Het is een tijd geleden dat ik een personal update heb geplaatst, hoewel ik de afgelopen maanden veel bezig was naar het vinden van een appartement. Afgelopen zomer ben ik afgestudeerd voor mijn master, en na een jaar moest ik mijn studentenkamer verlaten. Mijn vriendin was ook afgestudeerd, en ook zij kon niet eeuwig in haar kamer blijven. Het heeft even geduurd, maar nu hebben we een appartement en gaan we binnenkort verhuizen! Graag vertel ik hoe onze appartementenzoektocht is verlopen, want dat was een zoektocht die langer duurde dan verwacht.
Begin maart 2020 begon ik mij aan te melden voor woningbouwverenigingen waar ik me kon aanmelden voor appartementen. Uiteindelijk had ik mij op vijf verschillende platforms aangemeld, waarbij de meesten betaald waren (gelukkig een eenmalige betaling voor een jaar). Ik zit momenteel bij Stadswonen, maar daar heb ik niet genoeg wachttijd voor waardoor ik niet bovenaan lijsten zou staan voor een appartement. Om de paar dagen struinde ik weer alle sites af op leuke appartementen, maar de eerste paar maanden kregen we geen reacties.
We probeerden een appartement voor rond de 60 vierkante meter te krijgen, met bij voorkeur een tweede slaapkamer waar we konden werken. We wilden graag in Dordrecht samenwonen, maar een plek rondom Rotterdam zou ook niet erg zijn (ik werk namelijk altijd in de regio Rotterdam). Naarmate de weken verstreken en we geen reacties kregen, merkten we dat de markt erg krap was door een hoge vraag aan appartementen. Daarbij moet je al je inkomensgegevens invullen. Ik had al een contract getekend en mijn vriendin had al een baan gevonden in Rotterdam voor een paar dagen in de week, maar met nog geen definitief vast inkomen krijg je haast geen uitnodigingen voor een appartement bezichtiging.
Voor starters is het in Rotterdam haast onmogelijk om wat betaalbaars te vinden waarbij je voldoet aan de inkomenseisen. Het is dat we samen wat zochten, maar in je eentje een appartement vinden net na het afstuderen is een hele lastige opgave. Na elke dag te reageren op appartementen (zelfs appartementen die we in eerste instantie niet wilden), kregen we toch een paar reacties. We gingen ongeveer drie keer kijken naar een appartement, maar ook daar hadden we te veel concurrentie met mensen met een vast inkomen. Toch gaven we niet op, en bleven we volhouden en verder kijken.
De baas van mijn vriendin had een appartement in haar gebouw dat vrij zou komen, waarbij wij voorrang zouden krijgen. Een appartement in Dordrecht met een tweede slaapkamer, dat klonk goed! Tegelijkertijd zagen we een nieuwbouwproject met appartementen in het centrum van Rotterdam via Facebook. Er waren zo veel mooie appartementen die bij ons pasten, en we konden een top-10 inleveren. Onze favoriet was een appartement van 80 vierkante meter met een tweede slaapkamer op het noorden inclusief balkon, zodat ik in de zomer weinig last zou krijgen van de hitte. We haalden net de inkomenseis voor dat appartement, en mijn werk hielp mee met een inkomensverklaring. De maand voordat ik een opdracht voor werk zou krijgen, kregen we te horen dat we ons favoriete appartement toegewezen hadden gekregen!
Het was even nadenken over onze keuze, maar we wisten al snel dat het appartement in Rotterdam het leukste zou zijn. Handig qua reistijd voor ons werk, een volledig nieuwe plek in een leuke wijk en genoeg ruimte voor al onze spullen (oftewel: boeken). Het project zou in november klaar zijn, maar dat werd het niet. Het werd telkens uitgesteld, maar daardoor konden mijn vriendin en ik goed sparen voor de verhuizing. Mijn vriendin vond uiteindelijk een fulltime baan in december en ik had mijn proeftijd ook gehaald, dus dat was een hele opluchting!
Nu is de kogel door de kerk, want 2 maart ontvangen wij de sleutels van het appartement! Het wordt kaal opgeleverd, dus we gaan de komende weken eerst alles verven en laminaat leggen. Eind maart zetten we al onze spullen over, moeten we ongetwijfeld nog wat extra meubels halen en dan hebben we ons eigen gloednieuwe appartement waar we de komende jaren van gaan genieten!
Het duurde even (pas na een heel jaar gaan we dan eindelijk verhuizen), maar nu hebben we wel een perfect appartement. Het wordt nog even hard aan de slag gaan met het klussen, maar dan hebben we eind maart eindelijk ons appartement voor ons tweetjes!
Hoe was jouw appartementenzoektocht, of gaat dat nog in de toekomst gebeuren? Onze zoektocht was vrij moeizaam, zeker nu de vraag zo ontzettend hoog is. Hopelijk wordt hier uiteindelijk wat aan gedaan, want het wordt starters ontzettend moeilijk gemaakt (in ieder geval in de Randstad). Uiteraard zal ik nog updates plaatsen van ons appartement, en als alles eenmaal af is komt er nog een hele tour rond ons appartement! En mocht je nog verhuis- of klustips hebben, schroom niet om mij te contacten, daar help je mij vast enorm mee!
4 reacties
Naar het reactie formulier
Proficiat! Veel geluk!
Wij hadden heel veel geluk met ons huidige huis. We woonden eerst in een piepklein appartementje (ongeveer 45m2) en ik wilde graag naar Den Bosch omdat het centraler zou zijn. En wat bleek? Rob stond toen al 10 jaar ingeschreven bij de woningstichting. Dat gaf ons keuzemogelijkheid en toen hadden we binnen 4 maanden een huis. Voor de zekerheid blijven we jaren sparen nu, want je hebt hier eigenlijk minimaal 10 jaar nodig om kans te maken op een betaalbare sociale huurwoning.
Superleuk Joost, heel veel geluk samen!
Ik had ook veel geluk met mijn appartement in Pijnacker en nu inmiddels samen gaan wonen met Paul. We hopen tzt samen een huisje te kunnen kopen in dezelfde wijk, zodat de kinderen nog lekker dicht bij school wonen.
Zo’n leuk nieuws. Al een geluk dat die lange zoektocht nu eindigt met een tof appartement. We hebben daar eigenlijk tweemaal geluk mee gehad. De eerste keer hebben we een huis gehuurd met een tuin én garage. Het lag bovendien op een heel fijn pleintje en we hebben het geheel toevallig ontdekt via mijn schoonvader die wist dat iemand dat huis wilde verhuren én wij krijgen voorrang omdat hij hen kende. Het huis dat we enkele jaren later gekocht hebben is eigenlijk ook heel vlot verlopen. We waren nog niet zo heel lang aan het rondkijken toen de buurvrouw van mijn schoonbroer overleed en haar broer het zo snel mogelijk wilde verkopen. We hebben er wel nog heel veel in moeten doen maar de aankoopprijs was schappelijk en ik woon hier nu alle grote verbouwingswerken achter de rug zijn nog liever dan in het begin. Het helpt waarschijnlijk wel dat we in een dorp wonen in plaats van in een stad én dat we ons huis al enkele jaren hebben. Zowel de huurprijzen als aankoopprijzen zijn sindsdien immers enorm gestegen.