Recensie: Wreed

Titel: Wreed

Auteur: Mel Wallis de Vries

Genre: Spanning, Thriller, Young Adult

Uitgeverij: De Fontein

Bladzijdes: 230

Bindwijze: Hardcover

Prijs: 13,99

Cijfer: 8/10

Link naar de pagina op Goodreads

Danielle wordt wakker, vastgebonden in een bed. Iemand heeft haar eraan vastgebonden en de dader heeft wrede plannen. Ze is geblinddoekt en kan de dader niet zien. Zou ze dit overleven? Je volgt het verhaal van Danielle 17 dagen geleden en je leeft toe naar het moment wanneer ze vastgebonden raakt. Ze was op wintersport met drie vriendinnen en ontmoet Dante, een jongen die haar wel ziet zitten. Hij blijkt wel zijn geheimen te hebben. Wie heeft Danielle uiteindelijk vastgebonden en zou ze kunnen ontsnappen?

Mel Wallis de Vries heeft me compleet in haar greep met haar spannende jeugdthrillers. De afgelopen dagen heb ik telkens haar boeken gelezen, en dit boek heb ik ook snel in een ochtendje uitgelezen. Ik hoopte eens te kunnen zeggen dat ik ruim op tijd de dader kon opsporen. Dit is me redelijk gelukt, maar Mel heeft het me moeilijk gemaakt!

De opmaak van dit boek vond ik erg gaaf. De hoofdstukken hadden als titel de dag en de tijd. Dag 0 is het moment dat Danielle vastgebonden is aan het bed, en het verhaal begint met -17, dus nog 17 dagen voor het incident. Je leeft langzaam naar het moment toe, en af en toe lees je bij de zwarte bladzijdes het perspectief van de dader. Hierdoor liep de spanning op naarmate het verhaal vordert. De hoofdstukken van de dader waren zo angstaanjagend! Het bezorgde me echt de rillingen, de dader moest echt een zieke gedachtegang hebben…

Ik merkte al snel dat dit boek voor ouder leespubliek is. De personages voelen wat ouder aan, met name Danielle en Dante. Danielle en Dante zijn beide twee personen met een wat duister verleden, waardoor het redelijk intens was om dit boek te lezen in vergelijking met de andere boeken van Mel. Danielle is een sympathiek personage en Dante is heel wisselend, ik wist niet of hij een betrouwbaar personage was of niet. Waar ik me wel aan stoorde waren Loulou en Robin, twee vriendinnen van Danielle. Ik vond het echt een stelletje heksen en ik begreep niet waarom Danielle ooit vriendinnen met hen is geworden. Gelukkig kwamen ze vooral in het begin voor en werd de focus laten meer op andere personages gelegd.

En raadde ik de dader? Nou, de dader was zeker één van mijn verdachten, maar ik had dan ook bijna elke optie open gehouden en een hele lijst met mogelijke daders gemaakt. Toch was ik verbaasd door het einde en de perspectieven van de dader werden hierdoor nog enger dan gedacht… Wauw, Mel krijgt het telkens voor mekaar om mij met opengeslagen mond achter te laten. Dit is (alweer) een geslaagde jeugdthriller van Mel Wallis de Vries!