Recensie: Onvergetelijk (The Darkest Minds #2)

Titel: Onvergetelijk (The Darkest Minds #2)

Auteur: Alexandra Bracken

Vertaling: Anne-Marieke Buijs

Genre: Young Adult, Dystopia

Uitgeverij: Karakter Uitgevers

Bladzijdes: 447

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789045215556

Prijs: 19,99

Cijfer: 8/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Ruby heeft haar vrienden verlaten. Ze werkt mee met de Kinderalliantie die op zoek zijn naar het onderzoek rondom de ziekte die vele kinderen superkrachten hebben gegeven, maar dit is lastiger dan verwacht. Ruby gaat samen met een team op pad, maar zal voor vele problemen komen te staan. Kan Ruby wellicht zelfs een einde maken aan de gevaarlijke samenleving, of valt het onderzoek in handen van de vijand?

 

The Darkest Minds is een trilogie waar vele YA-lezers al verliefd op werden jaren geleden, maar nu kunnen de Nederlandse YA-lezers verslaafd raken aan deze serie. Het eerste deel, De Overlevenden, vond ik een erg tof en spannend boek, maar geldt dat ook voor het vervolg?

 

Onvergetelijk barst weer van de actie. Ruby ontmoet weer nieuwe pubers die met hun superkrachten haar gaan helpen met een belangrijke missie. Al haar dierbaren heeft ze achtergelaten en gaat dus weer een volledig nieuw avontuur tegemoet. Opnieuw kon ik weer genieten van vele heftige confrontaties en het constante onderbuikgevoel dat de wereld veel gevaarlijker is geworden. Ik merkte een dreiging die continu aanwezig is en als lezer kan je nooit voorbereid zijn op de plotwendingen die naar je hoofd worden geslingerd. Soms lijkt het verhaal zich wat in de herhaling te vallen (op een missie, confrontatie met nieuwe/oude personages, een gevecht of spannend moment, vluchten en weer verder met de missie), maar het tempo blijft er wel in zitten.

 

Opnieuw laat Alexandra Bracken zien hoe gevaarlijk de wereld nu is voor zowel volwassenen als kinderen. Kinderen worden gewoon opgesloten in kampen en worden daar zelfs vermoord, terwijl de volwassenen bang zijn voor de kinderen met superkrachten. Ze zijn als het ware een gevaar voor zichzelf, omdat kinderen minder besef hebben als ze gruwelijke daden verrichten. In bepaalde in het boek was ik echt geschokt door bepaalde kinderen die vele kwade bedoelingen hebben. Ook krijg je net iets meer informatie over de verschillende soorten krachten die kinderen kunnen hebben, wat ik alleen maar interessant vind om te lezen.

De nieuwe personages waren zeker aangenaam, maar ik gaf al vanaf het begin de voorkeur aan de personages die ik al kende. Gelukkig hoefde ik die niet het hele boek te missen, want oude personages zullen terugkeren, hoewel ze in de loop van de tijd veranderd kunnen zijn. Ook vond ik het tof dat nieuwe personages ook een links hebben met oude personages. Ik zal niks verklappen, maar er is een personage in het verhaal die je hart meerdere keren zal breken, omdat deze persoon zo veel leed meemaakt. Als lezer weet je al wat met bepaalde personages is gebeurd, waardoor je als het ware een emotionele klap krijgt als dit personage weer aan bod komt in het verhaal.

 

Hoewel het middenstuk van het verhaal wat herhalend leek, vond ik het einde echt fantastisch. Het was misschien wat voorspelbaar, maar ik was enorm verrast door bepaalde stukken richting het einde en door het einde moet ik gewoon het derde deel gaan lezen. Ik voel nu ook al de hype van de boekverfilming van The Darkest Minds, dus deze trilogie is zeker een aanrader zodat je eind dit jaar de film kan gaan zien. Op naar het derde deel dus, Een onzeker licht!

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.