Zaterdag had ik (zoals gewoonlijk deze week) een rustige dag en had ik wel weer zin om te gaan tekenen. Ik was al redelijk ver met het gezicht van Cara, ik moest verder met de neus, lippen en kin. Achteraf wil ik alles nog wat verbeteren (rondom haar ogen kan het veel donkerder), maar dat ga ik de volgende keer doen. Mocht je de rest van mijn proces nog niet hebben gelezen/gezien, kan je hier naar deel 1 gaan en hier naar deel 2.
Aangezien ik een grote angst had om de lippen te gaan tekenen (ze zijn zo moeilijk…) besloot ik over te stappen op uitstelgedrag en tekende ik er eerst wat omheen.
Uiteindelijk moest ik wel beginnen met de lippen. Ik maakte het eerst wat donkerder onder haar onderlip, maakte de opening van haar mond zwart en begon toen aan de onderlip zelf. Pittig moeilijk werk, maar de onderlip kreeg ik af. Een kant gehad, nu de bovenkant nog!
De angst voor de lippen heb ik toch overwonnen (als Cara voor me zou staan zou ik waarschijnlijk ook wel veel aandacht besteden aan haar lippen, gheghe…) en maakte ik haar kin en huid rondom haar mond.
Ben ik tevreden? Nee nog niet, ik ben namelijk een perfectionist. De ogen kunnen wel wat donkerder, en ik ga alles nog wat gedetailleerder maken als dat lukt (ik moet wel zeggen dat hij op de foto er anders uitziet dan in het echt, hij ziet er nu wat vlekkeriger uit heb ik het idee). Daarna kan ik verder met de keel en dan is het haar aan de beurt… Als dat maar goed gaat! Het gaat denk wel even duren voordat ik weer ga tekenen, vrijdag pas uit het ziekenhuis en dan moet ik wel gaan zitten aan mijn tentamens als dat lukt…
Ben jij ook een perfectionist als het om tekenen gaat?
6 reacties
Naar het reactie formulier
Haha nee helemaal niet! Ik hou juist heel erg van ‘uit de losse pols’ tekenen.
Wat een geluk! Had ik dat maar! Je tekeningen uit de losse pols zelf zijn al mooi 🙂
Ik kan niet tekenen, dussem: nee.
Alles kan je leren, toch? 😉
Toen ik nog tekende was ik wel een echte perfectionist, maar dat ben ik eigenlijk met alles haha :p. Kan soms een erg vervelend trekje zijn, maar soms ook prachtige dingen opleveren.
Helemaal met je eens, het helpt wel maar aan de andere kant zo frustrerend, ik ben nooit echt supertevreden!