Recensie: Vlam (Vonk #1)

Titel: Vlam (Vonk #1)
Auteur: Floortje Zwigtman
Genre: Literaire YA
Uitgeverij: Moon
Bladzijdes: 494
Bindwijze: Paperback
Prijs: 19,95
Cijfer: 7/10
Link naar de pagina op Goodreads

Roxane Tron is de dochter van Dux Tron, een dictator die Chimeria met harde hand regeert. Terwijl Roxane onbezorgde en gelukkige jeugdjaren op het eiland beleeft, gaat het gewone volk gebukt onder het regime van haar vader.

Christian Duse is een doodgewone jongen, die samen met zijn zussen Una en Marina en broer Rafaël een bandje vormt. Christian wil zich het liefst afzijdig houden van de politiek en ongestoord muziek maken. Daar komt een eind aan als Roxane zijn pad kruist en verliefd op hem wordt. Ze introduceert de Duses in het
dictatorsgezin, en haar moeder ziet meteen haar kans schoon. Het regime begint barsten te vertonen en de vier muzikale jongeren kunnen het imago van het regime oppoetsen. Maar Marina en Rafaël zijn niet van zins het hoofd te
buigen en zoeken via hun muziek de grenzen van de dictatuur op…



Aangezien ik bij de launchparty van Vlam aanwezig was waarin het eerste boek in de Vonk-trilogie werd gepresenteerd, besloot ik meteen dit boek te kopen. Ik kreeg het gevoel dat Vlam echt een geweldig boek was, vooral door alle lovende woorden die ik gehoord had. Ik had misschien niet al te veel hiernaar moeten luisteren, want ik werd eerlijk gezegd een tikkeltje teleurgesteld toen ik dit boek las, maar dat kwam niet omdat het boek slecht was, maar meer omdat literaire YA met als onderwerp een dictatuur niet echt mijn smaak is. Wel moet ik zeggen dat een groot publiek dit boek geweldig zal vinden.

Ikzelf ben geen liefhebber van literatuur (bedankt middelbare school waarin ik soms oersaaie boeken voor Nederlands las). Laat Vlam nou net een boek zijn wat midden op de scheidingslijn tussen YA en literatuur zit. Er is al veel discussie bij welk genre Vlam nou behoort, en zelf ben ik van mening dat Vlam wel echt bedoeld is voor ouder publiek, hoewel een groot deel van de personages in het verhaal de leeftijd hebben voor YA. Vlam zou niet elke puber aanspreken, maar ouder publiek kan dit boek zeker waarderen.

De schrijfstijl van Floortje Zwigtman is prachtig, maar pittig. De zinsopbouw van Floortje is fantastisch om te lezen, het nadeel vond ik dat je je hoofd er echt bij moet houden. Je kan niet zomaar dit boek wegleggen, je moet er echt voor gaan zitten en geconcentreerd lezen. Ik raad je dan ook aan in een lange zit dit boek te lezen in plaats van af en toe stukjes lezen, want je focus moet echt bij het verhaal blijven. Ik merkte dat wanneer ik eenmaal er echt goed voor ging zitten, ik er ook veel makkelijker doorheen kwam. Het is dus wat zware kost, maar zeker de moeite waard.

Het verhaal is wat ingewikkeld, en dat komt vooral door de vele personages en de tijd waarin het zich afspeelt. Het speelt zich af in 1986 en 2012. Het switchen tussen personages en tijd gaat wel soepel, maar opnieuw, je moet je hoofd er echt goed bijhouden. Als je er eenmaal in zit, weet je de personages wel goed uit elkaar te kunnen houden en begint het verhaal echt voor je te leven. Het fictieve land wat Floortje heeft bedacht is erg realistisch neergezet. De geschiedenis, cultuur en uiterlijk van dit land is goed beschreven, wat een groot pluspunt is.

Waar ik wel gemengde gevoelens over heb, is de enorme marketing die achter Vlam zit. Er is een lied bij het boek, er zijn verschillende portretten gemaakt van de personages en je kan ook je eigen visum aanvragen voor het land Chimeria. Het is wel een leuke toevoeging dat er zo veel marketing om Vlam heen zit, maar naar mijn idee vind ik het ook wat overbodig. Zou een boek niet van zichzelf goed verkocht moeten worden, zeker met een goede schrijfster als Floortje Zwigtman? Deze marketing deed voor mijn doen toch wat afbreuk aan het boek, want dat is al goed genoeg op zichzelf.

Vlam is een uitstekend begin van de Vonk-trilogie. Je moet er goed voor gaan zitten, maar dan is dit boek geweldig om te lezen. Het is dus niet helemaal een boek voor mij, maar ik weet dat velen verliefd zullen worden op het totale regime dat Floortje Zwigtman heeft gecreëerd. Een boek dat je nog aan het denken zet, waardoor je zeker gaat verlangen naar het tweede deel in deze trilogie.

1 reactie

  1. Ik had het hetzelfde gevoel bij het lezen van dit boek. Ik kijk in zekere zin wel uit naar deel 2 maar ik vond dit eerste deel heel stroef lezen. Helemaal anders dan haar vorige groene bloem boeken.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.