Recensie: Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children

Titel: Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children

Auteur: Ransom Riggs

Genre: Young Adult, Fantasy

Uitgever: Quirk

Bladzijdes: 382

Bindwijze: Paperback

Prijs: 10,99

Cijfer: 9/10

Link naar de pagina op Goodreads

De jonge Jacob kreeg toen hij klein was altijd verhalen te horen van zijn opa, die vertelde over een weeshuis voor hele bijzondere kinderen. Er waren kinderen die konden vliegen, een onzichtbare jongen, een supersterke jongen en nog veel meer andere kinderen waar foto’s van waren gemaakt. Jacob luisterde vaak naar deze verhalen, maar begon er uiteindelijk niet in te geloven, totdat zijn grootvader sterft, en Jacob denkt dat dit geen toeval lijkt te zijn. Jacob gaat op onderzoek uit, want misschien schuilt er wel een waarheid achter de verhalen van zijn opa…

Dit boek schreeuwde al maanden om mijn aandacht. In september kocht ik dit boek en ik wist dat ik het geweldig zou gaan vinden, maar ik pakte het maar niet op. Deze maand vond ik het tijd om dit boek te gaan lezen, want dit boek MOEST gewoon heel cool zijn. Daar ging ik in ieder geval van uit. En ja hoor, mijn intuïtie had gelijk!

Hou je van creepy maar aandoenlijke personages? Hou je van geheimzinnige duistere monsters? Hou je van fantasy met een hard randje? Dan is dit boek echt iets voor jou! In dit verhaal volg je de jonge Jacob, die een wonderbaarlijke wereld verkent van Miss Peregrine. In dit boek komen ontzettend veel aparte weeskinderen voor. Kinderen met bepaalde gaven, lichamelijke ongemakken en meer. Elk personage heeft iets lugubers, maar toch kan je met gemak van ze houden. Alle personages zijn niet bepaald normaal en best eng, maar toch vond ik ze grappig, lief, aardig en vindingrijk.

De spanning was redelijk aanwezig in het verhaal. Wanneer de grootvader wat geheimen achterlaat voor Jacob, krijg je al een naar voorgevoel. Al die verhalen van de opa van Jacob hebben misschien wel een waarheid achter zich, het voelt wel heel gevaarlijk aan… Halverwege het verhaal is er wel minder actie en wordt er meer aandacht besteed aan de verschillende kinderen, maar het einde doet je wel bibberen van de spanning.

Vooral de sfeer in dit boek is zo geweldig. Er worden veel foto’s beschreven, maar die kan je zelf ook nog zien! De foto’s waren een goede bijdrage aan het verhaal en hoewel ik de foto’s al goed kon inbeelden in mijn hoofd door de beschrijving van de tekst, gaven die foto’s toch die extra onheilspellende laag. En het gave is nog, dat de meeste foto’s nauwelijks zijn bewerkt! Ook wordt dit boek verfilmd door Tim Burton, en hij is daar de juiste persoon voor. Ik had ook echt een Tim Burton-gevoel tijdens het lezen van dit boek en ik heb nu al hoge verwachtingen van de film!

Dit boek is een dikke aanrader. Het verhaal is leuk, spannend en vol met unieke personages, en daarnaast is de vormgeving met alle foto’s zo prachtig! Het einde geeft ook een mooie aanloop naar het tweede deel van deze trilogie, en ik kan niet wachten om deze te gaan lezen (Hollow City/Omhulde Stad).