Recensie: Piper Perish

Titel: Piper Perish

Auteur: Kayla Cagan

Vertaling: Hanneke van Soest

Illustrator: Emmy van Ruijven

Genre: Contemporary, Young Adult

Uitgeverij: Van Goor

Bladzijdes: 367

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789000350261

Prijs: 18,99

Cijfer: 7/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Piper Perish droomt ervan om na haar middelbare school naar New York te gaan, om daar naar een geweldige kunstacademie te gaan. Ze is het zat om in Houston te wonen en kan niet wachte om samen met haar beste twee vrienden te wonen in New York. Alleen begint het jaar heel stroef. Haar vriendschap wordt op de proef gesteld en Pipers zus Marli komt terug in huis wonen door haar zwangerschap, iets wat de familie Perish niet zag aankomen. Piper doet haar best om toegelaten te worden op de kunstacademie, maar lukt dit haar wel? Zal ze wel haar droom achterna kunnen jagen en wonen in New York?

 

Al maanden geleden was Emmy (Zon en Maan) ontzettend enthousiast voor Piper Perish, een boek dat zij mocht gaan illustreren. De afgelopen maanden werd ik dus al aardig nieuwsgierig naar dit boek, aangezien Emmy er lovend over sprak. Aangezien ik vroeger veel tekenende (af en toe doe ik het nog steeds), kon ik zeker niet wachten om zo’n artistiek boek als deze te kunnen lezen. De verwachtingen waren in ieder geval hoog, zeker doordat ik de illustraties van blogger Emmy wilde bewonderen, maar kon het verhaal wel voldoen aan mijn verwachtingen?

Piper Perish is een puber met behoorlijk wat problemen. Haar zus komt terug in huis, terwijl Piper totaal niet met haar zus kan opschieten. Daarbij maakt haar vriendje het op Oud & Nieuw uit en wordt de toelating voor de kunstacademie nog behoorlijk spannend. Haar droom kan flink in duigen vallen, waardoor ze flink veel frustraties heeft. Er zijn genoeg andere personages die haar droom tegenwerken, met name Marli. Ik begreep Piper volkomen en haar creatieve geest vond ik heel bijzonder, maar Piper Perish was nog niet volledig realistisch voor mij. Dit kwam vooral door de negatieve lading die er was door het verhaal heen. Piper krijgt zo veel tegenslagen, waardoor ikzelf ook gefrustreerd en boos werd. De emoties van Piper Perish komen dus zeker over, maar door al die tegenslagen werd mijn leesplezier wat afgezwakt.

 

Goed, hoewel die negatieve lading voor mij niet al te best was, heb ik wel een hoop positieve dingen over Piper Perish te zeggen. Zo was de schrijfstijl heerlijk om te lezen. Ik las dit boek bijna volledig uit in een enkele zit, iets wat ik niet vaak doe! Ik kwam zo makkelijk door dit boek heen. Dit kwam niet echt omdat er ontzettend veel gebeurde (je kan het vergelijken met een contemporary als Simon vs. de verwachtingen van de rest van de wereld qua gebeurtenissen en spanning), maar toch bleef ik geboeid. Zowel voor artistiekelingen als kunstenaar-noobs gaat er een wereld voor je open als Piper zich verdiept in het aanmelding voor de kunstacademie, je krijgt spontaan zin om te tekenen! Dit gevoel wordt alleen maar versterkt door de illustraties door het verhaal heen. Wat mij betreft hadden er zelfs meer illustraties in mogen zitten, want ze waren een goede toevoeging aan het verhaal zonder een inbreuk te doen op je verbeeldingsvermogen.

 

Piper Perish is een boek over familie, teleurstellingen en hoe je die wegwerkt door het beste uit jezelf te halen. Het gaat over hoop voor de toekomst, kunst, liefde, acceptatie en meer. Hoewel de drama in het verhaal soms mijn leesplezier naar beneden haalde, heb ik toch genoten van het verhaal. Wat mij betreft mag er zeker een vervolg komen, zeker door dat einde wil ik alleen maar meer! En hé, kan Emmy dan ook nog even wat tekeningen uit haar mouw toveren? Zou mooi zijn.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.