Recensie: Slapen in een zee van sterren

Titel: Slapen in een zee van sterren

Auteur: Christopher Paolini

Vertaling: Niels van Eekelen, Mechteld Jansen en Jonas de Vries

Genre: Science-Ficion

Uitgeverij: Boekerij

Bladzijdes: 878

Bindwijze: Paperback

ISBN: 978902259049

Prijs: 29,99

Link naar de pagina op Goodreads

Kira Navárez heeft de taak om naar planeten te reizen, om te kijken of de mensheid deze kan kolonialiseren. Ze doet dit al veel jaren met plezier, maar ze is van plan om met haar man eindelijk een leven te gaan opbouwen. Een missie naar een nieuwe planeet zorgt ervoor dat deze plannen worden gedwarsboomd, want op deze planeet dringt er een vreemd soort stof het beschermende pak van Kira binnen. Vier weken erna wordt ze weer waker, en schijnt haar lichaam nu een gast te hebben… Kira kan de sleutel zijn voor een grote intergalactische ruimteoorlog waarbij zij de mensheid kan redden, maar lukt dat ook met de grootste vijand die in haar huist?

Christopher Paolini ken je wellicht van de Eragon-serie, een fascinerende epic fantasy vol met draken en magie. De boeken zijn zo vindingrijk en vol detail, hoewel het hele dikke pillen zijn. Na deze serie besloot Christopher Paolini een uitstapje te maken naar de ruimte, want nu heeft hij (na een schrijftocht van meer dan tien jaar) een science-fiction verhaal geschreven. Zou hij ook kunnen uitblinken in dit genre?

Als je de boeken van Paolini al kent, weet je dat hij ervan houdt om zo veel mogelijk te beschrijven. Dit resulteert in een boek van meer dan 800 pagina’s, inclusief een appendix van 50 pagina’s die meer vertelt over de wetenschap achter de ruimteschepen, woordenlijsten en tijdlijn. Paolini heeft overduidelijk bizar veel research gestopt toen hij dit boek aan het schrijven was. Vooral in het begin was ik onder de indruk van alle termen die Paolini gebruikte, alsof hij een expert is in de ruimtevaart. Tien jaar aan schrijfwerk wordt beloond, want de doorgewinterde science-fiction liefhebber kan hier enorm van smullen!

Het verhaal zelf voelt ook weer episch aan, aangezien Kira het middelpunt is van een grote strijd in de ruimte. Je leert over een bijzonder alienras en dit boek verkent ook de mogelijkheden van de mensheid. Dit verhaal speelt zich af in 2258, waarin je zelfs je brein kan omzetten tot een ruimteschip. Het is erg interessant om dit toekomstbeeld te zien, helemaal omdat de crew van Kira bestaat uit bijzondere mensen die een heel ander leven beleven dan mensen hedendaags doen. Hoewel sommige personages even de spotlight krijgen, moet ik wel zeggen dat ik alleen een binding had met Kira, en dat de rest van haar bemanningsleden me wat koud lieten.

Nu hoorde ik van andere lezers dat dit hun eerste science-fiction is en dat ze er enorm van genoten, maar het lijkt me beter voor de meer ervaren science-fiction lezen om dit boek op te pakken. Het is namelijk zo’n groot boekwerk vol details dat het voor de meer ”soepele” lezer te intimiderend binnen komt. Zo kan het boek wat langdradig zijn, waardoor ik niet altijd genoot van het boek. Afgezien daarvan waren er wel spectaculaire gebeurtenissen en was ik onder de indruk van het slot, wat een mooie afsluiter is van dit ruimteavontuur. Ik zou geen nee zeggen tegen een boekverfilming, want Paolini weet het verhaal perfect te omschrijven!

Beoordeling: 7/10

Ik heb dit boek spontaan mogen ontvangen als recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke recensie en promotie op social-media, waar ik de uitgeverij zeer dankbaar voor ben.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.