Recensie: Predator’s Gold (Mortal Engines #2)

Titel: Predator’s Gold (Mortal Engines #2)

Auteur: Philip Reeve

Vertaling: Jacques Meerman

Genre: Dystopie, Young Adult

Uitgeverij: Van Goor, Best of YA

Bladzijdes: 303

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789000359837

Prijs: 12,50

Link naar de pagina op Goodreads

 

Tom en Hester leven al een tijdje samen en zijn op de vlucht. Ze komen aan in de ijsstad Anchoraga, samen met meneer Penneroyal, een bekend schrijver die in Amerika is geweest, een continent dat nu is omringd door ijs. Deze wordt zelfs het Dode Continent genoemd. Anchorage is alleen niet veilig meer, aangezien er een plaag is en de stad wordt geteisterd door dieven. Anchorage gaat richting het Dode Continent, maar zal dit niet hun ondergang zijn?

 

Mortal Engines is laatst verfilmd (ik moet er nog steeds heen, oeps!), maar de lezers kunnen al genieten van de vierdelige boekenserie. Ik vond het eerste deel erg interessant, dus het tweede deel wilde ik ook gaan lezen. Hoe zou het verder gaan met Hester en Tom? Deze futuristische en gevaarlijke wereld kan nog flink uitgebouwd worden, dus ik was erg benieuwd naar alle ontwikkelingen in het verhaal.

Predator’s Gold had voor mij plus-, maar ook minpunten. Ten eerste vind ik de wereld van de steden die bewegen erg gaaf. Soms vond ik de hele  logica achter het bestaan van de steden was lastig te begrijpen (veel praktische zaken lijken me lastig, want hoe voed je hele steden als ze geen vast land hebben?), maar over het algemeen wordt goed beschreven hoe de steden eruit zien. Daarbij zijn er veel meer groeperingen in de wereld die met elkaar botsen, waardoor je merkt dat de wereld groter is dan alleen een paar rijdende steden. 

Het verhaal zat met flink wat spannende momenten en plotwendingen, alleen vond ik de personages soms nog erg vlak, met name Hester en Tom. Hester is in dit deel een vrij jaloers en zeurderig meisje. Tom daarentegen geeft telkens wisselende tekens wat betreft zijn gevoelens voor Hester en op een bepaald punt begreep ik echt niet meer wat die twee precies in elkaar zaten. Ik zag totaal niet de chemie tussen de twee, iets wat mij vaak tot verwarring bracht. De schrijfstijl heeft ook iets ouderwets, wat soms heel erg paste bij de sfeer, maar waardoor het verhaal ook wat inzakte. Deze serie is ook voor YA-begrippen vrij ”oud”, aangezien deze serie al jaren geleden is geschreven.

Predator’s Gold wist mij vaak niet volledig te boeien, maar de ontknoping van het verhaal maakte veel goed. Het derde deel moet ik gewoon lezen, aangezien het einde mij erg nieuwsgierig maakte naar het vervolg. Deze toekomst is niet eentje om naar uit te kijken, maar een wereld vol reizende steden heeft wel wat heel gaafs. Het derde deel mag van mijn part heel snel komen, want het lijkt me erg bijzonder om over de toekomst van Tom en Hester te lezen. Nu maar snel naar de bioscoop zodat ik het eerste deel op het witte doek kan zien!

Beoordeling: 7/10

Ik heb dit boek mogen ontvangen als recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke recensie en promotie op social media. 

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.