Recensie: Ik geef je de zon

Titel: Ik geef je de zon

Auteur: Jandy Nelson

Vertaling: Aimée Warmerdam

Genre: Contemporary, Young Adult, Literaire YA

Uitgeverij: Blossom Books

Bladzijdes: 367

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789463492430

Prijs: 5,99

Cijfer: 9/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Ik geef je de zon gaat over een tweeling: Noah en Jude. Op hun dertiende lees je vanuit het perspectief van Noah, die dol is op zijn tweelingzusje. Hij is zelf een introvert, tekent graag en is verliefd op de buurjongen. Jude is heel anders, zij is avontuurlijk en veel socialer en is meer bezig met beelden maken. Beiden willen op een bijzondere school waar leerlingen worden opgeleid om echte kunstenaars te worden. Na een verschrikkelijke gebeurtenis groeit de tweeling uit elkaar. Jaren later lees je over Jude die een bijzondere jongen ontmoet en daardoor een met een man in contact komt die haar leven zal veranderen. Kan de tweeling weer bij elkaar komen?

Blossom Books is al sinds het uitkomen van Ik geef je de zon lovend over dit boek. In de zomer was er een actie waardoor je het boek voor maar 6 euro kon kopen, dat is haast niks! Ik snelde toen snel naar de boekhandel om hem in huis te halen. Ik had namelijk de Engelse versie gelezen (die ik zeker mooi vond), maar het complete verhaal kwam niet helemaal binnen. De schrijfstijl van Jandy is zo poëtisch dat ik sommige zinnen niet volledig begreep, dus ik hoopte de schoonheid van Ik geef je de zon compleet te kunnen begrijpen als ik het in het Nederlands zou lezen. En ja hoor, Ik geef je de zon wist echt te stralen toen ik het boek in het Nederlands las.

Ik geef je de zon gaat over twee personages die allebei in een andere tijd hun verhaal doen. Je leest over Noah toen hij dertien was, terwijl Jude in haar hoofdstukken al zestien is. Je merkt door Jude dat er in de tussentijd iets ergs is gebeurd en dat de tweeling sinds dat moment niet meer een goede band hebben. Gaandeweg het verhaal hoor je wat er allemaal is gebeurd en lees je over de manier waardoor Jude haar band met haar tweelingbroer weer probeert te herstellen. Je leest dus eigenlijk twee verhalen in één, de twee perspectieven sluiten uiteindelijk perfect op elkaar aan. Ik vond dit samenspel heel goed beschreven en het zorgde ervoor dat je zeker verder wilde lezen.

De schrijfstijl van Jandy is echt prachtig. Noah en Jude hebben allebei een artistieke geest en weten dit met de schrijfstijl goed naar voren te brengen. De beeldspraak van Jandy Nelson is echt on point, ik was gewoon verbaasd hoe creatief ze gebeurtenissen en beelden op kunstzinnige wijze weet te verwoorden! Het paste zo enorm bij de personages, die allebei heel realistisch zijn. Ze zijn gevoelig, maken fouten, hebben passies die ze goed weten te uiten en hebben een bepaalde tragische uitstraling.

 

Ik geef je de zon is een prachtig literair young adult-boek en mag van mijn part nog meer bekendheid hebben. Ik heb Noah en Jude zeker in mijn hart gesloten en hopelijk doe jij dat snel ook als je dat nog niet hebt gedaan. De schrijfstijl van Jandy wist mijn brein haast te laten exploderen door de mooie beschrijvingen en het artistieke gedeelte van het boek kwam heel goed uit de verf, een boek om niet te vergeten! En daarbij een flink compliment voor de vertaling, want die maakt het verhaal echt magisch.

 

2 reacties

  1. Ik wil deze ook nog zo graag lezen! Heb De hemel begint bij je voeten al wel in de kast staan, maar deze nog niet. Snel maar eens van het verlanglijstje halen en in de boekenkast zetten dus!

    1. Zeker doen Vivian, ik denk dat jij dit boek ook enorm kan waarderen 🙂

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.