Vandaag sluiten we 2020 af, een bijzonder jaar wat niemand had zien aankomen. Niemand had verwacht dat we een virus zouden hebben dat de hele wereld in zijn greep houdt, en het is bizar om te bedenken dat ik mensen veel minder heb gesproken dan een normaal jaar. Het is een heel apart jaar en zeker geen pretje voor velen, maar het is wel een heel belangrijke jaar geweest voor mij. Ik blik nu voor de laatste keer terug op het jaar 2020, een jaar wat ondanks de omstandigheden een positief jaar voor mij was.
Aan het einde van 2019 had ik een vrij emotioneel stuk geschreven over het afgelopen jaar. Ik had een mooi eerste helft van 2019, maar daarna had ik steeds meer pijn in mijn knieën door een pijnsyndroom. Een afstudeerstage ging niet door en door de pijn vond ik het steeds moeilijker om te me te concentreren op mijn studie. Het werd steeds moeilijker om te genieten van de dingen die mij eerst zo blij maakten, en ik belandde in een moeilijke periode. Ik had veel pijn en moest zelfs erover nadenken om vakken voor mijn master te laten vallen en mijn studie te vertragen, puur omdat ik zo veel moeite moest doen. De pijn was ondraaglijk en ik hoopte dat een chirurg mij kon helpen met mijn knieën, maar 2020 was een mysterie voor mij. Ik besefte me wel dat er zo veel fijne vrienden en familie om mij heen waren en dat zij mij door en door steunden, waar ik zo veel geluk mee heb. 2019 eindigde niet zoals ik had gehoopt, maar ik had hoop voor 2020.
Begin dit jaar had ik allemaal doelen opgesteld, en wilde ik een verandering maken. Ik deed een stapje terug, maakte iets vaker een wandeling en begon aan mindfullness. Ik putte mezelf niet uit door mijn studie, maar wist juist af en toe pauzes in te lassen waardoor ik veel meer rust kreeg in mijn hoofd. Een nieuwe fysiotherapeut deed tape om mijn knieën, wat enorm hielp. De pijn was weg, maar ik kon niet blijven tapen. Met wat dagelijkse oefeningen en iets meer beweging werd de pijn minder en minder, wat een opluchting! Dankzij mijn doelen die ik ging bijhouden, de rustmomenten die ik mezelf gunde en de oefeningen van de fysiotherapeut ging het steeds beter en had ik weer veel plezier in de dingen die ik deed.
Dankzij het aanreiken van hulp en de rust die ik mezelf gunde kwam ik er weer bovenop, en dat zorgde voor veel positieve veranderingen. Ik haalde mijn masterdiploma, kreeg een leuke baan en heb een mooi appartement toegewezen gekregen voor mijn vriendin en ik. Ik blogde met veel plezier door, kon genoeg boeken lezen, series en films kijken en gamen, maar ook aan de slag met mijn studie en werk. Op dat punt is 2020 een topjaar en wil ik alle mensen bedanken die mij het afgelopen jaar hebben gesteund. Al ben je familie, een goede vriend(in) of een bloglezer, jij hielp mij te herstellen van een moeilijke tijd.
Door het coronavirus stond de wereld op zijn kop, waardoor ik deels de hoop in de mensheid ben verloren. Als ik op Facebook afstruin, zie ik tal van mensen die eerst zo baalden van het thuis zitten en zo snel mogelijk terug willen naar het normale leven, terwijl ze nu weer weigeren te laten vaccineren (en meermaals een dikke middelvinger hebben gegeven naar de werknemers in de zorg, die zo hard werken). Af en toe is die kritiek richting de overheid terecht, maar de uitspraken die ik voorbij zien komen neigen al snel naar egoïsme tegen een gevaarlijk virus. Het doet me pijn om te zien dat zorgmedewerkers zich kapot werken om mensen te verzorgen op de IC, terwijl veel Nederlanders lak hebben aan de regels. Naastenliefde is soms ver te zoeken nu in Nederland, en dat terwijl we dat zo hard nodig hebben in deze tijd.
De haat leek haast de boventoon te zijn van het internet dit jaar, maar daar probeer ik me vanaf te zetten. Dit virus is niet niks en ik word er ook moe van, maar als we nog even doorzetten kunnen we uiteindelijk weer de mooie dingen meemaken. Elke afspraak met vrienden wordt opeens een gezegend iets, elk uitje naar een stad wordt ontzettend bijzonder en elke knuffel die we aan elkaar kunnen geven wordt een hele verademing. Alle kleine dingen die we hiervoor normaal vonden worden straks zo kostbaar, maar nu kunnen we al een positieve verandering brengen voor de wereld. Zorg voor elkaar, deel positieve dingen in een wereld die vooral vol zit met negatieve berichten en complottheorieën, let op elkaar en zorg dat we dat virus uiteindelijk de baas gaan zijn. We doen dit niet alleen, we doen dit met elkaar.
Mijn 2020 heeft een positieve wending gehad, maar dit jaar was niet het makkelijkste jaar voor iedereen. Hou vol, wees voorzichtig en let op elkaar. Geniet van de kleine dingen, en geniet straks nog meer als we eenmaal weer alles kunnen doen.
Ik wens jou een heel gelukkig en gezond 2021 toe.
