Titel: Sophie – Met jou wil ik mijn dagboek delen
Auteur: Jean-Philippe Rieu
Genre: Young Adult, Contemporary
Uitgeverij: Clavis
Bladzijdes: 98
Bindwijze: Hardcover
ISBN: 9789044835458
Prijs: 14,95
Link naar de pagina op Goodreads
Sophie is een meisje die veel gevoelens heeft. Ze schrijft deze op in haar dagboek, waarin ze haar gevoelens kan uiten. Ze vertelt alles wat ze meemaakt en hoe ze is, en ze merkt dat anderen heel gesloten zijn. Ze besluit dat ze eerlijk wil zijn en zichzelf wil laten zien, wat kan als ze zichzelf deelt met de wereld.
Ik kreeg laatst een onverwacht pakketje binnen, waar dit boek in te vinden was. Hoewel ik weinig over dit boek had gehoord, was ik vrij snel erg benieuwd. Een dun boek zoals deze heb ik zo uit en er kan veel kracht zitten in een kort verhaal. Zeker een boek in dagboekvorm kan zo veel emoties bevatten, dus wie weet kan dit een ontroerend verhaal zijn waar ik ultiem van geniet. Ik was dus al enthousiast toen ik dit boek las, maar was dat wel terecht?
Sophie – Met jou wil ik mijn dagboek delen is een kort verhaal waarin Sophie haar dagboek deelt met anderen. De mensen om haar heen zien hoe bijzonder dat is, de mensen die haar dagboek lezen mogen er ook in schrijven, zodat ze een boodschap achterlaten voor Sophie. Haar moeder en vriendinnen vinden het heel bijzonder dat ze zo open is en gaandeweg het verhaal gaat Sophie in gesprek met de klas over geluk, liefde en openheid. Sophie wil de lezer meegeven dat je eerlijk moet zijn wat betreft je gevoelens en dat het enorm kan opluchten als je met mensen erover praat, ook al gaat dat via een dagboek.
De onderliggende boodschap van het verhaal vond ik erg mooi, maar het boek wist me toch niet helemaal te pakken. Dit kwam door meerdere factoren. Ten eerste vond ik Sophie soms iets te zweverig en te gevoelig. Ze filosofeert vaak over geluk, wat ze ook overbrengt op haar klasgenoten. Dit vond ik vrij apart, want haar klas was ontzettend meegaand en haar lerares Nederlands vond het prima dat ze een spontane spreekbeurt hield over geluk, wat eigenlijk meer een discussie was over geluk. Al haar klasgenoten deden zo hard mee en al haar leraren moedigden haar openheid enorm aan. Er was totaal geen tegenspraak of mensen die Sophie’s openheid zo vreemd vonden, wat ik niet helemaal kon bevatten. Daarbij reageerde Sophie extreem op dingen. Na een normaal gesprek voelde ze zich intens gelukkig, terwijl ze compleet depressief raakt toen ze merkte dat een verliefdheid niet wederzijds was, tot het extreme aan toe. Dit kan liggen aan haar leeftijd, maar haar gedrag vond ik sommige punten wat problematisch.
Daarbij was het verhaal soms iets te veel van het goede. Ik vond het dus zoals ik eerder zei wat apart dat alle mensen op school zo meegaand met haar waren, maar het einde was echt ontzettend overdreven. Een paar dingen kwamen compleet uit de lucht vallen en een hoofdstuk waarin een hele klas danste in een kleine ruimte vond ik echt absurd (ik vond het haast lachwekkend, want praktisch gezien was dit stuk echt onmogelijk). Wel vond ik de schrijfstijl erg fijn en wist ik het boek binnen een uurtje uit te lezen, hoewel sommige bladzijdes niet helemaal paste bij de rest van het verhaal.
Dit boek had veel potentie, maar het wist me helaas niet te raken. Misschien had het boek iets meer onder de loep genomen kunnen worden zodat bepaalde gebeurtenissen iets geloofwaardiger waren en ik vermoed ook dat het verhaal en de heftige emoties beter tot hun recht waren gekomen als het boek groter was geweest, zodat je de aanloop naar bepaalde gebeurtenissen beter kon begrijpen. Maar goed, het is dan ook een dagboek, dus het is ook weer lastig om deze zo uit te breiden dat het een dikkere pil zou worden. Dit boek was het voor mij niet helemaal, maar misschien vind jij dit persoonlijke verhaal over openheid, eerlijkheid en jezelf zijn juist een enorme verademing.
Beoordeling: 5/10
Ik heb dit boek ontvangen van de uitgeverij als recensie-exemplaar, wat mijn mening van het boek niet beïnvloedt.
