Recensie: Illusions (Wings #3)

Titel: Illusions (Wings #3)8 Wings 3 Illusions Aprilynne Pike

Auteur: Aprilynne Pike

Genre: Fantasy, Young Adult

Uitgeverij: Manteau Jeugd

Bladzijdes: 403

Bindwijze: Paperback

Prijs: 16,99

Cijfer: 5/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

We zijn een jaar verder en Laurel en David zitten in hun eindexamenklas. Ze heeft Tamani al een hele tijd niet gezien, maar in het begin van het schooljaar komt Tamani bij haar in de klas als uitwisselingsstudent. Ook Yuki, een Japans meisje komt in hun klas, en ze is een elf… Maar niemand kent dit meisje, ze komt niet uit Avalon… Laurel weet niet wat ze moet doen, het gevaar wordt steeds groter…

 

De eerste twee delen in Wings spraken me toch wel aan, dus ik ging vlug door met het derde deel in deze serie. Het is het dikste deel in deze serie met vierhonderd bladzijdes, en ik had het idee dat ik hier wat langer over zou doen, maar ik had deze juist het snelst uit… Hoe komt dat toch, want het verhaal vond ik eigenlijk redelijk tegenvallen…

 

Het pluspunt aan dit boek is het tempo en de vlotte schrijfstijl van Aprilynne Pike. Net op het moment dat ik het langdradig begon te vinden, kreeg het verhaal een andere wending en raakte ik weer geïnteresseerd in het verhaal. Pike heeft me vaak verrast met een plotwending en vooral het einde zag ik niet aankomen. Ik las dit boek in lange zitten en had hem binnen één dag uit en hoewel ik de vorige dag vroeg mijn bed uit moest, ging ik toch tot diep in de nacht lezen zodat ik het boek uit kreeg… Wel kwamen de woordjes ”nu ja” echt enorm vaak voorbij in het boek. Ik weet niet of dat een typisch Vlaamse uitdrukking is, maar ik las het veel te vaak en na de dertigste keer werd ik dat echt zat.

 

De stukken over de elfen zelf vond ik net zo leuk als in de eerste twee delen. Laurel weet al een stuk meer over verschillende soorten planten en kruiden en de wetenschappelijke elftermen vliegen je echt om de oren, het kwam heel professioneel over! Pike heeft vast veel onderzoek gedaan naar planten en biologie, echt knap gedaan! Waar ik wel op ben afgeknapt, is de liefdesdriehoek in het verhaal. Jemig, wat waren Laurel, David en Tamani vreselijk irritant zeg! Laurel is heel besluiteloos en zegt het een en doet het ander. David en Tamani zijn jaloerse vriendjes en ze haalden het bloed onder mijn nagels vandaan. Hoe langer ik nadacht over de gevoelens van Tamani voor Laurel, hoe ongeloofwaardiger ik het vond. Tamani is totaal geen partij voor een elf als Laurel (hij zit namelijk in een lagere klasse), maar toch strijdt hij om haar liefde. En daarbij, waarom houdt hij überhaupt van Laurel? Hij kon jaren lang niet met haar praten, waarom zocht dan niet een andere elfchick die hij aan de haak kan slaan? Nee, de romantiek in dit boek vond ik echt niks en het had te veel weg van Edward/Jacob in Twilight.

 

Wings en Spells waren nog wel te doen, maar het derde deel vond ik stukke minder. Er was wel wat actie en een einde waardoor je graag het laatste deel wilt lezen, maar de romantiek was vervelend en deed me te veel denken aan Twilight. Die jaloerse vriendjes werden in dit deel gewoon walgelijk! Ik vrees dat het vierde deel me ook vaak zal storen, maar wie weet komt dit verhaal toch tot een goed einde waardoor ik deze serie met een fijn gevoel kan afsluiten.

1 reactie

    • Monique op maart 23, 2015 om 12:20 pm
    • Reageer

    Mooie kaft!

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.