Recensie: Verlost (Huis van de Nacht #12)

Titel: Verlost (Huis van de Nacht #12)

Auteur: P.C. Cast & Kristin Cast

Vertaling: Henny van Gulik

Genre: Young Adult, Fantasy

Uitgeverij: Van Goor, Best of YA

Bladzijdes: 336

Bindwijze: Hardcover

ISBN: 9789000345861

Prijs: 18,99

Cijfer: 2/10

Link naar de pagina op Goodreads

 

Het Huis van de Nacht moet zich klaarmaken voor de Duisternis. Zoey heeft zichzelf laten arresteren en gaat de cel in, ze is zelfs bereid voor haar misdaad te sterven. Ze is er helemaal doorheen, maar hierdoor is de wereld in gevaar. Neferet is van plan om met de Duisternis de wereld te overheersen. Niemand kan haar verslaan, maar Zoey wel. Het lot van de vampiers ligt in haar handen, maar kan Zoey Neferet stoppen?

 

Als je zou vragen aan welk boek ik een schijthekel heb, dan zou ik zonder twijfel de Huis van de Nacht-serie noemen. Ik erger me dood aan deze serie. Ik vond de eerste twee delen wel oké, vond de volgende vier delen steeds minder en nu wil ik dat het zo snel mogelijk over is. Ik had een lange tijd niet verder gelezen dan het elfde deel, maar toen ik het twaalfde deel zag liggen in de bibliotheek, nam ik hem mee naar huis. Ik kreeg eindelijk te horen hoe dit verhaal zou aflopen. Ik hoopte op een uiterst pijnlijke dood voor letterlijk elk personage in het boek. Heb ik gejuicht tijdens het lezen omdat Zoey en haar vrienden volledig in de fik vlogen of vond ik het jammer dat ze ongedeerd bleven? Ik vertel je er maar al te graag meer over.

Verlost is de afsluiter van de Huis van de Nachtserie, het deel waarin de grote strijd los zou barsten. Of deed dat het wel? Het overgrote deel was een aanleiding naar een strijd, waarin vooral veel personages een bepaald einde kregen. Personages vonden elkaar en werden verliefd, personages gingen dood en Neferet voerde af en toe een slechte daad uit. De daadwerkelijke strijd was echt ontzettend kort en de slachtoffers die vielen overleden ook echt te simpel. De losse eindes kwamen wel goed bij elkaar en de personages die in principe gemist konden worden stierven ook, maar het was vrij cliché.

De schrijfstijl van P.C. Cast is aan de andere kant wel prima. Ik ging met gemak door dit boek heen. Het vele gezwets met het oproepen van elementen en de spreuken die mensen uitspreken vond ik iets te veel van het goeie, maar ik had dit boek in een avondje uitgelezen. De personages daarentegen vond ik tenenkrommend, met name Zoey. Ze voelt zich echt een special snowflake en heeft elk moment weer een stemmingswisseling. Boehoe, ik ben zielig want ik deed stoute dingen BOEM ik ga de strijd aan BOEM ik wil hele vieze dingen doen met mijn vriendje. Pfff, Zoey kan ik dus echt niet uitstaan. Daarbij vond ik Neferet echt een van de meest achterlijke slechteriken ooit. Als ik een slechte vampier was, zou ik niet om de haverklap naakt rondlopen, voor de gein iemand vermoorden en dan een hele fles wijn drinken om het te vieren. De meeste personages bleven verder wat op de achtergrond en wisten mij ook maar al te vaak te irriteren.

Maar Joost, waarom las je al deze boeken terwijl je er een hekel aan kreeg? Nou, ten eerste ben ik iemand die series wel uitlees als ik er eenmaal aan ben begonnen. Maar daarnaast de hoofdreden: ik vond het ook wel weer lekker om een boekenserie zo ontzettend te haten. Bij elk deel smulde ik van alle tenenkrommende hoofdstukken, drie constante mannen die stuk voor stuk vet knap zouden moeten zijn en met Zoey het bed in duiken, de willekeurige extra magische krachten en wezens die voorkwamen in de serie en meer. Ik heb gewoon verre van spijt dat ik deze serie heb gelezen, want dat vele gehaat was ook wel heerlijk. Ik maak binnenkort ook een hele hele hele lange blog over al mijn ergernissen rondom deze serie, aangezien er genoeg over te zeggen valt. Raad ik deze serie aan? Nou, als je zin hebt om echt te koken van woede bij een boek, dan zeker ja. Ik vind het echt een kunst dat P.C. Cast mij zoveel haat weet te bezorgen, petje af daarvoor! En hé, de haat is nog niet over, want een vervolgdeel komt binnenkort uit genaamd Bemind, dat zich een paar maanden afspeelt na Verlost. Pfff, dan ben ik nog niet verlost van deze serie (pun intended)!

1 reactie

  1. Dit ben ik met Red Queen. Maar nee, ik ga niet deel twee lezen wtf.

    Dit waren ook mijn gevoelens tijdens Wolly, eigenlijk. Bij Wolly genoot ik er wel van, gotta admit

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.