Recensie: Tussen Winter en Hemel

Titel: Tussen Winter en Hemel20 Tussen Winter en Hemel Elin Bengtsson

Auteur: Elin Bengtsson

Genre: Young Adult

Uitgeverij: Clavis Books

Bladzijdes: 151

Bindwijze: Paperback

Prijs: 16,95

Cijfer: 10/10

Link naar de pagina op Goodreads

Koop dit boek bij Clavis

 

Andreas, het vijftienjarige broertje van Martin, lijdt aan een dodelijke ziekte en heeft nog maar een paar maanden te leven. Zijn familie gaat hier elk op zijn eigen manier mee om. Zijn moeder heeft intens veel verdriet, zijn vader is wat afwezig en Martin probeert zijn toevlucht te zoeken bij zijn gitaar en zijn vriendin. Martin heeft het zwaar, want aan de ene kant is hij boos op zijn broertje omdat Andreas niks bijzonders probeert te doen in zijn laatste paar maanden op aarde, aan de andere kant verwijt hij zichzelf dat hij geen goede broer is. Hij heeft veel nachtmerries, terwijl Andreas drie dingen noteert die hij wil doen voordat hij komt te overlijden. 

 

Ten eerste wil ik Clavis Books bedanken voor het geven van een recensie-exemplaar, en natuurlijk bedankt voor de leuke kaart Rosa!

Tussen Winter en Hemel is volgens de achterkant een aangrijpende en hartverscheurende roman voor Young Adult. Ik had hier maar weinig recensies over gelezen, maar het klonk veelbelovend. Vooral op een rustige winterdag leek dit boek mij perfect om te lezen. Het is een dun boekje dus ik vroeg me af of ik wel bevredigd zou raken met een redelijk kort verhaal. 150 bladzijdes, dat is niet veel! De cover beviel me wel, dus ik had hoop op een mooi verhaal, en het heeft mijn verwachtingen overtroffen.

 

Ik kwam er al snel achter dat de cover zo passend is bij het verhaal. Martin beschrijft muziek maken als metalen vlinders, en de vlinders gemengd met een koude winterse uitstraling maakt deze cover wel één van mijn favoriete covers. Ik las dit boek in een korte middag, waarbij ik met mijn blauwe pyjama op een blauwe bank uitzicht had op sombere grauwe lucht. Ik weet niet of het door mijn omgeving kwam of niet, maar het voelde net alsof ik samensmolt met dit boek, een gevoel wat bijna niet te beschrijven is en wat jij hopelijk ook voelt als je dit boek gaat lezen.
De schrijfstijl van Elin Bengtsson is prachtig. Het is bescheiden, beeldend en vol gevoel. Ik wilde echt elke zin op mijn gemak lezen, want ik smulde van de manier van schrijven. Ik vond het zo bijzonder dat een verhaal als dit verwerkt kan worden in 150 pagina’s, terwijl het voor mijn gevoel leek alsof ik het dubbele las, omdat er toch zo veel wordt verteld. Even stoppen tijdens het lezen van dit verhaal raad ik zeker af, want als je eenmaal begonnen bent met dit verhaal, wil je in dit verhaal blijven wanen. Elin Bengtsson heeft een schrijfstijl die je vastpakt en je pas los laat als je het boek eenmaal uit hebt.

 

Het verhaal wordt verteld vanuit drie perspectieven; die van Andreas, zijn grote broer Martin en diens vriendin Sara. Alle drie de personages hebben hun eigen kijk op het leven en je krijgt bij ieder perspectief een eigen gevoel. Andreas is een ingetogen jongen die zich afsluit van de wereld en graag iemand anders zou willen zijn. Zijn dood die langzaam nadert maakt hem kapot, ik had met hem te doen. Ook Martin is een jongen die worstelt met zichzelf en zijn dromen zijn één grote marteling. Zijn muziek maakt hem vredig en dit wordt prachtig verwoord. Hij voelt zich zo tegenstrijdig tegenover zijn broertje, je voelt zijn leed. Sara is meer iemand die de situatie van een afstand bekijkt en haar eigen weg volgt. Zelf vond ik het perspectief van Sara het minst, aangezien je met haar de minste binding krijgt en ze weinig gevoel toont.

 

Dit is geen verhaal voor actie en spanning. Dit is geen verhaal met de meest fantastische personages die je verstelt doen staan. Nee, dit is een verhaal vol verdriet, liefde, familie, spijt, haat en hoop. Andreas en Martin maken op ingetogen wijze een karakterontwikkeling mee die zo hartverwarmend is. Dit is geen verhaal waar je hardop lacht of huilt, maar juist een verhaal wat op een subtiele manier zo veel emotie bij je opbrengt.

Misschien komt het door het treurige weer, of mijn omgeving die wat weg had van de kaft, of misschien was het het feit dat ik ook niet gezond ben en voornamelijk thuis ben, of door de bluemonday van een week geleden, want dit boek heeft mij enorm geraakt. Dit is een boek wat je zo veel laat voelen, zonder het overdreven te maken. Dit dunne boekje is zo intiem en behoort nu tot één van mijn favoriete boeken. Achteraf was ik het droevige joch die rustig voor zich uit staarde, terwijl ik de rest van de wereld zag als metalen vlinders die verder vlogen in hun leven, terwijl ik van een afstand dit bewonderde. Een boek wat ik nog vele malen ga herlezen en de 5 sterren meer dan waard is.

 

2 reacties

  1. Blij dat je het ook zo’n mooi boek vond 🙂 Ik was eerst ook huiverig vanwege de dikte van het boek, maar het was echt precies goed!

  2. Leuke recensie! Ik zag dit boek al op Goodreads voorbij komen. Ik ben altijd opzoek naar goede boeken van Zweedse auteurs om mijn Zweeds te oefenen. Deze moest daarom wel op mijn TBR komen!

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.