Vanochtend las ik de laatste hoofdstukken van Helden van Olympus – Het Bloed van Olympus, het laatste deel van Helden van Olympus, de vervolgserie op Percy Jackson & De Olympiërs. Ik ben al jaren fan van deze geweldige boeken, en vandaag, op eerste kerstdag, heb ik deze serie uitgelezen. Hoewel ik een recensie maak voor YoungAdultBooks, heb ik toch nog een stukje geschreven op Goodreads over dit boek, en dat wilde ik ook even delen op mijn blog. Fijn kerstfeest iedereen!
Een paar jaar geleden was deze Fanboy begonnen aan Percy Jackson & de Olympiërs: De Bliksemdief. Ik werd gezogen in een wereld van monsters, Griekse goden en helden. Ik ging met Percy op reis en beleefde de meest fantastische avonturen.
Sinds de Bliksemdief is Rick Riordan mijn favoriete schrijver geworden.
Ik las de Percy Jackson serie met veel plezier. De meeste boeken kreeg ik cadeau en ik stortte mezelf in het avontuur. Ik ging mee naar de Zee van Monsters, beschermde Nico en zijn zus, vond mezelf een weg door het labyrint en ik was erbij tijdens het ultieme gevecht tegen Kronos. Ik was versteld door het einde.
Maar het was niet het einde. Want het ging door met Helden van Olympus.
Opnieuw belandde ik in een fantastisch avontuur samen met Jason, Piper, Leo, Percy, Annabeth, Hazel, Frank en Nico. Elke Halfgod is mij even dierbaar en het zijn de meest dappere vrienden geworden die ik me ooit kan voorstellen.
Percy leerde me dapper te zijn in situaties waarin geen uitweg mogelijk is. Frank leerde me dat je alles kan zijn wat je maar wilt, zolang je maar in jezelf gelooft. Nico leerde me dat een mens nooit genoeg pijn en leed kan hebben, maar dat je er altijd overheen kan komen en dat er altijd mensen zijn die om je geven. Leo leerde me dat een mens tot alles in staat is om bij degene te zijn waar hij/zij het meest van houdt. Tyson, die trouwe onhandige cycloop, heeft me geleerd dat het hebben van een familie één van de fijnste dingen is in het leven. Luuk heeft me geleerd dat mensen slechte dingen doen in hun leven, maar ze op de meest wonderbaarlijke manieren voor kunnen zorgen dat dit ze kan worden vergeven.
Je kan zeggen wat je wilt, maar de Halgoden, Grieks of Romeins, blijven voor eeuwig in mijn hart. Ik hoop op een dag ooit zo dapper te zijn als Percy, zo wijs als Annabeth, zo stoer als Leo, zo charmant als Piper en zo gelukkig als Tyson. Ik heb samen met hen één groot avontuur beleefd, en in dit laatste deel hebben we samen gestreden tegen Gaia. We hebben het samen gedaan. Hoewel het verhaal nu ophoudt, weet ik zeker dat ik zo vaak mogelijk terug kan komen naar Kamp Halfbloed.
Ik moet dus met mijn afscheid nemen van deze Helden, maar ik kom snel terug. Elke zomer, waarin Kamp Halfbloed druk bezocht wordt door Halfgoden, wil ik deze boeken weer oppakken en herlezen. Ik weet het, onwijs optimistisch voornemen, maar Percy en alle andere kampbewoners zijn al op jonge leeftijd in mijn leven gekomen, en zullen me nog lang niet verlaten. We hebben samen gelachen, gestreden, geleden en de wereld gered, en het is mij een genoegen om dat nog heel vaak te gaan doen.
Bedankt, Rick Riordan, voor alles.
2 reacties
heb alleen nog maar de film gezien, die is echt super goed, wil de boeken ook nog lezen, die zullen zeker nog beter zijn 🙂
Wauw dan ga je de boeken geweldig vinden 🙂 Had ook eerst de film gezien voordat ik begon met de boeken.