Netflix heeft laatst Ares uitgebracht, een Netflix Original van Nederlandse bodem! Hoewel ik nooit de meest geweldige ervaringen heb met Nederlandse films, was ik wel benieuwd naar deze serie, omdat Netflix er potentie in zag. Een psychologische horror over een studentencorps en het duistere verleden van Nederland. Acht afleveringen van elk een half uur, dat is makkelijk te bingewatchen!
Rosa (Jade Olieberg) is eerstejaars geneeskundestudent in Amsterdam en woont nog bij haar ouders. Haar vader draait vaak nachtdiensten en haar moeder lijdt aan psychische problemen. Samen met Rosa’s beste vriend Jacob (Tobias Kersloot) laten ze zich ontgroenen bij Ares, een studentencorps met veel mensen uit de elitegroep van Nederland. Rosa wil hoog aan de top komen, maar al snel merkt ze dat het corps niet zo netjes is als ze denkt. Corpsleden plegen kort na elkaar zelfmoord en vele leden vertonen haast geen emotie. Wat voor geheim zit er achter Ares?
Ares is zeker een bingewaardige serie waar horrorelementen zijn verweven in een mysterieus studentengezelschap in Amsterdam. Het is een serie die vrij snel wegkijkt (het duurt maar vier uur) en na de eerste aflevering was ik zeker geboeid naar het mysterie rondom de studentenvereniging. Rosa komt als een nietsvermoedend meisje in deze vereniging en als kijker merk je dat de vereniging erg luguber is. Qua horror vond ik het op zich wel meevallen. Mocht je niet houden van mensen die zwarte blubber uitspugen is deze serie wellicht niets voor jou, maar horrorliefhebbers zullen enige tevredenheid tonen.
Je merkt dat Netflix veel geld in de serie heeft gestopt. De filmlocaties (onder andere het Rijksmuseum) is zeer indrukwekkend, vooral het licht- en camerawerk is erg mooi en beeld de welvaart van Nederland goed uit. Jade Olieberg speelde erg overtuigend, hoewel ik het jammer vond dat veel acteurs nog zo weinig karakter vertoonden. Nu is dat wel te verklaren, maar daardoor was het lastig om bepaalde personages te begrijpen. Ook is het naar mijn idee wel een vereiste dat je een Nederlandse kijker bent (of in ieder geval wat weet van de geschiedenis van Nederland), want ik zie veel negatieve recensies van buitenlandse kijkers die de onderliggende laag van de serie niet snappen. Het script vond ik helaas belabberd, veel gesprekken voelden geforceerd aan en door vlakke persoonlijkheden was de serie op bepaalde punten erg saai en langdradig (helemaal als je halverwege al een idee hebt van het mysterie achter het corps).
Het was voor mij wel wat lastig te zien waarom Rosa per se zich wilde aansluiten bij Ares. Ze kwam naar mijn idee al snel ongevoelig over tegenover haar ouders, die haar juist hard nodig hebben. Sommige personages gedroegen zich op bepaalde momenten erg vreemd, zelfs achteraf (na het weten van het geheim van de vereniging) vind ik het nog niet helemaal kloppen. Het verhaal leek daardoor soms te gestuurd, waardoor bepaalde acties niet heel realistisch overkwamen.
Hoewel ik geen enorme fan ben van Ares, vond ik het wel een vermakelijke serie voor tussendoor. Wat horrorelementen, prima acteerwerk, bijzondere filmlocaties en een mooie climax. Nu staat er op Netflix dat dit seizoen 1 is, maar ik hoop hard dat er geen vervolg gaat komen, omdat ik bang ben dat de kracht van de serie dan compleet verloren raakt (hoewel er wat vragen zijn die eventueel beantwoord kunnen worden in een tweede seizoen). Als je een Nederlandse horror een kans wil geven, is Ares zeker aan te raden, maar weet dat het mysterie rondom dit gemeenschap wellicht niet helemaal in jouw straatje past.
Heb jij Ares al gezien, wat vond je ervan?
1 reactie
Klinkt als een interessante serie, maar het is waarschijnlijk niks voor mij. Ik vind verhalen achter horrorverhalen vaak heel interessant, maar horrorfilms en series kijken vind ik echt helemaal niks.