hof van Vleugels en Verwoesting, een boek waar vele YA-lezers (waaronder ik) naar uitkijken. Het einde van het verhaal van Feyre, hoe zal dat aflopen? Ik had de eerste twee delen behandeld in de Kooyker YA Leesclub in Leiden en ik had dus al veel gesproken over deze boeken en de verwachtingen voor deel 3 waren hoog. Sarah J. Maas is een fantastische schrijver, maar wist het einde episch genoeg te zijn om aan mijn verwachtingen te voldoen?

De schrijfstijl van Sarah J. Maas viel zoals gewoonlijk weer flink in de smaak bij mij. Maas weet veel details te geven en een wereld te scheppen die zo tot leven wordt gewekt bij de lezer. Heel Prythian wordt tot in de puntjes beschreven, je merkt zo dat Sarah J. Maas een heldin is wat worldbuilding betreft. Het grote geheel is heel complex, maar zo sterk neergezet. Hoewel ik high fantasy soms nog wat moeilijk vind om te volgen (zeker door een uitgebreide wereld met fantasywezens en een bepaald magisch systeem), bleef Hof van Vleugels en Verwoesting nog duidelijk voor mij, ontzettend fijn! Het boek is wel een enorme pil en bij het begin zat ik er wel tegenop om zo veel te moeten lezen, maar Sarah sleept je er gelukkig doorheen.

Het verhaal wordt in dit deel heel mooi afgesloten. De oorlog nadert en deze spanning vond ik heel denderend. Feyre gaat op zoek naar bondgenoten voor op het slagveld en de keuzes die werden gemaakt vond ik heel opmerkelijk. Het gebeurde vaak dat er een plottwist kwam op een onverwachts moment, waardoor de hele strijd weer in een ander daglicht werd gezet. De aanloop naar het uiteindelijk gevecht duurde wel lang, maar hierdoor werd het einde juist nog beter.

 

De hoofdpersonages ken je als lezer maar al te goed na twee delen, dus Feyre, Tamlin en Rhysand voelen als vanouds aan. De elfiden zijn schone, wonderbaarlijke en magische wezens en blijven interessant om over te lezen, zeker als sommige personages een totaal andere kant van zichzelf laten zien. Bepaalde personages die ik niet heel goed kende, worden in dit deel wat uitgediept en krijgen steeds meer persoonlijkheid. Het grote minpunt aan de vorige delen waren de expliciete scènes (die zijn beschreven vanuit het perspectief van een vrouw, wat ik zelf iets te ongemakkelijk vind), maar in dit deel vielen die scènes gelukkig mee. Ja, af en toe waren er van die hoofdstukken waarin bepaalde personages elkaar haast aanvielen door de opwinding, maar het was niet vaak en als er iets werd benoemd, was dat redelijk snel beschreven.

 

Hof van Vleugels en Verwoesting is een mooie afsluiter op het verhaal van Feyre. Er is genoeg ruimte over voor nieuwe verhalen in het ACOTAR-universum, dus er is nog genoeg om naar uit te kijken! Hoewel ik als mannelijke boekenwurm af en toe iets minder in het verhaal zat door de vrouwelijke mindset van Feyre (en haar liefde voor gespierde torso’s), heb ik zeker genoten van Hof van Vleugels en Verwoesting. Heb jij ook een mening over deze serie? Volgende week donderdag hebben we met de Best of YA Boekentijgers een leesclub over dit boek bij de Kooyker YA Leesclub in Leiden. Wil je ook komen? Bekijk dan hier de details bij de evenementpagina op Facebook.

*Dit boek heb in ontvangen als recensie exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.

1 reactie

  1. Feyre is wel erg ondersteboven van gespierde mannen, hè? Dat valt mij ook telkens op. Ik bedoel, we weten inmiddels wel dat alle mannen ontzettend mooi en gespierd zijn, dat hoeft niet op elke bladzijde benoemd te worden.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.