In 2020 is een van mijn doelen om meer recensies te schrijven over series en films. Nou, daar ben ik hard mee bezig! Zo keek ik laatst het eerste seizoen van Raising Dion op Netflix, een serie over een jongetje die vele verschillende krachten krijgt. Ik was wel benieuwd naar deze jonge superheld, dus ik gaf de serie een kans. Is dit een van mijn nieuwe favorieten, of was deze serie (gebaseerd op een graphic novel) een domper?
Nicole Warren voedt haar zoontje in haar eentje op nadat haar man in een storm is overleden. Pat, een goede vriend van haar overleden man, is er in ieder geval om haar te helpen. Dion is een fantasierijk jochie en vertoont langzaam aan steeds meer verschillende krachten, zoals levitatie, teleportatie en meer. Nicole weet niet wat ze aanmoet met de krachten van haar zoon, helemaal als ze merkt dat de dood van haar man te maken heeft met deze krachten…
Raising Dion is een serie waarin een kind bijzondere krachten verkrijgt en nog niet doorheeft hoe gevaarlijk dit kan zijn. Nicole is een zorgzame moeder en moet veel moeite doen om haar zoon te onderhouden, helemaal als hij dingen kan die voorheen onmogelijk waren. Ze probeert de krachten van haar zoon geheim te houden en vraagt hulp aan Pat, die onder andere onderzoek doet naar stormen en heeft gewerkt met haar man. De serie heeft een fijne en subtiele opbouw waarin de krachten van Dion steeds worden uitgebouwd, maar waarbij de spanning in het verhaal ook groter wordt. Er worden steeds meer verbanden gelegd, waardoor de oorsprong van Dions krachten steeds duidelijker wordt.
Ja’Siah Young speelt Dion, een personage waar ik zeker van genoten heb. Het is een vrolijke jongen die zijn moeder behoorlijk dwars kan zitten, terwijl hij het altijd wel goed bedoeld. Hij mist zijn vader enorm, maar maakt af en toe ook wat fouten. Zijn kinderlijke gedrag was heel grappig om te zien, het was namelijk erg hilarisch om een kind te zien reageren op onmogelijke krachten. Alisha Wainwright was ook een erg sympathieke Nicole, ze probeert haar mannetje te staan in een wereld met ongelijke kansen en zelfs kleine onderwerpen zoals racisme worden aangekaart. Ik kon alleen niet genieten van Pat, ik vond zijn personage iets te irritant en te ‘good guy’. Een mooie toevoeging aan de serie is Esperanza, een vriendin van Dion die in een rolstoel zit. Ze laat zien dat mensen in een rolstoel totaal niet hulpeloos zijn en dat ze juist veel te bieden hebben, erg fijn om te zien!
Het was erg leuk om steeds meer verbanden te leggen en steeds meer te weten te komen over de krachten van Dion, zeker richting het einde. Een mooie plottwist, een spannende climax en ook nog eens wat mogelijkheden voor het tweede seizoen (die binnenkort zal verschijnen!). Hoewel ik waarschijnlijk het tweede seizoen ga kijken (deze is al aangekondigd en komt op 1 februari online), ben ik nog niet helemaal hyped. De serie is een prima serie voor tussendoor en geeft van mij een mooie 7, maar een tweede seizoen had niet perse gehoeven. Mocht je in ieder geval een nieuwe soort superheldenserie willen zien, is dit zeker een serie om te checken!
Heb jij Raising Dion al gezien, wat vond je ervan?
