Een paar weken geleden kwam bij uitgeverij Zilverbron uit, namelijk Misschepsels van Meh #1: De Schemerling. Voor sommige een vrij nieuw en onbekend boek, maar ik ken dit verhaal al sinds mijn vijftiende… Hoe? Nou, ik zorgde ervoor dat J.J. Miro (de auteur) het boek begon te schrijven! Ik vertel je graag hoe dit gebeurde, want ik maak je graag enthousiast voor dit magische, avontuurlijke, epische en ietwat griezelige verhaal…
Ik zat vanaf mijn elfde op een theatervereniging. Hierbij speelde ik met andere toneelspelers in de leeftijd van ongeveer twaalf tot zestien jaar oud. Onze regisseuse (J.J. Miro) schreef altijd alle toneelstukken zelf. Zo speelde ik eens een intelligente robot, maar ook een zeematroosje, sirene en een alien! Tijdens mijn laatste jaar kwam het toneelstuk ”De nacht van de sterrevlinder”, het favoriete stuk naar mijn idee. Het verhaal gaat als volgt:
Een paar jaar geleden, in een moeras, vond een jong meisje een magische vlinder genaamd de sterrevlinder. Waar deze vlinder was, werd het donker. Hannah raakte de vlinder aan op aanraden van een duistere vrouw die zei dat de vlinder Hannahs dromen kan laten uitkomen, maar ze valt in een diepe slaap en droomt over een kermis. De mysterieuze vrouw is Lillya, een hersenspinner, een wezen van het duister die illusies kan maken om mensen het moeras in te lokken. Jaren verstrijken en de broer van Lillya, genaamd Jonos, is het lokken van bewoners in het duistere moeras zat. Doordat de vlinder is opgesloten, is het altijd donker in het moeras. Hannah slaapt al die tijd, in het hol van… Flok! Flok is een smerige moerasdwerg, maar komt Jonos tegen en Jonos vraagt hulp aan Flok. Zou de sterrevlinder bevrijd kunnen worden en kan Hannah uit haar slaap gehaald worden?
Dit toneelstuk was echt mijn leukste jaar bij mijn theatervereniging. Ik speelde Flok, de moerasdwerg. Hij is zo ontzettend bot, gigantisch sterk, een beetje dom en bizar smerig. Boeren laten, scheten laten, krabben aan mijn kont, ik kon het allemaal doen, want het past bij Flok. Flok was gewoon een van de meest hilarische personages uit het toneelstuk. Het publiek moest constant lachen om haast alles wat Flok deed of zei, ook al was het in principe niet grappig bedoeld.
Maar niet alleen de personages waren zo leuk, maar de hele setting was geweldig. De muren van het decor hadden we beschilderd als griezelige bomen en elke speler had volledige schmink. De hersenspinners waren heel licht geshminkt met donkere ogen en de mensen van de kermis (uit Hannahs droom) waren heel creepy. Ik had zo van dit toneelstuk genoten, dat ik de regisseuse vroeg of ze er ooit een boek over kon schrijven. Ik vroeg het na de laatste voorstelling, maar ook de week erna… En de week daarna…
En nu, jaren later, is het boek er eindelijk! De sterrevlinder heeft nu de naam Schemerling gekregen en het verhaal is veel groter dan het in eerste instantie was. Meer personages, meer verhaallijnen, bloederige taferelen, het is net alsof het toneelstuk verder is gegaan en de personages veel meer avonturen beleven. Ik ben al aardig ver in dit boek en ik ben er weg van. En ja, dat is wellicht wat subjectief, aangezien ik al jaren fan ben van deze magische wereld, maar ik raad het boek zeker aan als je houdt van magische en sprookjesachtige verhalen, maar dan met een donker en luguber randje. En hé, als je Flok eenmaal tegenkomt, moet je mij maar voorstellen als deze moerasdwerg…
Binnenkort kan je nog mijn recensie lezen van dit boek, dus kijk daar zeker naar uit. Dit boek heeft in ieder geval een speciaal plekje in mijn hart (dat al ongeveer acht jaar lang!), dus ik hoop zeker dat er vervolgdelen gaan verschijnen, het liefst uiteraard met Flok erin…
